بیانات رهبری در دیدار قاریان، حافظان و اساتید قرآنی
اول رمضانالمبارک 1432
بسماللَّهالرّحمنالرّحیم
خیلى متشکریم از برادران عزیزى که امروز با الحان خوش، تلاوت آیات کریمهى
قرآن را در این فضا منعکس و طنینانداز کردند و دلهاى ما را منور کردند به
نور تلاوت آیات کریمهى کتاب الهى. امیدواریم که خداوند متعال ملت ما را،
بخصوص جوانهاى ما را هرچه بیشتر با قرآن آشنا کند.
انس با قرآن دلهاى ما را با معارف قرآن آشناتر خواهد کرد. هرچه در دنیاى
اسلام کمبود هست، بر اثر دورى از معارف الهى و معارف قرآنى است. قرآن کتاب
حکمت است، کتاب علم است، کتاب حیات است. حیات امتها و ملتها در آشنائى با
معارف قرآن و عمل به مقتضاى این معارف و عمل به احکام قرآنى است. انسانها
اگر طالب عدالتند و از ظلم بیزارند، راه مبارزهى با ظلم را باید از قرآن
فرا بگیرند. انسانها اگر طالب علمند و به وسیلهى معرفت و آگاهى و علم
میخواهند زندگى را رونق ببخشند و راحت و رفاه را براى خودشان تأمین کنند،
راهش به وسیلهى قرآن نشان داده میشود. انسانها اگر در پى ارتباط با خداى
متعال و صفاى معنوى و روحى و آشنائى با مقام قرب الهى هستند، راهش قرآن
است.
***************************************************
دانلودصوت بیانات رهبری
دانلودفیلم
بقیه بیانات درادامه مطلب
ضعف ما امت مسلمان، عقبماندگى ما، کجرفتارىهاى ما، کجتابىهاى ما در
مسائل اخلاقى و زندگى، همهى اینها ناشى از دورى از قرآن است. ملتهاى
مسلمان بر اثر حاکمیت طغیانگران و طاغوتها - که قرآن مخاطبان خود را این
همه از طاغوتها برحذر داشته است - خونشان مکیده شد؛ نه فقط خون
اقتصادىشان، نه فقط منابع حیاتى و معادن زیرزمینى و نفت و امثال اینها،
بلکه روحیهى ایستادگىشان، مقاومتشان، طلب علوّ و عزت در دنیا هم از
ملتهاى مسلمان گرفته شد. ملتهاى مسلمان به فرهنگ خودشان پشت کردند، فرهنگ
مادیگرى را پذیرفتند. با اینکه بظاهر ما کلمهى «لا اله الّا اللَّه»
گفتیم، در طول زمان مسلمان بودیم، اما فرهنگ غرب و معارف غرب در دلهاى ماها
اثر کرد و ماها را از حقایق دور کرد. آن وقت نه فقط اقتصادمان را، عزت
دنیوىمان را از دست دادیم، بلکه اخلاق و معالم اخلاقىمان را هم از دست
دادیم. ما اگر دچار تنبلى هستیم، اگر دچار ضعف و سستى هستیم، اگر دلهاى ما
با یکدیگر مأنوس نیست، اگر در میان ما بدخواهى وجود دارد، اینها از آثار
فرهنگ تزریقاتىِ تحمیلىِ ضد اسلامى و غیر اسلامى است.
نقش قرآن این است که ما را از لحاظ ماده و معنا اعتلاء ببخشد؛ و این کار
را قرآن میکند. کسانى که با تاریخ آشنا هستند، نمونههایش را در تاریخ
دیدند؛ و ما مردمِ این زمان، در زمان خودمان داریم نمونههایش را مشاهده
میکنیم. یک نمونه، همین شما ملت عزیز ایران هستید. شما خیال نکنید در دوران
رژیمهاى طاغوتى - چه رژیم پهلوى، چه قبل از آنها رژیم قاجار - ملت ایران
ذرهاى اعتبار در محیط بینالمللى داشت؛ نداشت. این استعداد جوشان و
متراکمى که در ملت ما هست، مثل یک گنجینهى فراموش شدهاى، مثل گنجى در
ویرانهاى مدفون شده بود؛ مگر به صورت تصادفى، یک فردى خودش را نشان بدهد،
که نشان نمیداد. این همه جوان فعال و پرنشاط و مبتکر و علاقهمند به پیشرفت
کشور که امروز شما ملاحظه میکنید در عرصههاى مختلف افتخار مىآفرینند،
عزت مىآفرینند، نام نیک براى ملتشان درست میکنند؛ خب، جوانها آن روز هم
بودند، اما به خاطر غلبهى طواغیت، این حرفها دیگر نبود.
به همین اندازه که ما یک قدم به سمت قرآن، به سمت معارف قرآنى برداشتیم -
که آنچه که ما به سمت قرآن حرکت کردیم، واقعاً یک قدم هم بیشتر نیست - خداى
متعال به ما عزت داده است، به ما حیات داده است، به ما آگاهى و بصیرت داده
است، به ما قدرت و قوّت بخشیده است. ملت ما امروز یکى از زندهترین و
قوىترین ملتهاى دنیاست. استعداد متراکم و جوشان وآمادگى و مشاهدهى
پىدرپى پیشرفتها در عرصههاى مختلف؛ امروز وضع کشور ما اینجورى است.
ملتهاى دیگر هم ملت ما را تحسین میکنند.
امروز خوشبختانه در میان امت اسلامى، شعارهاى اسلامى که مایهى تحرک ملتها
شود، در کشورهاى متعددى مشاهده شده است؛ و شما مىبینید و خبرهایش را
میشنوید. این حرکتها آنجائى که رونق و طراوت آن بیشتر است، در آن بخشى که
کارائى و نفوذ آن بیشتر است، آنجائى که تأثیرپذیرى آن از دشمن و از منافقین
و معاندین و مزوّرین کمتر است، آنجائى است که در آن، شعار اسلامى است،
مطالبهى اسلامى است، خواست اسلامى است؛ این خاصیت معارف قرآنى است. با
قرآن باید آشنا شد.
البته امروز با گذشته قابل مقایسه نیست. در گذشته این همه تلاوت کنندهى
قرآن، این همه حافظ قرآن، این همه آشناى با متن قرآن، این همه عاشق و
علاقهمند به تلاوت قرآن وجود نداشت؛ در حالى که همین کشور بود، همین ملت
بود.
من یادم هست که یکى از قرّاء برجستهى مصرى - مرحوم ابوالعینین شعیشع -
آمده بود مشهد و در مسجد گوهرشاد قرآن تلاوت میکرد، که خیلى هم خوب
میخواند. چون جلسه مال اوقافِ آن زمان بود و اوقاف هم برخلاف امروز که
الحمدللَّه سازمان مفتخرى است، آن روز سازمان بدنامى بود، بنده با اینکه
خیلى شائق بودم تلاوت آن قارى را بشنوم، نمیخواستم بروم توى آن مجلس
بنشینم؛ از دور نگاه میکردم و صدا را میشنفتم. همهى کسانى که در آن مجلس
شرکت داشتند، گمان نمیکنم پنجاه نفر، شصت نفر میشدند. یک عدهاى مأمورین
دولتى بودند، یک عده هم همین قرّاء معروف مشهدى خودمان بودند.
امروز این شوقى را که به قرآن در همه جا هست، باید زیاد کرد؛ این را باید
روزبهروز افزایش داد. این تلاوت خوب، صداى خوب، ترتیب مجلسآرائى خوب - که
بحمداللَّه مىبینم این خوانندگان ما در مجلسآرائىِ قرآنى تدریجاً ماهر و
مسلط شدهاند - چیزهاى باارزشى است؛ فایدهاش این است که ما را با قرآن،
با معارف قرآنى، با معانى قرآنى آشنا میکند.
یکى از چیزهائى که میتواند تدبر در قرآن را به ما ارزانى بدارد، حفظ قرآن
است. ما حافظ قرآن کم داریم. من قبلاً گفتم که در کشور ما حداقل باید یک
میلیون نفر حافظ قرآن باشند - حالا یک میلیون که عدد کمى است نسبت به این
جمعیتى که ما داریم - اما حالا چون دوستان الحمدللَّه یک مقدماتى فراهم
کردهاند، کارهائى را مشغول شدهاند و دارند برنامههائى را فراهم میکنند
براى اینکه انشاءاللَّه حفظ راه بیفتد، ما هم امیدمان بیشتر شده و به جاى
یک میلیون، میگوئیم انشاءاللَّه ما باید ده میلیون نفر حافظ قرآن داشته
باشیم.
البته توجه داشته باشید که حفظ قرآن قدم اول است. اولاً حفظ را باید نگه
داشت. بنابراین حافظ قرآن باید تلاوت کنندهى مستمر قرآن باشد؛ یعنى مرتباً
بایستى قرآن را تلاوت کند؛ والّا حفظ از دست خواهد رفت. بعد بایستى این
حفظ کمک کند به تدبر، که اینجور هم هست؛ حفظ حقیقتاً کمک میکند به تدبر.
آنجائى که شما قرآن را تکرار میکنید، حافظید و میخوانید، فرصت تدبر و تعمق
در آیات قرآن براى شما پیدا میشود.
البته انس با تفاسیرى که مراد از آیه را تبیین میکنند، خیلى لازم است.
وقتى حفظ باشد و این انس با تفسیر هم باشد و تدبر باشد، همان چیزى که
انتظارش در جامعهى ما هست، پیش مىآید: شکوفائى قرآنى. شما تصور کنید در
کشور ما ده میلیون، پانزده میلیون کسانى باشند از مردان و زنان که اینها با
معارف قرآن آشنا باشند، ببینید این چقدر باارزش است. آموزشهاى قرآنى را،
درسهاى قرآنى را، نصایح قرآنى را، انذارهاى قرآنى را، بشارتهاى قرآنى را در
ذهن داشته باشند، آنها را مرور کنند، آنها را بر دل خودشان فرا بخوانند؛
اصلاً یک ملت پولادینى به وجود مىآید. خوشبختانه زمینههایش فراهم است.
امروز هم عزم و ارادهى ملت ما عزم پولادینى است. اما آن ساخت قرآنى جامعه
در آن صورت به دست خواهد آمد، که ما امیدواریم انشاءاللَّه این پیش بیاید.
شما جوانهائى که با قرآن مأنوسید، اهل قرآنید، اهل تلاوت قرآنید، مشترى
تلاوت قرآن از خوشخوانها هستید، یا خودتان جزو آن خوشخوانها هستید، قدر
خودتان را بدانید. انشاءاللَّه خداى متعال به شما اجر خواهد داد. شما در
حقیقت صفوف مقدم این حرکت عمومى در جامعه هستید. ممکن است سختىاش بیشتر
باشد، اما اجر و ثوابش هم پیش خداى متعال انشاءاللَّه بیشتر است.
پروردگارا! ما را در همهى عمرمان با قرآن محشور کن. پروردگارا! ما را در
دنیا و آخرت از قرآن جدا مکن. پروردگارا! ما را در قیامت در سایهى قرآن
قرار بده. پروردگارا! ما را با حیات قرآنى، زندگى الهى و اسلامى و مطلوب
اسلام ببخش. پروردگارا! به محمد و آل محمد قلب مقدس ولىعصر را از ما راضى و
خشنود کن. ما را از قرآن و اهلبیت جدا مکن.
والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته