شهدای نیاک

شهدای نیاک

مرجع خبری و طراح نرم افزارهای مذهبی وزندگینامه شهدا وبیانات رهبری و دفاع مقدس
شهدای نیاک

شهدای نیاک

مرجع خبری و طراح نرم افزارهای مذهبی وزندگینامه شهدا وبیانات رهبری و دفاع مقدس

روایتی زیبا از امام علی (ع)

روایتی زیبا از امام علی (ع)

 آیا حیات دنیا فقط به معنى زیست کردن بر روى زمین و در این نشأنه طبیعت است؟ آیا این زندگى، مشترک میان جمیع مردم و پیمبران و امامان بوده است؟ یا اینکه گاهی اوقات زندگی انسانی به معنى زیست کردن در سطح افق بهیمیّت و سبعیّت و شیطنت است که اخلاق و صفات و کردار بهائم و سِباع و شیاطین می ‏باشد؟! راه سعادت در حیات دنیاست یا حیات آخرت که زندگى علیاست و زیست کردن در سطح افق انسانیّت و کمال عقلانى و فطرى می باشد که راه و روش انبیاء و مرسلین و امامان معصومین و اولیاء مقرّبین بارگاه لقاء خداوندى و محرمان سرّ حریم کبریائى احدیّتِ اوست‏.

علامه آیة الله حاج سیّد محمّد حسین حسینى طهرانى‏ (قدس سره) در تفسیر آیاتی از سوره طه،‏ ‏در خصوص سعادت در این زندگی مادی مواعظی دارند و می فرمایند: در این آیات مبارکه خداى علىّ أعلى به پیغمبرش خطاب می ‏کند: «وَ لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلى ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَة الْحَیاة الدُّنْیا لِنَفْتِنَهُمْ فیهِ وَ رِزْقُ رَبِّکَ خَیْرٌ وَ أَبْقى، وَ أْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلاة وَ اصْطَبِرْ عَلَیْها لا نَسْئَلُکَ رِزْقاً نَحْنُ نَرْزُقُکَ وَ الْعاقِبَة لِلتَّقْوى.» (سوره طه آیات 131 و 132)

این آیات تمام برنامه زندگى انسان را در مقابل انسان مى‏ گذارد، و ملاک راه سعادت را از شقاوت جدا مى‏ کند، و هدف هر انسانى را نشان مى‏ دهد؛ (هر انسانى که طالب مقام انسانیّت است) مى ‏گوید: «اى پیغمبر ما! چشمت را مینداز به این زر و زیور، مال و جاه و شوکت، قدرت و ریاست‏ هایى که ما به افراد بشر قسمت کرده ‏ایم، اینها میزان کمال نیست؛ اینها یک جلوه ‏اى است از زندگىِ پست، از زندگى در صدر مظاهرِ احساسِ حیوانى، نه در رتبه عقل و منطق انسانى؛ این جلوه ‏هاى این حیات است.

ما به اینها جلوه زدیم، زینت دادیم براى امتحان، که قلب ها و دل هاى ضعیف را به سمت خود برباید، براى این جهت است؛ امّا روزىِ تو که از طرف پروردگار تو مى‏ رسد آن خیلى عالى است، خیلى مورد پسند و رضایت است، و آن رزقِ باقى است، از این زر و زیورها نیست که روزى باشد و روز دیگر برود؛ آن رزق یک معنى دیگر دارد.

امر کن اهل خود را به نماز و بر این امر پافشارى کن و جدّیت کن! ما از تو طلب روزى نمى ‏کنیم و از تو رزق نمى‏ خواهیم؛ ما به تو روزى مى ‏دهیم و عاقبت براى تقوى و متّقین است.

یعنى آنچه را که ما بر عهده شما گذارده‏ ایم، همان مقام عبودیّت است، ما آن را از شما طلب مى‏ کنیم؛ امّا تحصیل روزى به عهده شما نیست، آن به عهده ماست، ما خداى شما هستیم و ضامن روزى شما شدیم.

دنبال کسب و کار مى‏ روید نه براى تحصیل روزى، روزى مال خداست! براى اینکه افراد جامعه هر کس باید به کارى مشغول باشد، و إعانت و کمک به دیگرى بکند. نجّار باید درهاى مردم را بسازد، آهنگر بایستى که لوازم آهنى مردم را فراهم کند، طبیب باید به مریض ها رسیدگى کند، عالِم باید احکام دینى مردم را بیان کند؛ نه اینکه اینها وسیله ارتزاق باشد.

آن کاسبى که صبح دنبال کار مى‏ رود و کار را وسیله روزى مى‏ داند و به آن اعتماد مى ‏کند کار غلطى کرده، این باید برود توکّلًا على الله! بگوید خدایا تو به من امر کردى که کارى کنم و کمکى به برادران مؤمن خود کنم، مى ‏کنم؛ روزى را هم تو مى‏ رسانى. این یک حسابى است و حساب اینکه انسان دنبال روزى برود و زحمت بکشد، یک حساب دیگرى است.

امیرالمؤمنین علیه السّلام در «نهج البلاغة» می فرماید: «قسم به خدا که خدا روزى شما را به عهده خود گرفته ولى عمل شما را به عهده خود نگرفته، عمل را بر عهده شما گذاشته! ولى سوگند به پروردگار که مطلب عوض شده و در افکار و آراء شما مطلب واژگون شده؛ آنچه خدا بر عهده خود گرفته کأنّه از شما طلب مى ‏کند! و آنچه از شما طلب مى ‏کند کأنّه بر عهده خود گذاشته! روزى را بر عهده خود گرفته، شما خیال مى‏ کنید که از شما مى خواهد؛ عمل را بر عهده شما گذاشته، شما تصوّر مى ‏کنید که عمل را بر عهده خود گرفته و بدون عمل از شما راضى مى‏ شود؛ قضیّه چنین نیست!»


منبع:فرهنگ نیوز

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد