شهدای نیاک
مرجع خبری و طراح نرم افزارهای مذهبی وزندگینامه شهدا وبیانات رهبری و دفاع مقدس
شهدای نیاک
مرجع خبری و طراح نرم افزارهای مذهبی وزندگینامه شهدا وبیانات رهبری و دفاع مقدسدرباره من
سایت شهدای نیاک مرجع نرم افزارهای مذهبی ومقالات،بیانات رهبری،زندگینامه شهدا،کتاب های مذهبی،صوت وتصویر،جشنواره های شهدای نیاک،مداحی مناسبت های مذهبی،بانک صوت وتصویر،آرشیوفیلم های مذهبی،کلیپ های مذهبی،سخنرانی علما،خبرهای سیاسی،اجتماعی،فرهنگی مذهبی،نظامی،کتابخانه،نرم افزارهای قرآنی،امام خمینی ره،ویژه نامه مذهبی،کودک ونوجوان،محرم،ماه مبارک رمضان،عاشورا و تاسوعا حسینی،امربه معروف ونهی از منکر،حجاب عفاف،سبک زندگی اسلامی
ادامه...
ناگفته‌هایی از فرزند شهیدی که بین نماز به حاج قاسم گل اهدا کرد
ناگفته‌هایی از فرزند شهیدی که بین نماز به حاج قاسم گل اهدا کرد
محمدحسین بواس فرزند شهید مدافع حرم حسین بواس در گفتوگو با تسنیم ماجرای اهدا گل به حاج قاسم سلیمانی در هنگام نماز را روایت کرده است.
خط حزب‌الله ۳۷۳ | قهرمان؛ سلیمانی
خط حزب‌الله ۳۷۳ | قهرمان؛ سلیمانی
سخن‌هفته خط حزب‌الله به مناسب فرارسیدن سالروز ۹ دی ۱۳۸۸، به این سوال پاسخ داده است که نقش مردم در نقش بر آب کردن نقشه‌های دشمن در فتنه‌های مختلف پس از پیروزی انقلاب اسلامی چیست؟ گزارش هفته خط حزب‌الله، با عنوان «قهرمان؛ سلیمانی» در سومین سالگرد شهادت جانفدای ملت ایران، نگاهی به جهاد بزرگ حاج قاسم سلیمانی و ثمرات آن داشته است. شماره این هفته‌ی خط حزب‌الله تقدیم میشود به روح مطهر شهیدان «حاج قاسم سلیمانی، ابومهدی المهندس، حسین پورجعفری، محمدرضا الجابری، شهروز مظفری‌نیا، محمد الشیبانی، هادی طارمی، حسن عبدالهادی، وحید زمانی‌نیا و علی حیدر» که بامداد جمعه ۱۳ دی‌ماه ۱۳۹۸در حادثه تروریستی فرودگاه بغداد آسمانی شدند.
بیانات رهبری انقلاب در دیدار خانواده آیت‌الله مصباح یزدی به مناسبت دومین سالگرد درگذشت عالم ربانی، آیت‌الله مصباح یزدی
بیانات رهبری انقلاب در دیدار خانواده آیت‌الله مصباح یزدی به مناسبت دومین سالگرد درگذشت عالم ربانی، آیت‌الله مصباح یزدی
و الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا ابی‌القاسم المصطفی محمّد و آله الطّیّبین الطّاهرین سیّما بقیّة الله فی الارضین.
خیلی خوش آمدید. بعد از مدّتها آقایان را و بعضی از خانمها را زیارت کردیم. بزرگداشت جناب آقای مصباح یکی از واجبات کارهای حوزه و روحانیّت و ماها و همه است و بزرگداشت ایشان به معنای زنده نگه داشتن جهت‌گیری ایشان و راه ایشان است.
مرحوم آقای مصباح (رضوان الله علیه) یک خصوصیّات منحصربه‌‌فردی داشتند که من در مجموعه‌ی فضلای برجسته‌ی قم که از قدیم می‌شناختیم، و حالا هم بحمدالله برکات بعضی‌شان ادامه دارد، نگاه میکنم، جامع این خصوصیّات را کسی مثل مرحوم آقای مصباح مشاهده نمیکنم؛ علم فراوان، فکر خوب و نوآور، بیان رسا و واضح، انگیزه‌ی تمام‌نشدنی و بی‌نظیر، خلقیّات و رفتارهای شایسته و برجسته، سلوک و معرفت و توجّه معنوی و مانند اینها؛ مجموع اینها را واقعاً انسان نمیتواند پیدا کند. اینها در آقای مصباح جمع بود.
بالاخره رفتن برای همه هست: اِنَّکَ مَیِّتٌ وَ اِنَّهُم مَّیِّتُون؛(۱) اگر چه خسارت است امّا بالاخره چاره‌ای نیست، ناگزیریم؛ علاج این است که آن راه ادامه پیدا کند؛ آن ابتکار و آن کارهایی که ایشان کرده‌اند: همین «طرح ولایت» یکی از ابتکارات ایشان است؛ همین تشکیلات عظیم مرکز تحقیقات امام خمینی(۲) یکی از همان ابتکارات است؛ کتابهایی که ایشان نوشته‌اند، چه کتابهای علمی، چه آنچه مربوط به اخلاقیّات و معنویّات و [برای] استفاده‌ی عموم و مانند اینها است، یکی از آن کارها است؛ اینها را نباید گذاشت تعطیل بشود. الحمدلله آثار ایشان از همه جهت خوب است؛ آثار صوتی ایشان خیلی آثار خوبی است. سخنرانی‌های ایشان را یک مدّتی که در آن حسینیّه سخنرانی داشتند، در عصرهای ماه رمضان تلویزیون پخش میکرد؛ من می‌نشستم پای تلویزیون گوش میکردم؛ نمیدانم کِی بود. حالا من عصری می‌نشستم گوش میکردم؛ عصر ماه رمضان بود. به ایشان گفتم؛ گفتم اینها خیلی برجسته است، واقعاً خیلی خوب است؛ آدم می‌نشیند گوش میکند، واقعاً استفاده میکند. خب اینها نبایستی متوقّف بشود؛ نباید مسکوت بماند، فراموش بشود. ایشان آثار صوتی دارند، آثار مکتوب دارند، آثار مؤسّسه و بنیانهای مؤسّساتی، مثلِ آنهایی که اسم آوردیم ــ یا شاید هم غیر آنها که من خبر ندارم ــ دارند، الحمدلله فرزندان خوبی دارند، آقازاده‌های خوبی دارند؛ وَ بَثَّ مِنهُما رِجالاً کَثیراً وَ نِساء؛(۳) الحمدلله؛ برکات نسلی‌شان هم برکات خوبی است.
در مورد حفظ آثار، نکته‌ای که وجود دارد، این است که نگذاریم این آثار کهنگی پیدا کند. یعنی آن روزی که ایشان این مؤسّسه‌ی امام خمینی را راه انداختند، یک کار تازه‌ای بود؛ آیا امروز هم اگر به همان شکلی که اوّل راه افتاده، اداره بشود، باز هم تازه است؟ این، جای سؤال است؛ این به عهده‌ی شماها است. آقای رجبی(۴) و شما آقایان ببینید چه کار باید کرد که آن تازگی و طراوت حفظ بشود. آن اوّلی که ایشان این کار را شروع کردند، خب یک کار خیلی نوِ جدیدی بود، توجّه‌هایی را به خودش جلب کرد؛ حالا هم باید همان جور باشد.
یا مثلاً کتابهای ایشان. خب حالا بعضی از کتابها، کتابهای علمی است، کتاب درسی است، مثلاً فرض کنید فلسفه؛ خب حفظش به این است که در حوزه در جاهایی که مقتضی است تدریس بشود؛ امّا برخی از آثار مکتوب ایشان آثاری است که باید در ذهنها جایگزین بشود؛ بحث علم و فن و مانند اینها نیست؛ فکر است؛ باید در ذهن مخاطب بنشیند. چه جوری میشود نشاند؟ امروز با صِرف اینکه حالا تعداد نسخه‌هایی که از یک کتاب چاپ میشود، بالا باشد یا پایین باشد، مسئله تمام نمیشود؛ یعنی این جور کتابهای فکری [این جوری حفظ نمیشود]. چرا، بعضی از کتابها هست که وقتی تعداد و تیراژ بالا برود، این یک موفّقیّت است؛ فرض کنید کتابهایی که در شرح حال شهدا مینویسند؛ خب هر چه افراد بیشتر بخوانند، بیشتر بهرهمند میشوند. کتابهای فکری این جوری نیست؛ کتابهای فکری لازم است در فکر رسوخ کند؛ و این، صرفاً با نشر کتاب حاصل نمیشود. شما نگاه کنید غربی‌ها در این کارها خوب واردند، خوب بلدند؛ ببینید مثلاً فرض کنید فلان متفکّر، حالا مثلاً هِگل مگر چند کتاب نوشته؟ افکارش را از داخل این کتابها استخراج میکنند و درمی‌آورند، تخلیص میکنند، خلاصه میکنند، آن فکر را با بیانهای مختلف، با زبانهای مختلف، با شیوه‌های مختلف پخش میکنند، منتشر میکنند. این کار [در مورد ایشان هم] باید انجام بگیرد.
من البتّه گمان میکنم قبلها به خود مرحوم آقای مصباح (رضوان الله علیه) یا شاید به بعضی از شاگردهای ایشان راجع به ملّاصدرا این حرف را زدم که کتاب ملّاصدرا تدریس میشود، امّا لبّ حرفهای ملّاصدرا چیست؟ ملّاصدرا چند مسئله‌ی اساسی دارد؛ اینها را پیدا کنید، بکشید بیرون، روی اینها بحث بشود، کار بشود، کتاب نوشته بشود، مباحثه بشود؛ این لازم است. در مورد خود آقای مصباح همین جور است و باید این جوری بشود. نگاه کنید، ببینید آن جهت‌گیری فکری ایشان، آن نقطه‌ی تمرکز فکری ایشان چیست، چه در مسائل فلسفی، چه در مسائل اجتماعی، چه در مسائل اعتقادی و فکری، در فضای مجازی و از این قبیل پخش میشود ــ یک تکّه حرف را پخش کنید، این منتشر بشود، در ذهنها بماند، به زبانها بیاید، تکرار بشود؛ و مثل مَثَلِ سائر(۵) که در زبانها تکرار میشود و میمانَد، این فکر بماند، معلوم بشود این، فکر آقای مصباح است؛ تا افراد اسم آقای مصباح را می‌آورند، هر کسی که دیده این تکّه‌ها را، این نوشته‌ها را، ذهنش به یکی از اینها متوجّه بشود، یادش بیاید. مثلاً یکی از راه‌های پخش فکرِ یک آدمِ متفکّر برجسته‌ی عمیقی مثل آقای مصباح این است.
صوت هم خیلی خوب است. حالا شاید لازم نباشد از اوّل تا آخرِ یک سخنرانی را پخش کنیم ــ آن [کار] شاید یک مقداری تأثیر را هم کم کند ــ امّا بالاخره میتوان از یک صوتِ یک ساعته یا مثلاً سه ربع ساعتهای که مستمع را کاملاً جذب میکرده، مثلاً یک ربع ساعت مطلب درآورد.
یکی از چیزهایی که در این جلساتِ داخل حسینیّه‌ی(۶) ایشان نظر من را خیلی جلب میکند، این است که وقتی [فیلم آن را] پخش میکنند، آدم میبیند اوّلاً مستمعین که متراکم نشسته‌اند، همه جوانند، یعنی مثلاً یک آدم مسنّ بالای چهل سال شاید در اینها دیده نمیشود؛ همه جوانند. و [ثانیاً] همه همین طور محوند! این خیلی مهم است. من چون خودم سخنرانم، ده‌ها سال [سخنرانی کرده‌ام]، به این نکات توجّه دارم. چه زمانی هست که سخنران احساس میکند موفّق است؟ این نگاه‌ها و برخوردها و به‌اصطلاح آن نمایشهایی که از رفتار مستمع وجود دارد، نشان‌دهنده‌ی یک حقیقتی است؛ این را شما در سخنرانی‌های ایشان مشاهده میکنید، یعنی این من را خیلی جلب میکند. ایشان چه دارد میگوید که این جور همه‌ی دلها را، چشمها را مجذوب کرده، مبهوت کرده؟ این تکّه‌های خاص را پیدا کنید، مکرّر پخش کنید.
خوشبختانه صدا و سیما نسبت به این قضیّه روی خوش نشان داده. حالا گاهی اوقات هست مسئولانِ رسانه‌ها و مانند اینها روی خوش به یک چیزی نشان نمیدهند، [ولی] نسبت به کارهای ایشان الحمدلله صدا و سیما گرایش خوبی دارد و در ساعات مختلف [پخش میکند]. من گاهی عبور میکنم، [وقتی] نگاه میکنم میبینم، یا گاهی نشسته‌ام میبینم که از ایشان چیزهای زیادی را پخش میکنند؛ حیات آقای مصباح این است، زنده بودن آقای مصباح این است.
خب جسم ایشان رفت، حیف هم بود، خیلی حیف بود، یعنی وجود ایشان واقعاً مایه‌ی برکت بود، آدم از دیدن ایشان استفاده میکرد؛ یکی از این کسانی [بود] که ما در طول عمر دیدیم از دوره‌ی جوانی‌شان، نه حالا؛ آن وقت که ایشان شاید هنوز ازدواج هم نکرده بود ــ من قبل از اینکه بیایم قم، در مشهد با ایشان آشنا شدم؛ گمان میکنم مثلاً سال ۳۶، ۳۷ بود ــ از آن وقت آدم میفهمید ایشان یک مرد متدیّن، اهل دین و اهل تقوا بودند. از جمله‌ی آن کسانی بود که «مَن یُذَکِّرُکُمُ اللهَ رُؤیَتُه»(۷) بود؛ رؤیت ایشان هم آدم را کمک میکرد، پیش میبُرد، به یاد خدا می‌انداخت. خب هر چه از آن جوانی گذشت، ایشان بهتر هم شد؛ اگرچه هر چه هست، مال همان دوره‌ی جوانی است. شما جوانها قدر این دوره را بدانید؛ آنچه آن آخرِ کار به درد آدم میخورد و گیر آدم می‌آید و برای آدم میماند، همین [چیزی] است که حالا شماها کسب کرده‌اید و دارید کسب میکنید. جوانها قدر جوانی‌شان را بدانند.
خدا ان‌شاءالله درجاتشان را عالی کند. بله، دو سال از درگذشتشان گذشت؛ دوازدهم دی بود. خداوند ان‌شاءالله درجات ایشان را عالی کند و ایشان را مشمول مغفرت و رحمت خودش قرار بدهد.
والسّلام علیکم و رحمةالله و برکاته
تحلیل جامع ده خصوصیت ویژه مکتب شهید حاج قاسم سلیمانی| قسمت دوم
تحلیل جامع ده خصوصیت ویژه مکتب شهید حاج قاسم سلیمانی| قسمت دوم
پایگاه اطلاع رسانی بلاغ، تحلیل جامع ده خصوصیت ویژه مکتب شهید حاج قاسم سلیمانی| قسمت دوم
سران جنایتکار کشور امریکا و اتاق فرماندهی پنتاگون که در مقابل ژنرال شهید حاج قاسم سلیمانی کم آورده و احساس حقارت می کردند، برای سرپوش گذاشتن بر بی عرضگی خود، سرانجام تصمیم به حذف فیزیکی این قهرمان بلندمرتبه نمودند و در صبحگاه ۱۳ دی سال ۹۸ ماشین حامل وی و همزرمش، ابو مهدی المهندس را با موشک در فرودگاه بغداد عراق مورد هدف قرار داده و به شهادت رساندند.
ولی برخلاف محاسبه سران آمریکا نه تنها سپهبد شهید با این ترور جنایتکارانه حذف نشد؛ بلکه به تعبیر رهبر معظم انقلاب، آیه الله خامنه ای، شهادتش به (فرهنگ و مکتب) همیشه ماندگار تاریخ تبدیل شد.، سالگرد این شهید بلند مرتبه فرصتی است برای همه ما که به تأمل و تدبر در ویژگی وی به پردازیم تا به راز و سر آسمانی شدن سردار سلیمانی پی ببریم وان را الگو و درس زندگی خود قرار دهیم ازهمین رو با بیان دو نکته به تحلیل همه جانبه (مکتب سلیمانی )خواهیم پرداخت:
*******
خصوصیت ششم: ژنرال استراتژیک
ششمین خصوصیت بی نظیر و استثنایی مکتب سلیمانی ((ژنرال استراتژیک)) بودن شهید سلیمانی است.
به این معنا با اینکه وی آموزش کلاسیک نظامی ندیده، و در دانشکده افسری دوره نظامی را نگذرانده بود ولی در عین حال در حساس ترین مراتب نظامی (فرماندهی) قرار می گرفت،
چراکه می توانست طرح عملیات نظامی که دیگران انجام می دادند، وی با کمترین ریسک و با هزینه کمتر با کارایی بیشتر انجام دهد، و یا طراحی عملیاتی کند که غیر او نمی توانست انجام دهد.
عظمت این خصوصیت زمانی قابل فهم است که سه نکته به درستی توضیح داده شود:
نکته اول: از نظر تعریف کلاسیک نظامی تیپ به مجموع هزار تا پنج هزار پانصد نفر، و لشکر به تشکیل یافته از چند تیپ که تعدادش ده هزار تا بیست و پنج هزار نفر است که فرمانده تیپ و لشکر را، فرماندهی که با درجه ستاره دار سرتیپ تمام و یا سرلشکر که این سلسله مراتب را گذرانده و طی کرده باشد می تواند عهده دار شود.
نکته دوم: کسی وارد ارتش می شود اگر بخواهد مراتب درجه داری نظام را طی کند چون طی کردن از درجه پایین تر و رسیدن به درجه بالاتر بین دو تا چهار سال طول می کشد شخص وقتی به بازنشستگی و به سن در حدود پنجاه سالگی می رسد به سرهنگ تمامی مفتخر می گردد؛ مگر آنکه افتخارات، تحصیلات و کارنامه های دیگری داشته باشد تا به صورت اعطایی به درجه ستاره داری چون سرتیپی، و سر لشکری و بالاتر مفتخر شود.
پس دو چیز را بایست توجه داشت:
اولا؛ از نظر کلاسیک نظامی کسی می تواند در سمت فرماندهی تیپ یا لشکر قرار بگیرد که دارای درجه سرتیپی، و سرلشکری را داشته باشد.
ثانیا؛ میانگین سنی چنین فرماندهی با توجه به سالیانی که طی کردن سلسله مراتب دارد تقریبا پنجاه سال به بالا خواهد بود.
آنچه که دفاع مقدس هشت ساله را تبدیل به یک فرهنگ نموده این است فرماندهی تیپ و لشکر را جوانانی از نوزده تا بیست و هشت سال ((محسن رضایی 27 سال، شمخانی 25 سال، رحیم صفوی27سال،شهید حسن باقری 25 سال،خرازی 23 سال، شهید همت 25 سال، شهید باکری 26 سال، متوسلیان 27 سال، شهید زین الدین 21 سال، قالیباف 19 سال، شهید سلیمانی 24 سال، اسلامی 20 سال،کشکولی 25 سال، جعفری 23 سال، مرتضی قربانی 23 سال، بروجردی 26 سال، قاآنی23 سال،فدوی 19سال، مصطفی ایزدی 24 سال...)) به عهده داشتند که هیچ یک سابقه نظامی نداشتند سلسله مراتب نظامی را نگذرانده بودند؛
بلکه دانشجو، خبرنگار، کارمند، کارگر و معلم بودند به عنوان نیروی مردمی در جبهه حضور یافتند و از دل جبهه به صورت تجربی و خلاقیت شخصی اصول و فن نظامی را آموخته و استعدادهای خود را که ژنرال های چند ستاره نظامی پس از سی سال تجربه و آموزش نشان می‌دهند آنان در بین یک سال یا دو سال نشان دادند و قابلیت فرماندهی را به اثبات می رساندند و با عنوان معنادار برادر و حاجی در سمت فرماندهی لشکر و تیپ قرار می گرفتند، و بزرگترین و پیچیده ترین طرح عملیاتی را طراحی و فرماندهی کردند.
نکته سوم:
از بین فرماندهان در دوران دفاع مقدس حاج قاسم چند ویژگی خاص برخوردار بودند که موجب شد تبدیل به ژنرال فرامرزی و بین المللی شود، برای اینکه:
اولا: همان حاج قاسم بدون ستاره در هشت سال دفاع مقدس، پس از جنگ و فرماندهی لشکر ثارالله و سپاه قدس از سرتیپی به سرلشکری و از سرلشکری برای نخستین بار در نظام جمهوری وی تنها ژنرالی است که موفق به دریافت مدال ذوالفقار از دست فرمانده کل قوه رهبر معظم انقلاب شد.
ثانیا: در دوره 17ساله فرماندهی سپاه قدس وی، استکبار جهانی در راس آنها آمریکا و صهیونیست سه جنگ برای شکستن جبهه مقاومت طراحی و عملیاتی نمود و در همه این جنگ ها توسط این فرمانده شجاع سپاه قدس شکست خورد:
1- جنگ 33 روزه:
در22 تیرماه سال 1385 ارتش رژیم صهیونیستی برای شکست کشاندن حزب الله که در خط اول جبهه مقامت قرار داشت، تجاوز همه جانبه ای با بکارگیری همه امکانات نظامی از زمین و هوا و دریا به لبنان را آغاز کرد، و درمدت 33 روز،15 هزار خانه را به صورت کامل نابود کرد و هزاران مرکز حساس ازجمله نیروگاه برق، بنادر، پل ها و... لبنان را ویران نمود،
ولی ژنرال سلیمانی به جای هدایت و مشاوره دادن از راه دور، شخصا در اطاق فرماندهی عملیات حزب الله در لبنان، در کنار سید حسن نصرالله وجود مغنیه حضور یافت و هدایت مقابله تجاوز ارتش صهیونیستی را به عهده گرفت و در تمام مدت 33 روز شجاعانه کنار سیدحسن نصرالله ماند تا ارتش صهیونیستی که مدعی بود که جزو شش ارتش برتر جهان است به شکست کامل کشاند، وسردمداران این رژیم را وادار به قبول آتش بس در صبح روز سی و چهارم جنگ برابر با ۱۴ آگوست ۲۰۰۶ (۲۳ مرداد ۱۳۸۵) بر اساس قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت نمود.
2-جنگ داخلی سوریه:
در ادامه بهار عربی، بحران سوریه توسط عده‌ای از ارتشیان ناراضی در
قدس در اقصی نقاط عراق مورد ستایش و قدردانی قرار گرفت به ویژه از سوی شیعیان؛ چرا که او احتمالاً تنها کسی است که می‌تواند پیشروی داعش را متوقف کند.
اسفند ماه سال 1398رقم خورد، پس از چند ماه از این بحران رژیم صهیونیستی که در جنگ 33 توسط حزب‌الله با حمایت ایران و دولت سوریه شکست سختی خورده بود و به دنبال انتقام‌جویی بود به همراه آمریکا، عربستان، قطر، و ترکیه برای ساقط کردن دولت بشار و شکست دادن تنها کشور عربی پشتیبان جبهه مقاومت، در ابتداء جبهه النصره (تحریر الشام فعلی) که 70 درصد از نیروهای ناراضی سوری و کمتر از 30 درصد تروریستی خارجی بودند،
و همچنین ارتش به اصطلاح ازاد نیروهای سکولار جدا شده از ارتش سوریه را آموزش نظامی داده و پشتیبانی لجستیکی و مالی وسیعی کردند که در مدت شش‌ماه دولت بشار را ساقط کنند، ولی پس از یک سال برای حامیان جبهه النصره و ارتش آزاد ثابت شد اینان توانایی ساقط کردن دولت سوریه را ندارند، به دنبال این شکست، طرح دیگری اجرا کردند، گروهک داعش که 70 درصد خاجی و کمتر از30 درصد سوری بودند و رویکرد وهابی و سلفی داشتند، و بسیار خشن تر از جبهه النصره بودند، و با نام دیگر در عراق فعالیت می نمودند، با حمایت همه‌جانبه وارد سوریه کردند و این گروهک توانست در مدت کوتاهی 70درصد از خاک سوریه را اشغال و ((شهر رقه)) را مرکز حکومت دولت اسلامی خود اعلام کند و تا حدود 500 متری کاخ ریاست جمهوری پیش برود.
در سال 1390 ژنرال حاج قاسم سلیمانی که می دید هدف نهایی این بحران شکست دادن جبهه مقاومت و در نهایت جمهوری اسلامی اسلامی است، با هدف تامین امنیت ایران و حمایت از تنها دولت عربی حامی جبهه مقاومت به همراه حزب الله لبنان هدایت مقابله با داعش در سوریه را به عهده گرفت، و به سرعت با سازمان دهی نیروی مردمی سوری حامی بشار، نیروهای آموزش دیده لبنانی، عراقی، افغانی، پاکستانی، و ایرانی مدافع حرم سرنوشت جنگ را تغییر داده و دولت بشار را از سقوط حتمی نجات داد، و با خارج‌کردن منطقه ابوکمال آخرین مقر گروهک سلفی وهابی داعش پیروزی جبهه مقاومت رابه محضر رهبر انقلاب تبریک گفته و در نامه 30 بهمن 96، خطاب به معظم له نوشت:
... به عنوان سرباز مکلف‌شده از جانب حضرت‌عالی در این میدان، با اتمام عملیات آزادسازی ابوکمال آخرین قلعه‌ی داعش با پایین کشیدن پرچم این گروه آمریکایی-صهیونیستی و برافراشتن پرچم سوریه، پایان سیطره‌ی این شجره‌ی خبیثه‌ی ملعونه را اعلام میکنم
و به نمایندگی از کلیه‌ی فرماندهان و مجاهدین گمنام این صحنه و هزاران شهید و جانباز مدافع حرم ایرانی، عراقی، سوریه‌ای، لبنانی، افغانستانی و پاکستانی که برای دفاع از جان و نوامیس مسلمانان و مقدسات آنان جان خود را فدا کردند،
این پیروزی بسیار بزرگ و سرنوشت‌ساز را به حضرت‌عالی و ملت بزرگوار ایران اسلامی و ملت‌های مظلوم عراق و سوریه و دیگر مسلمانان جهان تبریک و تهنیت عرض می‌نمایم و پیشانی شکر را در مقابل پیشگاه خداوند قادر متعال به شکرانه‌ی این پیروزی بزرگ بر زمین می‌سایم.
(و مَا النَّصر الّا مِن عِندِالله العَزِیزِ الحَکِیم)
فرزند و سربازتان، قاسم سلیمانی"
3-فتنه داعش در عراق:
داعش پس از آنکه توانسته بود با تصرف کردن 70 درصد از خاک سوریه در ((شهررقه)) دولت اسلامی تشکیل دهد، عملیات گسترده ای را در اردیبهشت سال 1393در کشور عراق آغاز کرد، و در مدت کوتاهی موصل و تکریت زادگاه صدام و نینوا را به تصرف درآورد. و خودش به پشت دروازه بغداد رساند، و از سمت شمال عراق برای تصرف کردستان حرکت کرد.
سپبهد شهید حاج قاسم سلیمانی که می دید فتنه داعش برای آسیب رساندن به عتبات مقدسه ((کربلا، سامراء، کاظمین، نجف)) و نیز ناامن کردن نوار مرزی ایران است شخصا وارد عراق شد، وبا حضور در نزدیکترین خط مقدم مبارزه با داعش، با هماهنگی دولت عراق و بسیج کردن نیروی مردمی و ارتش عراق، زمینه سقوط داعش در عراق را فراهم نمود، و توطئه استکبار جهانی را در این جبهه هم به شکست کشاند.
واین شکست پی در پی فتنه گران بین المللی توسط این ژنرال استراتژیک آنچنان وی را کانون توجه بیگانگان قرارداد که زبان به تحسین وی گشودند که تنها دو مورد را در اینجا می آوریم:
1 -مدیر کل سابق سیا، حدود دو سال پیش طی مصاحبه‌ای به ویژگی‌های منحصر به فرد رقیب قدرتمندش در غرب آسیا اشاره کرد و گفت:
«قاسم سلیمانی فردی بسیار توانمند و مدبر و دشمنی شایسته است. وی بازی خود را به خوبی انجام می‌دهد، اما این بازی طولانی است پس اجازه دهید ببنیم حوادث چگونه به پیش می‌رود».
2-روزنامه انگلیسی "آبزرور" تأکید کرد که سردار "قاسم سلیمانی" فرمانده سپاه قدس احتمالاً تنها کسی است که می‌تواند داعش را شکست دهد.
"آبزرور" عنوان داشت: هنگامی‌که در ژوئیه گذشته ارتش عراق از مقابل داعش گریخت، این ژنرال ایرانی در صحنه حضور یافت و چند ساعت پس از سیطره داعش بر موصل، سلیمانی در بغداد بود و از آن زمان عملیات دفاع از بغداد را هماهنگ و نیروها را بسیج کرد.
"آبزرور" در پایان نوشت: فرمانده سپاه.
*******
خصوصیت هفتم: عشق به حضرت فاطمه سلام الله علیها
هفتمین ویژگی مکتب سلیمانی ((عشق به حضرت زهرا سلام الله علیها )) است.
برای اینکه راز و سرّ این دلدادگی سپهبد شهید به حضرت فاطمه سلام الله علیها تبیین شود، توضیح دو نکته و توجه به آن بسیار لازم است:
نکته اول؛ از جهت نظری راز وَ این دلدادگی اولیاء الهی به وجود مقدس و نورانی حضرت زهرا سلام الله علیها این است، رابطه و نسبت آن حضرت به پیامبر (ص) و امام علی(ع) ازنظر غایت خلقت در این است که حضرت، حلقه وصل بین مقام نبوت وامامت و ((مجمع البحرین)) دریای نبوت وامامت، و((مجمع النورین)) نورنبوت وامامت است،
چراکه بواسطه اوست که امامان بعد از امام علی علیه السلام متولد شدند تا راه نبوت وامامت که در واقع هدف نهایی خلقت است استمرار پیدا کند.
ازهمین روست که در حدیث قدسی آمده است، حق تعالی خطاب به پیامبر فرمود:
"یاأَحْمَدُ! لَوْلاکَ لَما خَلَقْتُ الْأَفْلاکَ، وَ لَوْلا عَلِىٌّ لَما خَلَقْتُکَ، وَ لَوْلا فاطِمَةُ لَما خَلَقْتُکُما" (مستدرک سفینه البحار، ج3، ص334)
هان اى احمد! اگر تو نبودى، جهان را نمى آفریدم و اگر على نبود، تو را، و اگر فاطمه نبود، من شما دو نفر را نمى آفریدم.
کسانی که چنین نگاهی به مقام قدسی حضرت فاطمه سلام الله علیها دارند نمی توانند به وی ارادت عاشقانه نداشته باشند و حوضچه وجودیشان را پر از محبت و ارادت آن حضرت نکنند، چراکه عشق به او عشق به مقام نبوت و امامت و عشق به همه اهلبیت سلام الله علیهم است.
نکته دوم؛ از جهت عملی، جنس کار و مسؤلیت سپهبد شهید به گونه ای بود که پیوسته مواجه با گره های کوری می شد که اگر توسل به اهل بیت نبود به بن بست کامل می رسید، ولی شهید سلیمانی باتوسل حضرت فاطمه سلام الله علیها کارناشدنی را حل شده می دید، و چون کمک آن حضرت را عملا مشاهده و تجربه کرده بود، هرروز ارادت و عشقش به ((ام ابیها)) افزوده می شد.
از همین رو دربیان خاطراتش از جنگ 33روزه در لبنان می گوید:
"در آن کوران حوادث که خیلی سخت بود، یکی از برادرهای حزب‌الله که اهل تدین و تشرع بود و در جنوب مسئول بود، در حالتی که به تعبیر خودش حالت خواب نبوده گفت:
«دیدم یک بانویی آمد و یک یا دو بانوی دیگر هم در کنارش بودند. من در عالم خواب حس کردم حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) است. رفتم به سمت پاهای مبارکشان؛
به ایشان گفتم که ببینید وضع ما را، ببینید ما چه وضعی داریم. حضرت فرمودند که «درست میشود». گفتم نه.
من مُصر بودم به پای ایشان بیفتم و اصرار داشتم از ایشان چیزی بگیرم. بعد از اصرار کردن، ایشان فرمودند «درست میشود» و یک دستمال از داخل روپوشی که داشتند بیرون آوردند و تکان دادند و فرمودند «تمام شد».
یک لحظه بعد یک هلی‌کوپتر اسرائیلی با موشک زده شد و بعد از این، زدن تانک‌ها شروع شد.» و زدن تانک‌ها همان نقطه‌ی شکست رژیم در جنگ بود.
از اینجا بود که معادله‌ی جدید آمد و اولین موشک‌های کُرنت در این جنگ رونمایی شد و برای اولین بار تانک‌های مرکاوای اسرائیلی که تا حالا به این شکل زده نشده بودند، منهدم شدند و نزدیک به هفت تانک در یک روز زده شد"
سردار سپهبد شهید در جمع خانواده معزز هشت سال دفاع مقدس دربیان خاطراتش و نقش توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها می گوید:
"هر موقع در جنگ فشارها بر ما حادث می‌شد و هیچ کاری از دست‌مان برنمی‌آمد، پناهگاهی جز حضرت زهرا (س) نداشتیم و در عملیات «والفجر 8» وقتی چشم‌مان به آب‌های پرطوفان، خشمگین و ترسناک «اروند» افتاد، آنجا هیچ نامی آشناتر از نام حضرت زهرا (س) نداشتیم؛
بنابراین در کنار «اروند» ایشان را در تلألؤ اشک‌های غریبانه و مظلومانه بسیجی‌ها صدا زدیم و اروند را با «یازهرا (س)» کنترل و از آن عبور کردیم".
وی همچنین گفت:
"در عملیات کربلای 4، وقتی دشمن آتش مسلسل‌ها، خمپاره‌ها و توپ‌های خود را مستانه را بر ساحل باز کرد و جوی‌هایی از خون به «اروند» روانه شد، آن‌وقت هم همه تدابیر از کار افتاده بود و نامی جز نام حضرت زهرا (س) بر زبانها جاری نمی‌شد".
سردار شهید سلیمانی در ادامه سخنانش می گوید:
"وقتی هم که عراقی‌ها در کنار اروند ایستاده بودند و رزمندگان را با تیر می‌زدند، آن زمان هم سلاح کارگر ما حضرت زهرا (س) بود".
فرمانده لشکر 41 ثارالله در دوران دفاع مقدس، در عنایت حضرت زهرا (س) به رزمندگان اسلام می گوید:
"در عملیات «کربلای 5» وقتی مضطر شدیم، نگاهی به آب‌های «بوبیان» کردیم؛ آن‌وقت هم سر خود را بر دژ گذاشتیم و عاجزانه حضرت زهرا (س) را صدا کردیم".
وی خطاب به مادران شهدا خاطرنشان می کند:
"من قدرت و محبت مادری حضرت زهرا (س) را در هور، غرب کانال ماهی، وسط میدان مین دیدم .
وقتی شما مادرها نبودید و فرزندان‌تان در خون دست‌وپا می‌زدند، من حضرت زهرا (س) را دیدم".
نکته سوم؛ معرفت نظری و عملی سپهبد شهید به مقام قدسی و ملکوتی حضرت زهرا سلام الله.
عشق به حضرت زهرا سلام الله علیها موجب می شود که آن چنان عشق و ارادتش به حضرت در قلبش شعله ور گردد که نه تنها خانه مسکونیش در کرمان را وقف ((بیت الزهراء)) نماید، و هر ساله در ایام فاطمیه در آن مجلس عزای آن حضرت را برگزار کند، و شخصا ساعت ها جلوی درب بایستد و از شرکت کنندگان استقبال نماید.
بلکه با حساسیت ویژه ای از شرکت کنندکان درخواست کند که در جلسه ای که به نام صدیقه شهیده است در اوج احترام و ادب حضور پیدا کنند.
از همین رو در توصیه خود می فرماید:
"مجلس حضرت زهرا(س) جای عمه چطوره؟ عمو چطوره؟ همسایه چکار کرده؟ چی‌چی خریدی؟ نیست. مجلس حضرت زهرا(س) است.
باید به آن دقت کرد، باید احترام کرد، باید توجه کرد؛ همان جا که نشستی. همه اصرار من در برگزاری این مجلس این است که مجلس عبادت و عبودیت باشد.
به همین دلیل باید به نماز اول وقت در این جلسات توجه شود، به همه موضوعاتی که در آن گفته میشود توجه شود.
من حریصم. من آنجا می‌نشینم و گوش می‌دهم. اینجا نشستید ذکری بگویید، همان طور که نشستید و آرام آرام گوش می‌دهید ذکری را نذر کنید؛ برای یک چیزی، برای گرفتاری خودتان.
اما حرف‌هایی که مربوط به جلسه عزادار حضرت زهرا(س) نیست، مربوط به مجلس و جلسه عبادت نیست، نباید در این جلسه گفته شود. بگذارید برای وقت دیگری.
از این جلسه که بیرون رفتید وقت فراوان است، تماس بگیرید با همدیگر صحبت کنید، حرف بزنید، احوال‌پرسی کنید. هم مستحب است هم لازم و ضروری. اما نه در این جلسه. این جلسه، جلسه گوش دادن است. این جلسه، جلسه توجه کردن، تفکر کردن و ذکر گفتن است".
نتیجه چنین دلدادگی، به صدیقه شهیده این می شود که وی تنها شیعه از بین شیعیان علی بن ابی طالب سلام الله علیه در تاریخ تشیع باشد، که مزد و اجر فداکاری ازدفاع حرم اهل بیت علیهم السلام را این گونه بگیرد که پس از فیض شهادت در عراق، تشییع بین المللی شود.
نخست در حرم امامین کاظمین علیهماالسلام، و حرم سیدالشهدا علیه السلام در کربلا، و نیز حرم امام امیرالمؤمنین سلام الله علیه در نجف اشرف روی دوش مردم عراق، و آنگاه درایران درحرم امام علی‌بن موسی الرضا علیه السلام، و سپس در قم حرم حضرت معصومه سلام الله علیها، و در پایان در مسجد جمکران، روی دوش میلیون ها عاشق اهلبیت علیهم السلام طواف داده شود.
به راستی باید دربرابر این شهید عاشق ایستاد و این آیه را قرائت کرد:
"وَسَلَامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَیَوْمَ یَمُوتُ وَیَوْمَ یُبْعَثُ حَیّاً" (مریم /15)
و سلامى (شایسته) بر او باد روزى که متولّد شد و روزى که مى میرد و روزى که زنده برانگیخته مى شود.
*******
خصوصیت هشتم: اخلاص درعمل
هشتمین خصوصیت مکتب سلیمانی ((اخلاص درعمل)) است.
برای اینکه این خصوصیت نورانی و ملکوتی که در حقیقت، کلید و رمز شخصیت جاودانه و محبوبیت شهید سلیمانی به درستی شناخته و شناسانده شود، بیان سه نکته بسیار لازم و ضروری است:
نکته اول: لقاءالله غایت خلقت انسان
غرض و هدف غایی از خلقت انسان این است که بتواند با قرار گرفتن در امتحانات و آزمایشات سخت الهی جوهره وجودیش را از قوه به فعلیت برساند تا شایستگی و لیاقت وصال و لقاء الهی را پیدا کند.
از همین روست که در آیه (6) سوره (انشقاق) آمده است:
"أَیُّهَا الْإِنْسانُ إِنَّکَ کادِحٌ إِلى رَبِّکَ کَدْحاً فَمُلاقِیه"
هان اى انسان! تو به سوى پروردگارت تلاش بسیارى دارى و سرانجام به لقاى او خواهى رسید.))
و چون غایت خلقت، قرب به حضرت حق و ملاقات باذات اقدس الهی است امام العارفین سید الساجدین اینگونه بی قرار وصال ذات حق شده ودر مناجاتش می فرمایند:
"لِقاؤُکَ قُرَّةُ عَیْنی وَ وَصْلُکَ مُنی نَفْسی وَ إِلَیْکَ شَوْقی وَ فی مَحَبَّتِکَ وَ لَهی وَ إِلی هَواکَ صَبابَتی وَ رِضاکَ بُغْیَتی و رُؤْیَتُکَ حاجَتی وَ جِوارُکَ طَلِبَتی وَ قُرْبُکَ غایَةُ سُؤْلی وَ فی مُناجاتِکَ رَوْحی وَ راحَتی وَ عِنْدَکَ دَواءُ عِلَّتی وَ شِفاءُ غُلَّتی وَ بَرْدُ لَوْعَتی وَ لا تَقْطَعْنی عَنْکَ وَ لا تُباعِدْنی مِنْکَ یا نَعیمی وَ جَنَّتی وَ یا دُنْیایَ وَ آخِرَتی.(مفاتیح الجنان، مناجات المریدین"
نور چشمان من! لقاء تو، و آرزویم رسیدن به تو، و تمام اشتیاقم به تو، شیدائی من در محبت تو، و دوای دردهایم و شفای عطش تشنگیام و خنکی دل سوختهام همه نزد توست. پس مرا از خود جدا مکن و به هجرانم مبتلا مساز. ای نعمت و بهشت من و ای دنیا و آخرت من. کیست که طعم حلاوت محبت تو را چشید و جز آن را طلب کرد و کیست که به قرب تو مأنوس گردید، آنگاه از تو روی گرداند.
نکته دوم: اخلاص راه رسیدن به لقاءالله
راه رسیدن به قرب الهی و وصال ذات اقدس حق تعالی (( اخلاص درعمل)) است.
به این معنا سلوک رفتاری و سبک عمل شخص به گونه ای باشد که از آن شائبه ریاکاری و تظاهر وجود نداشته باشد،و فقط در جهت خشنودی و رضای الهی باشد.
چراکه در آیه(110) سوره(کهف) شرط رسیدن به لقاء الهی را عمل صالح آمیخته به اخلاص می داند و می فرماید:
"فَمَنْ کٰانَ یَرْجُوا لِقٰاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلاً صٰالِحاً وَ لاٰ یُشْرِکْ بِعِبٰادَةِ رَبِّهِ أَحَداً"
پس هر کس به لقای (رحمت) پروردگارش امیدوار است باید نیکوکار شود و هرگز در پرستش خدایش احدی را با او شریک نگرداند.
نکته سوم: مراتب اخلاص در عمل
انسان‌هایی که در مسیر انجام عمل خالصانه قرار می گیرند به سه دسته تقسیم می شوند:
دسته اول؛
کسانی هستند که کارنامه درخشانی از انجام عمل صالح چون جهاد، ایثار، جانبازی، اسارت، انفاق، و... دارند ولی نیت خالصانه در انجام عمل ندارند؛ بلکه غرض و هدف شان از انجام این همه عمل صالح ، تظاهر و ریاکاری، کسب اعتبار، عنوان و دیده شدن است.
از همین رو در آیه(264) سوره(بقره)عمل صالح آمیخته به ریاکاری و تظاهر این دسته را این گونه توصیف می کند:
"یا ایها الذین آمنوا لا تبطلوا صدقاتکم بالمن و الاذى کالذى ینفق ماله رئاء الناس و لا یؤمن بالله والیوم الآخر فمثله کمثل صفوان علیه تراب فاصابه وابل فترکه صلدا لا یقدرون على شىء مما کسبوا والله لا یهدى القوم الکافرین"
اى کسانى که ایمان آوردهاید بخششهاى خود را با منت و آزار باطل نسازید همانند کسى که مال خود را براى نشان دادن به مردم انفاق مىکند و به خدا و روز رستاخیز ایمان نمىآورد، کار او همچون قطعه سنگى است که بر آن قشر نازکى از خاک باشد [و بذرهایى در آن افشانده شود] و رگبار باران به آن برسد، و آن را صاف و خالى از خاک و بذر رها کند آنها از کارى که انجام دادهاند، چیزى به دست نمىآورند، و خداوند جمعیت کافران را هدایت نمىکند.
رسول خدا صلی الله علیه و آله سرنوشت این دسته را درقیامت اینگونه توصیف میکنند و می فرمایند:
"یُقالُ لِأهَلِ الرِّئاءِ صُمْتُمْ وَ صَلَّیْتُمْ وَ تَصَدَّقْتُمْ وَ جاهَدْتُمْ وَ قَرَأتُمْ لِیُقالَ ذلِکَ فَقَدْ قیلَ ذلِکَ ثُمَّ قالَ: إنَّ هؤُلاءِ اَوَّلُ مَنْ تُسْعَرُبِهِمُ النّارُ" _تفسیر قرطبی: ج ۹، ص...)
روز روز قیامت به کسانی که اعمال خود را از روی تظاهر و ریا انجام داده اند گفته می شود شما نماز خواندید و روزه گرفته اید.
از همین رو رهبر معظم انقلاب آیه الله خامنه ای درعبرت گیری از سرنوشت این دسته می فرماید:
" خیلی ها بودند که در رکاب پیامبر(ص) شمشیرها زدند؛ ولی نتوانستند سوابق را نگهدارند. امیرالمؤمنین(ع) درباره‌ی شمشیر کسی(زبیر) که در رکاب پیامبر جنگیده بود، ولی پس از ایشان در جنگی (جمل) کشته شده بود. شمشیری که در جنگها، غبارکدورت را از چهره پیامبر سترد.
همان شمشیر، شمشیری بود که روی علی بن ابی‌طالب کشیده شده بود! سوابق را باید نگهداشت، پرونده الهی، این‌طور نیست.
ما حبط هم داریم: "اولئک حبطت اعمالهم" (توبه/69) حبطت، یعنی چه؟ حبط، یعنی اعمالشان باد هوا شد و از بین رفت.
خیال نکنید که اگر ما یک روز کار خوبی انجام دادیم و آن را در انبان انداختیم و نگهداشتیم، چنانچه کار بدی هم انجام دادیم، بالاخره آن کار خوب باقی است.
نخیر، کار بد در عالم موازین اعمال در پیشگاه خدا این‌طوری است که کار خوب را از بین می‌برد. گاهی کار و حرکت بد، طوری است که اصل ایمان را هم از انسان می‌گیرد.
"الّذین أساؤا السّوأی ان کذّبوا بایات اللَّه"(روم/10).
گاهی کار بد، انسان را به تکذیب آیات الهی می‌کشاند"
(۱۳۶۹/۱۱/۲۹)
دسته دوم؛
کسانی اند نه تنها کارنامه درخشانی از انجام عمل صالح و کارهای خیر دارند در پرونده خود دارند؛ بلکه مهم این است اینان از آغاز انجام عمل صالح در اوج اخلاص قرار دارند و به شدت مراقبت می کنند که فقط عمل صالح در جهت مرضی رضای حق تعالی باشد و آمیخته به ریاکاری و تظاهر نشود تا جایی مقدور باشد پنهان از چشم انجام می دهند و در مواردی همچون جهاد، و نماز چاره ای جز انجام در انظار وجود ندارد.
تلاششان براین است با تمرین و ممارست و نفس کشی این دسته از اعمال صالح را در اوج اخلاص انجام دهند، و این فضیلت اخلاقی دراین دسته در «علاقه نداشتن به ستایش توسط دیگران»، «نداشتن چشمداشت مادی»، «پذیرش کارهای سخت و با نمود و منفعت شخصی کم» و «آمادگی برای مرگ و دست شستن از جان»بروز و نمود می کند.
به عبارت دیگر این دسته آنچنان عمل صالح را خالصانه انجام می دهند که ((مدح و یا ذم دیگران)) نسبت به آن عمل برایشان یک سان است،
چراکه امام باقر علیه السلام فرمودند:
"لایصیرُا لعبدُ خالصاً لِلّهِ عزّوجَلَّ حتّی یصیرَالمدحُ وَ الذَمُّ عِندَه سَواءً"
:بنده به درجة خلوص برای خدای متعال نمی‌رسد مگر زمانی که تعریف یا مذمتی که از او میشود هر دو در نزد وی یکسان باشد. (بحار، ج ٧٣، ص)
نکته چهارم؛ اخلاص کلید شخصیت ژنرال شهید
هر چند از عمر 63 ساله سردار شهید حاج قاسم سلیمانی، چهل سالش در عرصه جهاد، ایثار و فداکاری گذشت ((8سال در دفاع مقدس، 15 سال در فرماندهی لشکر ثارالله و مبارزه با اشرار، 17سال در فرماندهی سپاه قدس و جهاد فرامرزی))، سپری شد؛ ولی با وجود داشتن چنین کارنامه درخشان و پر پیمانه، نه تنها تظاهر به آن نمی نمود و سعی در کتمان آن می کرد؛ بلکه دستش را در محضر حق تعالی خالی می دید.
ازهمین رو در وصیتنامه اش اینگونه نوشت:
"خداوندا! در دستان من چیزی نیست؛ نه برای عرضه [چیزی دارند] و نه قدرت دفاع دارند، اما در دستانم چیزی را ذخیره کرده‌ام که به این ذخیره امید دارم و آن روان بودن پیوسته به‌سمت تو است.
وقتی آنها را به‌سمتت بلند کردم، وقتی آنها را برایت بر زمین و زانو گذاردم، وقتی سلاح را برای دفاع از دینت به دست گرفتم؛ اینها ثروتِ دست من است که امید دارم قبول کرده باشی.
خداوندا! پاهایم سست است، رمق ندارد. جرأت عبور از پلی که از جهنّم عبور میکند، ندارد. من در پل عادی هم پاهایم می‌لرزد، وای بر من و صراط تو که از مو نازکتر است و از شمشیر بُرنده‌تر؛ اما یک امیدی به من نوید می‌دهد که ممکن است نلرزم، ممکن است نجات پیدا کنم.
من با این پاها در حَرَمت پا گذارده‌ام دورِ خانه‌ات چرخیده‌ام و در حرم اولیائت در بین‌الحرمین حسین و عباست آنها را برهنه دواندم و این پاها را در سنگرهای طولانی، خمیده جمع کردم و در دفاع از دینت دویدم، جهیدم، خزیدم، گریستم، خندیدم و خنداندم و گریستم و گریاندم؛ افتادم و بلند شدم.
امید دارم آن جهیدن‌ها و خزیدن‌ها و به حُرمت آن حریم‌ها، آنها را ببخشی."
ازهمین رو رهبر معظم انقلاب در دیدار مردم قم در18دی1398 دست روی همین خصوصیت کلیدی سپهبد شهید گذاشته و فرمود:
"در جلسه‌های رسمی با مسئولان مختلف، او به‌گونه‌ای در حاشیه و دور از چشم می‌نشست که باید می‌گشتید تا او را پیدا می‌کردید و می‌دیدید"
ایشان در دیدار با خانواده شهید نیز فرمود:
"می‌بینید مردم چه کار دارند میکنند برای حاج قاسم؛ این برای شما تسلا است... بدانید که مردم قدر پدر شما را دانستند و این ناشی از اخلاص است"
آن چنان برای معظم له، این خصیصه سپهبد شهید مهم و کلیدی بود که در نماز بر بدن مطهرش از متن دعایی استفاده کردند که اشاره به اخلاص وی دارد، و در نماز بر جنازه اش با اشک خواندند:
"اللهُم اِنَّک تَوَفَّیتَهُم مُتَلَطِّخِینَ بِدِمائِهِم فِی سَبیلِ رِضاک، مُستَشهَدینَ بَینَ اَیدیهِم، مُخلِصینَ فِی ذلک لِوَجهِک الکریمِ"
خاک بکشاند و فتنه داعش را از حدقه چشمان گروه تکفیری، وهابی خارج کند و پرچم فتح عزت و افتخار در خارج از ایران بالا ببرد.
ثانیا: با اینکه ((پوتین)) برای خودش یل سیاسی و استاد در تحقیر کردن در روابط بین المللی است که رئیس جمهور ترکیه و همراهان را چند دقیقه پشت درب دفتر ملاقات روی پا معطل می کند و زحمت تا جلوی درب به استقبال هیئت بلند کشوری چون ترکیه را نمی دهد، ولی ژنرال سلیمانی دو ساعت و نیم با چنین شخصیت سیاسی به گفتگو می نشیند و او را متقاعد می کند که اگر در جنگ سوریه، ارتش روسیه شرکت نکند و جبهه مقاومت شکست بخورد دولت روسیه ضرر می کند و غرب به سراغش می رود.
پس از این مذاکره بود که مستشاران و نیروی هوایی روسی رسما وارد جنگ سوریه شد، و در کنار مستشاران ایرانی و رزمندگان جبهه مقاومت معادلات جنگ را به نفع دولت سوریه تغییر دادند.
ثالثا: اردوغان رئیس جمهور ترکیه که تمام قد به حمایت شورشیان سوری برآمده بود و شورشیان وحشی چون ((النصره))و ارتش آزاد سوری را تجهیز می کرد و می گفت:
در شش ماه آینده در مسجد اموی نماز خواهیم خواند، ژنرال سلیمانی در مذاکره با وی توانست نظر اردوغان را عوض نماید تا دست از حمایت ارتش آزاد سوری بردارد.
رابعا: در مهرماه سال 96 اقلیم کردستان انتخابات برگزار کرد و پس از آن اعلان استقلال کرد، و در گام اول کرکوک را که منطقه اصلی نفت خیز عراق است به تصرف خود درآورد، و دولت مرکزی عراق که حیدر العبادی نخست وزیری آن را به عهده داشت با بسیج کردن ارتش و نیروهای حشد الشعبی تصمیم به سرکوب کردن نیروهای کرد در کردستان و خارج کردن کرکوک از تصرف انان گرفت.
سپهبد شهید سلیمانی که می دید چه فاجعه ای با این حمله نظامی به وجود خواهد آمد، با سفر کردن به سلیمانیه و گفتگو با مسعود بارزانی توانست با زبان دیپلماسی، کردها را ودار به عقب نشینی کند و کرکوک را به آسانی از تصرف کرده ها خارج نماید و آتش جنگ داخلی در عراق را خاموش نماید، و نیروهای دولت مرکزی عراق بدون درگیری این منطقه نفت خیز را در تصرف خود درآورند.
این ها نمونه ای از فعالیت های دیبلماسی ژنرال شهید در کنار فرماندهی نظامی فرامرزی است.
همین تلاش نافذ گسترده بین المللی بود که دشمنان را به نقش وی حساس کرد و سرانجام دولت جنایت آمریکا در صبحگاه 13دی 98 در فرودگاه عراق وی را به شهادت می رساند.
*******
خصوصیت نهم: حاج قاسم ژنرال دیپلمات
نهمین ویژگی مکتب سلیمانی که او را شهره بین المللی کرد، و کانون توجه سیاسیون جهان قرارداد ((قدرت دیپلماسی)) حاج قاسم و((دیپلمات)) بودن این ژنرال 63 ساله است.
از آنجایی که دیپلمات بودن ژنرال نظامی درجهان امروز یک استثناء است، برای اینکه این بُعد شخصیتی حاج قاسم در عرصه دیبلماسی به درستی تحلیل شود بیان چند نکته بسیار لازم است:
نکته اول: ((تعریف دیپلماسی و دیپلمات))
دیپلماسی در تعریف علم سیاست و کشور داری عبارت است از:
گفتگو رایزنی فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، نظامی با کشورهای بیگانه در جهت حفظ و تامین منافع ملی کشور،
و به عبارت روشن‌تر دیپلماسی فراهم ساختن زمینه ارتباط و تبادل اقتصادی و فرهنگی و نظامی بین یک کشور و کشورهای جهان در سایه قدرت گفتگو و رایزنی است.
سکاندار چنین گفتگویی در سطح بین المللی وزیر امور خارجه هر کشور است که به اصطلاح به وزیر امورخارجه و همه سفرایی که از طرف وزیر امور خارجه در همین راستا در کشورها منصوب می شوند دیپلمات گفته می شود.
نکته دوم: ((ویژگی دیپلمات موفق))
از آنجایی که هر دیپلماتی آیینه تمام نمای کشور متبوع خویش است، صاحبنظران دیپلماسی اتفاق نظر دارند که دیپلمات باید این ویژگی ها در او جمع شده باشد:
1- به صفات عقلانی و جسمانی ممتاز متصف، و از موهبتی طبیعی برخوردار باشد که در انجام وظایف و اقدام به تکالیف او را مساعدت کند. عدم استعداد لازم در یک دیپلمات بزرگترین عامل مخرب سیاست خارجی است.
2- رییس یک دولت قادر است تمام وسایل لازم را در اختیار یک مامور بگذارد؛ ولی هرگز نمیتواند هوش و استعداد را به کسی بدهد که از آن بهره‌ای خدادادی ندارد.
یک دیپلمات، جنگجو یا قهرمان نیست؛ بلکه مذاکره کننده است و باید بتواند به جای تزریق ترس، اعتماد دیگران را جلب کند.
یک دیپلمات باید وفای به عهد داشته باشد و به وعده‌هایی که می‌دهد پایبند باشد.
دیپلمات باید محتاط باشد و تمام هم و غم خود را معطوف وظایف دیپلماتیک خویش نماید و از پرداختن به امور غیرمرتبط با شغل دیپلماتیک خودداری کند.
دیپلمات اهل تعامل، اهل گفتوگو و اهل معاشرت است، او در برابر مشکلات یا راهی می‌یابد یا راهی می‌سازد.
3- یک دیپلمات باید از علوم و معارف و به ویژه آنچه مربوط به دیپلماسی است بهره کافی داشته باشد.
دیپلمات باید از آگاهی خوبی نسبت به آنچه مربوط به شغل اوست برخوردار باشد و هماهنگ با زمانه بر معلومات خود بیفزاید.
4- یک دیپلمات باید با زبان خارجی آشنایی کافی داشته باشد.
تسلط بر اطلاعات، احاطه نظر و رازداری، اعتدال در کلام، وقار در رفتار و متانت در گفتار برای هر دیپلماتی پسندیده است.
5- هوش و استعداد،
شم سیاسی،
قوه تجزیه و تحلیل و استدلال،
قوه ابتکار و اتکای به نفس،
آینده‌نگری،
صبر و بردباری،
کنترل احساسات،
پرهیز از جزم اندیشی،
اجتماعی بودن،
توانایی نفوذ بر دیگران،
میهمان‌نوازی،
برخورداری از علو طبع،
سنخیت خانواده با شؤون دیپلماتیک،
اخلاق نیک،
اعتدال روانی،
تعلق خاطر به سرزمین و کشور و مردم خود،
وجدان کاری،
روحیه همکاری،
پرهیز از خودنمایی و ظاهر‌سازی،
قدرت بیان و نگارش،
آراستگی،
آگاهی از تشریفات،
تجربه و سابقه کار دیپلماتیک که بعضا از دانش دیپلماتیک نیز مهم‌تر است،
آشنایی با کشور خود،
آشنایی با کشور محل ماموریت،
موقع‌شناسی،
تحصیلات عالیه،
آشنایی با ماهیت نظام بین‌الملل و تحولات بین‌المللی،
آگاهی از فن مذاکره،
قدرت دیده بانی،
توانایی شخصی برای حل و فصل کردن معضلات در روابط دوجانبه و مسائل بین‌المللی،
و بالاخره توانایی ایفای نقش، از جمله ویژگی‌های یک دیپلمات است.
6- دیپلمات باید از آن چنان منزلتی برخوردار باشد که حقیرش نشمارند.
چنین کسی می‌تواند باعث تولید ثروت، قدرت و حیثیت برای کشور خود شود.
نکته سوم: ((حاج قاسم ژنرال دیپلمات))
با تامل در ویژگی های ((دیپلمات)) که در یاد داشت یکی از کارشناسان عظمت دیپلماسی شهید در عرصه بین المللی بیشتر خودش را نشان می دهد و همه را در شگفتی وا می دارد،
چراکه برخی از این ویژگی تنها با کسی تطبیق می کند که واحدهای علوم سیاسی و نیز روابط بین المللی را پاس کرده، و مدارج کارشناسی ارشد و دکترای علوم سیاسی را از دانشگاه اخذ کرده باشد، و از نظر تجربه سابقه دیپلماسی داشته باشد،
ولی ژنرال سلیمانی با اینکه فاقد چنین مدارج عالیه بوده و پیشینه دیپلماتیک نداشت در عرصه دیپلماسی خوش درخشید، و همه کارشناسان سیاسی را به شگفتی وا داشت.
*******
خصوصیت دهم: حاج قاسم سلیمانی عاشق شهادت
دهمین ویژگی مکتب سلیمانی که موجب جاودانگی سردار شهید شده است ((عشق به شهادت)) است.
برای اینکه این خصوصیت مکتب سلیمانی به درستی تبیین و تحلیل شود بیان چند نکته بسیار لازم است:
نکته اول:
از بین مقدرات الهی مرگ از جمله مقدراتی است که انسانها، از غنی تا فقیر، از بیسواد تا باسواد، از معصوم تا غیر معصوم، از شقی تا غیر شقی شامل همه خواهد شد و هیچ استثنایی وجود ندارد.
ازهمین رو در آیه (57)سوره (عنکبوت) آمده است:
"کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَیْنا تُرْجَعُونَ"
هر نفسى، چشنده‌ى مرگ است؛ سپس به سوى ما باز گردانده مى‌شود.
نکته دوم:
هرچند ممکن است با رعایت بهداشت جسمی و روحی و دادن صدقات مرگ و مردن را به تاخیر انداخت، ولی تحت هیچ عنوانی نمی توان آن را تعطیل کرد و جلوی این مقدر الهی را گرفت.
ازهمین رو در آیه(34) سوره(اعراف) آمده است:
"وَ لِکُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ فَإِذا جاءَ أَجَلُهُمْ لا یَسْتَأْخِرُونَ ساعَةً وَ لا یَسْتَقْدِمُونَ"
و براى هر امّتى اجل و سرآمدى است. پس هرگاه اجلشان فرا رسید، نه مى‌توانند لحظه‌اى تأخیر اندازند و نه پیشى گیرند.
نکته سوم:
انسانها در مواجهه با این تقدیر الهی به سه دسته تقسیم می شوند:
دسته اول؛
کسانی اند توجه به مظاهر دنیا آن چنان آنها را مشغول و سرگرم بخود می کند که بطور کلی غافل از مرگ و مردن می شوند.
ازهمین رو قرآن کریم در آیه (7-8) سوره(یونس) در توصیف این دسته می فرماید:
"ان الذین لا یرجون لقاءنا ورضوا بالحیاة الدنیا واطمأنوا بها و الذین هم عن ایاتنا غافلون. اولئک مأواهم النار بما کانوا یکسبون"
کسانی که امید به دیدار ما ندارند و به زندگی دنیا دل خوش کرده و بدان اطمینان یافته اند و کسانی که از ایات ما غافل هستند.آنان به کیفر آنچه به دست می آوردند، جایگاهشان آتش است.
دسته دوم؛
کسانی اند غافل از مرگ نیستند و توجه کامل به مرگ دارند، ولی آمادگی برای مردن ندارند و به خاطر اعمال ناپسند و کارهاى خلاف خود از مرگ مى ترسند و از آن وحشت دارند؛ زیرا مرگ را آغاز رسیدن به نتایج شوم اعمال خود مى بینند. بنابراین براى فرار از محاسبه الهى و کیفر اعمال میل دارند در این دنیا بمانند.
دسته سوم؛
کسانی اند آنچنان رشد معنوی و معرفتی پیداکردند که مرگ را یکی از آفریده های الهی می دانند و آن را همانند زندگی و حیات، آفریده ای به دست خداوند می دانند. (ملک، آیه 2)
اینان تصویری دیگر از حقیقت مرگ دارند و آن را نه تنها نابودی زندگی نمی دانند، بلکه به معنای انتقال از نوع زندگی به نوعی دیگر می دانند. به این معنا که انسان موجودی مرکب از روح و بدن است. این جان و تن در جهان مادی، چنان ترکیب یافته است که گویی دوگانگی در میان آنها نیست؛
اما در حقیقت تن و بدن تنها کالبدی برای روح و جان است و وقتی روح آدمی به کمال شایسته و بایسته خود برسد از این کالبد بیرون می آید. همانند کرم پروانه که از پیله خود بیرون می آید و پروانه ای زیبا می شود و جلوه دیگری از زندگی را تجربه می کند.
بنابراین، حقیقت مرگ در نظر ایشان، جدا شدن روح از بدن است (انعام، آیه 93؛ و سجده، آیه 11؛ و زمر، آیه 42؛ و غافر، آیه 77) این جدایی همانند جدایی روح از تن هنگام خواب است که بارها انسان آن را تجربه می کند. (زمر، آیه 42 انعام، آیه 60)
از نظر این عده، مرگ و فانی شدن از دنیا و همچنین عالم برزخ و مانند آن، از نعمت های خداوندی برای انسان و جنیان است (الرحمن، آیات 26 و 28) و آن چه به عنوان مصیبت و اصابت مرگ به آدمی در دنیا از آن یاد می شود، گامی برای پیوستن به خدا و دست یابی به حق و کمال حقیقت است. (بقره، آیات 155 و 156)
از نظر ایشان، مرگ مطلوب، مرگ اختیاری است که شخص خود را تسلیم خدا می کند و فانی در او می شود. (بقره، آیه 132 و اعراف، آیه 126 و یوسف، آیه 101 و آیات دیگر)
آنان چون حقیقت مرگ را انتقال جان و روح از مرحله ای به مرحله دیگر می دانند و به تداوم حیات روح انسانی پس از مرگ ایمان دارند (انبیاء، آیه 35 و عنکبوت، آیه 57) و آن را مسیر بازگشت به خداوند، این حقیقت مطلق، می شمارند. (قصص، آیه88 و عنکبوت، آیه57 و قیامت؛ آیات 28 تا 30)
لذا آرزوی مرگ دارند و در انتظار آن لحظه شماری می کنند؛ چون ایشان اولیای الهی هستند که متاله (خدایی) شده و ربانی گشته اند. (جمعه، آیات 6 و 7).
نکته چهارم؛
سپهبد شهید از این دسته از اولیاء الهی است که نه تنها ازمرگ نمی هراسید و آمادگی کامل برای ملاقات با مرگ داشته است؛ بلکه به دنبال شهادت در راه خدا که برترین جنس از مرگ است بوده است؛
ازهمین رو چهل سال در انتظار لحظه شیرین و وصال و لقاء الهی بوده است، و خودش را آماده برای مرگ سرخ کرده بود. چرا که:
اولا: چهل سال از 63 سال ازعمرش درمقام فرماندهی در جبهه و جهاد بوده است، ((8سال دربرابر عفلقیان عراق، 15سال در جبهه مقابله با اشرار، 17 سال در جبهه فرامرزی، نبرد مسقیم با صهیونیست ها درجنگ 33 روزه لبنان، جهاد با جبهه النصره سوریه، و جنگ با داعش گروهک تکفیری وهابی)).
چنین مسئولیتی جنسش بگونه ای است که هر لحظه آن احتمال شهادت می رود، و کسی جرئت و جسارت پذیرش چنین مسولیتی دارد به تعبیر زیبا و قشنگ خودش، قبل از شهادت شهید شده باشد و بداند پایان این مسؤلیت جز شهادت نخواهد بود.
ثانیا: سپهبد شهید آن چنان معاد باور بود، و قیامت و مرگ را در جلوی چشمش می دید نه تنها منتظر شهادت بود، بلکه زمینه و مقدمات ملاقات با آن را فراهم می کرد.
ازهمین رو همیشه پارچه سفیدی به همراه داشت، از اولیاء الهی، مراجع تقلید، و خانواده شهداء، جانبازان و دوستان می خواست که بنویسند شهادت بر خوبی وی می دهند، و به همین اکتفاء نمی کرد؛ بلکه در سخنرانی ها وقتی دربرابرجمعیت قرار می گرفت و از آنان نیز می خواست که شهادت به خوبی وی بدهند.
به دلیل همین اخلاص و صفای باطن بود که آخرین شهادت بر وی با اشک رهبر معظم انقلاب، و میلیون نفر درنماز بر جناره اش همراه شد.
آنگاه که رهبر معظم این فراز از نماز میت را با بی تابی و گریه بلند خواند:
"اَللّهُمَّ اِنّا لا نَعْلَمُ مِنْهُ اِلاّ خَیراً وَ اَنْتَ اَعْلَمُ بِهِ مِنّا"
ثالثا: آنچنان خودش را آماده رفتن و به آغوش گرفتن مرگ همراه با شهادت نموده بود، که پیش از سوار شدن هواپیمای مرگ از سوریه به عراق، آخرین نامه اش را به دخترش فاطمه در سوریه به امانت گذاشت و در آن چنین نوشت: "فاطمه عزیزم! این چند صفحه را برای تو می‌نویسم، چون می‌دانم مقدسانه مرا دوست داری؛ نمیدانم چرا این حرف‌ها را برایت می‌نویسم، اما احساس میکنم در این تنهایی و غربت عمرم نیاز دارم با کسی عقده دل باز کنم. آه! مرگ خونین من! عزیز من! زیبای من! کجایی؟
مشتاق دیدارت هستم... وقتی بوسه انفجار تو، تمام وجود مرا در خود محو میکند، دود میکند و می‌سوزاند. چقدر این لحظه را دوست دارم. آه... چقدر این منظره زیباست. چقدر این لحظه را دوست دارم. در راه عشق جان دادن خیلی زیباست...
خدایا! 30 سال برای این لحظه تلاش کردم. برای این لحظه با تمام رقبای عشق در افتاده‌ام. زخم‌ها برداشته‌ام، واسطه‌ها فرستاده‌ام. چقدر این منظره زیباست! چقدر این لحظه را دوست دارم.."
خداوند این دعایش را به استجابت رساند، در صبحگاه (13دی 98) در فرودگاه بین المللی عراق به همراه همرزش، مهندس المهدی توسط جنایتکاران آمریکایی به شهادت رسیدند و جاودانه تاریخ شدند.
پس جا دارد بار دیگر این آیه را تلاوت کرده و بخوانیم:
"وَ سَلامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَ یَوْمَ یَمُوتُ وَ یَوْمَ یُبْعَثُ حَیًّا" (15/مریم )
و سلامى (شایسته) بر او باد روزى که متولّد شد و روزى که مى‌میرد و روزى که زنده برانگیخته مى‌شود.
تحلیل جامع ده خصوصیت ویژه مکتب شهید حاج قاسم سلیمانی| قسمت اول
تحلیل جامع ده خصوصیت ویژه مکتب شهید حاج قاسم سلیمانی| قسمت اول
پایگاه اطلاع رسانی بلاغ، تحلیل جامع ده خصوصیت ویژه مکتب شهید حاج قاسم سلیمانی| قسمت اول
سران جنایتکار کشور امریکا و اتاق فرماندهی پنتاگون که در مقابل ژنرال شهید حاج قاسم سلیمانی کم آورده و احساس حقارت می کردند، برای سرپوش گذاشتن بر بی عرضگی خود، سرانجام تصمیم به حذف فیزیکی این قهرمان بلندمرتبه نمودند و در صبحگاه 13 دی سال 98 ماشین حامل وی و همزرمش، ابو مهدی المهندس را با موشک درفرودگاه بغداد عراق مورد هدف قرار داده و به شهادت رساندند.
ولی برخلاف محاسبه سران آمریکا نه تنها سپهد شهید با این ترور جنایتکارانه حذف نشد؛ بلکه به تعبیر رهبر معظم انقلاب، آیه الله خامنه ای، شهادتش به (فرهنگ ومکتب) همیشه ماندگار تاریخ تبدیل شد.، سالگرد این شهید بلند مرتبه فرصتی است برای همه ما که به تأمل وتدبر درویژگی وی به پردازیم تا به راز وسراسمانی شدن سردار سلیمانی پی ببریم وان را الگو ودرس زندگی خود قرار دهیم ازهمین رو بابیان دو نکته به تحلیل همه جانبه (مکتب سلیمانی )خواهیم پرداخت:
*******
خصوصیت اول: تعریف مکتب سلیمانی
مقصود ازمکتب سلیمانی این نیست که وی فقیه، فیلسوف، کلامی، اصولی است و در نظریه پردازی صاحب مکتب وسبک است؛ بلکه مقصود از ((مکتب سلیمانی)) این است درسلوک 60 ساله از حیات نظری و عملی، این ژنرال شهید دقایق، و ظرافت و استثنائیاتی وجود دارد که اگر درست شناسانده شود می تواند ورودی های در این مکتب را آنچنان از نظر رفتار عملی و نظری متحول نماید که سلیمانی های فراوانی ازاین مکتب تولید ومتکثر شوند.
*******
خصوصیت دوم: ویژگی های مکتب سلیمانی
هرچند مکتب سلیمانی ویژگی و شاخص های فراوانی دارد که هرکدام می تواند الگو برای رهروان این شهید والامقام باشد؛
ولی ازباب ((مالایدرک کله، لایترک کله)) اهم از این ویژگی هارا مورد شرح وتفسیر قرار می دهیم؛
1-(( معنویت گرایی))
نخستین ویژگی مکتب سلیمانی ((معنویت گرایی)) است.
به این معنا سپهد شهید حاج قاسم سلیمانی در برنامه معنویش:
اولا: سخت مداومت درانجام ((نافله، شب، سحر خیزی، شب زنده داری)) داشت.
ثانیا: نافله خوانی و شب زنده داری را با ((ابتهال تضرع، سوز و گداز)) آمیخته می کرد، تا برای وی عادت نشود، بلکه حضور ((عند رب الارباب)) باشد، و شور و شوق و عطش عبادت در جانش شعله ور گردد، چراکه دریافته بود (( نوافل)) تضمین کننده ((فرائض)) است؛ نمی شود کسی مداومت در نوافل داشته باشد ولی فرائض را ترک کند.
همچنین به این باور رسیده بود که تفاوت ((نوافل)) و((فرائض)) در این است که در فرائض، خدای متعال است که با واجب کردن آن بنده را به سوی خود می خواند، ولی در نوافل این بنده است که خدای خود را به سمت خود می کشاند، و خداوند نیز به چنین بنده ای که عاشقانه وی را می خواند مقام ((محمود)) به وی عنایت می کند((اسراء، آیه 98)۰در راستای همین مداومت بر نافله شهید است که سردار معروفی همرزم سال های طولانی می گوید:
" بارها گفتم طی سال‌ها رفاقت با حاج قاسم هیچ وقت ندیدم نماز شب شهید سلیمانی قطع شود. آن هم نه نماز شبی عادی، نماز شب‌های او همیشه با ناله و اشک و اندون به درگاه خدا بود.
من با شهید سلیمانی رفت و آمد داشتم حتی بارها در منزل‌شان خوابیدم، اتاق مهمانان با اتاق حاج قاسم فاصله داشت؛ اما من با اشک‌ها و صدای ناله‌های او برای نماز بیدار می‌شدم."نصر الله جهانشاهی، راننده سپهد شهید می گوید:
"هر شب نماز شب می‌خواند، آن هم با ناله و گریه و نجوا. من خودم شاهدم؛ چون در همه مأموریت‌ها من با حاجی بودم.
اگر خیلی خسته هم بود باز یک ساعت می‌خوابید، بیدار می‌شد و بعد شروع میکرد به نماز. واقعاً این صحنه عشق‌بازی و نجواهای حاجی در نماز شب‌هایش تماشایی بود.
ما هم که می‌خواستیم نماز بخوانیم در مواجهه با این حال حاجی از خود بیخود می‌شدیم و دیگر نمی‌توانستیم نماز بخوانیم و فقط مبهوت حاجی بودیم.
باید در آن صحنه باشید تا متوجه حرف من بشوید."
چون سردار شهید خود لذت معنویت نافله شب راچشیده و تجربه کرده بود، در توصیه به برادرزاده اش می نویسد:
"عمو جان! تمام کسانی‌که به کمالی رسیدند، خصوصاً کمالات معنوی که خود منشأ و پایه دنیوی هم می‌تواند باشد، منشأ همه آنها سحر است.
سحر را دریاب.
نماز شب در سن شما تأثیری شگرف دارد اگر چند بار آن را با رغبت تجربه کردی، لذت آن موجب میشود به آن تمسک یابی"
معنویت گرایی،
مداومت به نمازشب،
شب زنده داری از سپهد شهید عارف و سالک با سیمای نورانی و پرجذبه معنوی فوق العاده و استتنایی ساخت که هر کسی با او روبرو می شد، یا تصویرش را می دید ژنرال نظامی در مقابل خود نمی دید؛ بلکه عارف با سیمای نورانی مشاهده می کرد که پیش از آنکه کسی را متوجه خود نماید متوجه خدای خود می کرد.
پیام (معنویت گرایی شهید) به این نسل و نسل آینده این است که می توان از دل روستای کرمان بیرون آمد و فرمانده جنگ با جبهه های باطل عفلقیان عراق، وداعشی ها تکفیری شد؛
ولی هر روز رشد معنوی پیدا کرد و از دل آتش جنگ عارف، سالک، واصل الی الله شد تاجایی که پس از شهادت هم به روایت دکتر قالیباف:
"با عبای رهبر انقلاب که 14سال نماز شب خواند، و انگشتری که حاج قاسم با آن نماز شب می‌خواند و تربت کربلا مدفون شد"
2-((متشرع بودن سلیمانی))
دومین ویژگی مکتب سلیمانی که وی را کانون توجه همگان قرار داد و تبدیل به اسطوره نمود ((متشرع بودن)) در دل دود و آتش جنگ بوده است.
به این معنا ((تقوا واراستگی درونی)) سه مرتبه دارد:
مرتبه اول:
و در عین حال سخت ترین مرتبه از تقوا و آراستگی درونی به این است که شخص آنچنان روی خودش کارکرده، ریاضت نفسانی نموده، و بر تمایلات درونی خود فائق آمده باشد و قوه و قدرت روحی پیدا نماید که اگر دربرابر حرام بین قرار بگیرد کم نیارد و نلغزد.
مرتبه دوم:
شخص آنچنان خودش را ساخته و به مرتبه ای از قوه و قدرت روحی رسیده باشد که اگر در برابر(امر مشتبه بین حرام وحلال) قرار بگیرد که با آن معامله حرام نموده و بنام حلال مرتکب امر مشتبه هم نشود، بلکه احتیاط بکند.
چراکه رسول الله صلی الله علیه وآله فرمودند:
"حَلَالٌ بَیِّنٌ وَ حَرَامٌ بَیِّنٌ وَ شُبُهَاتٌ تَتَرَدَّدُ بَیْنَ ذَلِکَ فَمَنْ تَرَکَ الشُّبُهَاتِ نَجَا مِنَ الْمُحَرَّمَاتِ وَ مَنْ أَخَذَ بِالشُّبُهَاتِ ارْتَکَبَ الْمُحَرَّمَاتِ وَ هَلَکَ مِنْ حَیْثُ لَا یَعْلَمُ" (بحارالأنوار ج۲ ص ۲۲۰ باب ۲۹)
امور سه گونه است: حلال واضح و روشن و حرام آشکار و بدون ابهام و اموری که مردد میان این دو است. هر کس شبهات را ترک کند از محرمات نجات می یابد و هر کس به شبهات اقدام کند مرتکب محرمات می شود و ندانسته هلاک و نابود می گردد.
مرتبه سوم:
شخص در مرتبه و درجه ای از سلوک معنوی برسد که بتواند برای رسیدن به مرتبه بالاتر از کمالات معنوی از مباحات هم بگذرد و عبور نماید.
سبک زندگی سپبهد شهید سلیمانی به شهادت همرزمانش گواه این معنای از سلوک است که با وجود مشکلات جنگ با عفلقیان عراق و داعشی های تکفیری وهابی آنچنان این شهید بلند مرتبه، خود را منضبط به رعایت حرام و حلال و متشرع به چارچوب های دستورات دینی می نمود که خروج از آن امکان پذیر نمی شد، چراکه:
اولا: با وجود اینکه جنگ شرایط خاص خودش را دارد و به دلیل اضطرار خیلی حرام ها رنگ حلال بخودش می گیرد، تا برسد به امر مشتبه بین حرام و حلال، شهید بلند مرتبه به دلیل وارستگی درونی و قوت و قوه باطنی و روحی که داشت متشرع به رعایت حرام و حلال بود، نه تنها ازمحرمات، بلکه به شدت از مشتبهات اجتناب می کرد.
ازهمین رو رهبر انقلاب «مراقبت از حدود شرعی» را در همه شرایط حتی در میدان جنگ، از دیگر خصوصیات حاج قاسم برشمردند و فرمودند:
"او فرماندهی جنگاور و مسلط بر عرصه نظامی بود اما در میدان جنگ نیز حدود شرعی را کاملاً رعایت میکرد تا به هیچ کس ظلم و تعدی نشود، آن‌هم درحالی که خیلی‌ها در عرصه نظامی اهل احتیاط و رعایت حدود شرعی نیستند." (18دی98)
به دلیل همین روحیه متشرع بودن، ورعایت حرام و حلال و اجتناب از مشتبهات است، که نامه ای به صاحب خانه داعشی در جنوب‌شرق سوریه نوشته که نیروهای مقاومت از خانه آنها در عملیات آزادسازی منطقه «البوکمال» به عنوان قرارگاه فرماندهی استفاده کرده بودند:
"خانواده عزیز و محترم، سلام علیکم. من برادر فقیر شما، قاسم سلیمانی هستم. شما من را مطمئناً می‌شناسید. من شیعه هستم و شما اهل سنت هستید. البته ما هم به شکلی سنی هستیم چون معتقد به سنت رسول‌الله هستیم و ان‌شاءالله تلاش می‌کنیم به شیوه ایشان عمل کنیم و شما هم به شکلی شیعه هستید چون اهل بیت(ع) را دوست دارید... از شما عذرخواهی میکنم که بدون اجازه از خانه‌تان استفاده کردیم. اگر خسارتی به خانه شما وارد آمده، آماده پرداخت بهای آن هستیم. این شماره تلفن منزل من در ایران است. اگر فکر میکنید دینی به گردن ماست، لطفاً تماس بگیرید، من آماده‌ام هر کار بخواهید انجام دهم."
ثانیا: حقوق و مزایای تعریف شده حق هرکارگزاری است که می تواند ازآن استفاده کند، ولی سردار شهید، آن چنان خودش را تربیت و رشد معنوی داده بود، درسختی معیشت و تنگنای اقتصادی قرار می گرفت؛ ولی از حق مباح و قانونی خودش می گذشت و استفاده نمی کرد.
ازهمین روست حجه الاسلام شیرازی، نماینده ولی فقیه در سپاه قدس که سی سال همکاری نزدیک با سلیمانی داشت می گوید:
"حاج قاسم با اینکه بیشتر از خیلی از نیروهای سپاه مأموریت می‌رفت، هیچ‌وقت حق مأموریت نگرفت. بعد از شهادتش هم مسئول نیروی انسانی نیروی قدس گفت، حاج قاسم حقوق عادی خود را بدون اضافه کار و حق مأموریت می‌گرفت. خودش هم به من گفت من برخی مواقع در اداره زندگی می‌مانم. به‌تازگی که بحث ازدواج پسرش بود، می‌گفت برای هزینه خرید ازدواج پسرم (انگشتر و...) مشکل دارم، بعد گفت فعلاً حل شد"
این نوع از روحیه متشرعانه و احتیاط و گذشت درحالی از این ژنرال بی ادعا صورت می گرفت، بودند کسانی که با کمترین زحمت از صندوق بیت المال مسلمین حقوق نجومی دریافت می کردند!!
این هم درس دیگری بود که حاج قاسم در مکتب خود به رهروانش آموخت که چگونه می توان به ((حیات طیبه)) رسید و ماندگار همیشه تاریخ شد.
*******
خصوصیت سوم: احترام به والدین در مکتب سلیمانی
سومین خصوصیت فوق العاده مکتب سلیمانی ((احترام به والدین)) است.
تبیین درست این خصیصه دقت و توجه به دو نکته را لازم دارد:
نکته اول: (آداب احترام به والدین)
هرچند درفرهنگ منحط وماشینی غرب و اروپا روابط خانوادگی از هم گسسته شده است؛ ولی کشورهای اسلامی و به ویژه ایران اسلامی، به دلیل تاثیر پذیری از آموزه های قرآنی روابط خانوادگی به ویژه روابط فرزندان با پدر ومادر استحکام لازم دارد.
از همین رو در آیه (23و24) سوره (اسراء)، وظایف و تکالیفی را در جهت احترام به والدین به عهده فرزند گذاشته است و آن این که:
اولا: در قرآن کریم خدمت و احترام و احسان به والدین در طول پرستش و عبادت حق تعالی دانسته شده و فرموده است:"وقَضی رَبُّکَ أَلاّ تَعْبُدُوا إِلاّ إِیّاهُ وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْسانًا"
و پروردگارت فرمان داده است: جز او را نپرستید و به پدر و مادر نیکی کنید.
ثانیا: در انجام این تکلیف احسان و خدمت به والدین هیچ تفاوتی بین پدر و مادر نگذاشته است؛ بلکه به وظیفه فرزندان نهاده است که بطور یکسان به والدین احسان وخدمت نمایند:
"إِمّا یَبْلُغَنَّ عِنْدَکَ الْکِبَرَ أَحَدُهُما أَوْ کِلاهُما ریمًا"
هرگاه یکی از آن دو یا هر دوی آنها به پیری رسیدند.
ثالثا: فرزندان را مکلف کرد که مواظب باشند که رفتارشان کوچک ترین لرزش غم آلودی در قلب والدین به وجود نیاورد.
این مطلب را قرآن با انتخاب یک نمونه بیان می کند و می فرماید:
«به آن دو اف نگو.»
امام صادق علیه السلام می فرمایند:
«اگر خداوند کلمه ای کمتر از اف سراغ داشت،از گفتن آن نهی می فرمود».
ازهمین رو خطاب به فرزندان می فرماید:
"فَلا تَقُلْ لَهُما أُفٍّ وَ لا تَنْهَرْهُما"
کمترین اهانتی به آنها روا نداشته و بر آنها فریاد مزن و گفتار سنجیده و لطیف و بزرگوارانه به آنها بگو.
رابعا: فرزندان را موظف می کند در معاشرت و سخن گفتن با والدین از کلمات فاخر و پسندیده استفاده کنند و می فرماید:
"وَ قُلْ لَهُما قَوْلاً کریما"
و گفتار سنجیده و لطیف و بزرگوارانه به آنها بگو.
خامسا: هرچند خود را شکستن جز در برابر حق تعالی امر پسندیده ای نیست و اسلام آن را منع کرده؛ ولی در برابر والدین فرزند را مکلف نموده است که باید در معاشرت و گفتگو با پدر و مادرش طوری رفتار کند که پدر و مادر تواضع و خضوع او را احساس کنند و بفهمند که او خود را با اظهار محبتش در برابر آنها خوار میکند و می شکند.
ازهمین رو می فرماید:
"وَ اخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَهِ وَ قُلْ رَّبِّ ارْحَمْهُما کَما رَبَّیانی صَغیرًا"
و بال‌های تواضع خویش را خاضعانه در برابر آنان فرود آر و بگو: پروردگارا، همان گونه که مرا در کودکی تربیت کردند، مشمول رحمتشان قرار ده.
آنکه این را به حاج قاسم گفتم، شروع به گریه کرد و بعد از گریه گفت: درست است من هر روز یا یک روز در میان، زنگ می‌زدم و احوال پدرم را می‌پرسیدم.
این دفعه یک عملیات سختی بود و داعشی‌ها در املی این قدر شیعه‌ها را اذیت می‌کردند و خود و بچه هایشان را می‌کشتند که من ۴ یا ۵ روز سخت درگیر شدم و نتوانستم با پدرم تماس بگیرم.
حاج قاسم همان شب با وجود خستگی گفت: به قنات ملک برویم و حدود ساعتهای ۱ یا ۱ و نیم شب که رسیدیم به سر مزار مادرشان رفتیم و صبح زود نیز بعد از اقامه نماز صبح، دوباره سر مزار مادرشان رفتیم."
سپهد شهید آن چنان دل بسته به پدر ومادرش بود که درآخرین وصیت نامه خود محشور شدن و دیدار ملاقات با آنان را از خداوند متعال مسئلت می کند و می نویسد:
"خداوندا ! تو را سپاس که مرا از پدر و مادر فقیر، اما متدیّن و عاشق اهلبیت و پیوسته در مسیر پاکی بهرهمند نمودی. از تو عاجزانه می خواهم آنها را در بهشتت و با اولیائت قرین کنی و مرا در عالم آخرت از درک محضرشان بهره مند فرما"
این مرتبه از خاکساری، دلدادگی، احسان، خدمت و ادب، همه و همه درس و پیام ((مکتب سلیمانی)) به مخاطبین در هر سن و سال، و در هر مرتبه و درجه، و در موقعیت علمی و شغلی است که بالاترین توفیق خدمت، احسان، وادب در مقابل والدین است که قبل از آخرت در همین دنیا راهگشای بسیاری از پیچیدگی های در زندگی و منشاء کسب بسیاری از توفیقات است، که بایست تا فرصت از دست نرفته و سایه بلند والدین بر سر است قدر آن را دانست.
نکته دوم: ((ژنرال تربیت شده آموزه قرآنی))
قهرمان مکتب سلیمانی نمونه ای از تربیت یافتگان آموزه های قرآنی است.
از آن روزی که نوجوان 13 ساله بوده است تا آن روزی که آن چنان تعالی و ترقی پیدا کرد و به درجه سرلشکری رسید، وتا ان زمانی که برای اولین بار در نظام جمهور اسلامی به بالاترین مدال ((ذوالفقار)) نائل شد، برای والدینش همان قاسم بود، نه سردار، سرلشکر، که همیشه درخدمت، احسان، ادب، خاکسار شدن در برابر والدینش بود.
از همین روست خاطره ای از خود و پسر عموی شهیدش در سن 13 سالگی درجهت خدمت والدینش نقل می کند که:
"روزگار سختی بود.
پدرانمان مقروض دولت بودند.
وام کشاورزی گرفته بودند اما حالا نمی‌توانستند پس بدهند.
شب‌ها از غم این که روزی آدم‌های دولت بریزند و پدرانمان را دستگیر کنند و ببرند زندان، خوابمان نمی‌برد و یاد چنین روزی دلمان را خالی میکرد.
پدر من نهصد تومان بدهکار بود و پدر احمد پانصد تومان.
حال ما آمده بودیم به شهر غریب تا کار کنیم.
احمد گفت: قاسم بیا عهد ببندیم تا وقتی که یک پول درست و حسابی جمع نکرده‌ایم به ده برنگردیم!
دست همدیگر را فشردیم.
سپس یا علی گفتیم و وسایلمان را برداشتیم و راه افتادیم.
در کوچه پس کوچه‌های خیابان ناصری اتاقی اجاره کردیم ماهی پانزده تومان.
صاحبخانه‌امان پیرزنی بود به نام آسیه.
مستأجر دیگری داشت به نام معصومه که او هم پسر کوچکی داشت به اسم مهدی.
سیزده سال بیشتر نداشتیم جثه‌هایمان آن‌قدر کوچک و نحیف بود که به هر کجا می‌رفتیم کار بگیریم قبولمان نمی‌کردند.
تا این که در خیابان خواجو که آن زمان در انتهای شهر بود، مدرسه‌ای می‌ساختند و ما را نیز به‌کار گرفتند با روزی دو تومان!
برفی که در سال پنجاه به کرمان بارید مشهور است.
تا آن روز هشت ماه بود که از آمدن ما به کرمان می‌گذشت.
حالا دیگر سیصد تومان من داشتم و سیصدوپنجاه تومان هم احمد.
گمان می‌کردیم به عهد‌مان وفا کرده‌ایم و حالا وقتش است که سری به پدر و مادرمان بزنیم.
شوق دیدار خانواده، ما را به بازار کشاند و حدود هفتاد تومان خرید کردیم.
طوری که برای همه بستگانمان یک تکه سوغاتی خریده بودیم.
سپهد شهید خود خاطره دیگری بسیار جذاب وشنیدنی بسیار آموزنده نقل می کند که:"یک زمانی وقتی می خواستم بروم((ماموریت)) گفت ننه بمون گفتم ننه کار مهمی دارم دو روزه برمیگردم. گفت هی می گویی آمریکا امریکا آمریکا، من هم مادرتم...
گفتم قول می دهم زود بر می گردم گفت ممکن است من را نبینی، خیلی باور نداشتم که مادرم رفتنی است. تصمیم گرفتم که نروم و تاخیر بیندازم. رفتم یک دوری زدم و برگشتم دیدم خواهرهایم مادرم را قانع کردند. گفت ننه می خواهی بروی برو.
سردار در ادامه اینگونه روایت می کند:
«من دم آخر چیزی در ذهنم بود و آن اینکه کف پای مادرم را ببوسم. خیلی وقت ها دلم میخواست اینکارو بکنم ولی نمی شد یا خجالت می کشیدم ...ناخودآگاه تا دم در رفتم و برگشتم و کف پای مادرم را بوسیدم. و این توفیق نصیمان شد. سرمایه بزرگی بود که از دست دادیم.»
در راستای همین خاکساری سپهد شهید نسبت به مادرش، شهریاری یکی از همراهان سال های طولانی با بیان اینکه تقریبا آخرین وداع وی با مادرش بود بیمارستان حضرت فاطمه الزهرا (س) کرمان در ایام ماه مبارک رمضان، اتفاق افتاد، گفت:
"حاج قاسم آن روز از هرکس که در بیمارستان بالای تخت مادرش بود خواست، برود و گفت: امشب خودم می‌خواهم بمانم.
او با بیان اینکه حاج قاسم شب تا صبح در بیمارستان کنار مادرش ماند، افزود: ما نگران بودیم که اتفاقی برای او رخ بدهد و از طرفی می‌دیدم که او زیاد نگران است، رفتیم و سرک کشیدیم، دیدیم سردار سلیمانی کنار پای مادر نشسته و جوراب‌ها را از پای مادرش درآورده و پاهای مادر را بر روی پیشانی و چشمانش می‌کشد و اشک می‌ریزد".
*******
خصوصیت چهارم: ولایی بودن مکتب سلیمانی
چهارمین خصوصیت مکتب سلیمانی ((ولایت مداری)) است.
برای اینکه تفسیرو برداشت دقیقی از این خصوصیت داشته باشیم، توضیح دو نکته که فهم وقرائت صحیح از ((ولایت مواری))را فراهم می کند بسیار لازم است:
نکته اول: (ولایت فقیه استمرار نبوت وامامت)
همانگونه که نبوت باطن و تجلی توحید است، و اگر نبوت نباشد خدا آنگونه که هست شناخته نمی شد و بشر به زعم خودش خدای مولود ذهن و خلق شده توهمش را می پرستید،
همانگونه که هندوها در عصر مدرن جاهلیت، گاو را مظهر تجلی خدا می دانند و می پرستند و نه خدای توصیف شده در قرآن که می فرماید:
"هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْباطِنُ" (حدید/3 )
امامت نیز باطن و تجلی توحید و نبوت است؛ چراکه به برکت امام علیه السلام است که رسول الله صلی الله علیه وآله با مقام عصمت علمی:
"وَ ما یَنْطِقُ عَنِ الْهَوی* إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْیٌ یُوحی" (نجم، آیات 3 و 4)
و همچنین عصمت عملی:
"إِنَّما یُریدُ اللَّهُ لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرِّجسَ أَهلَ البَیتِ وَیُطَهِّرَکُم تَطهیرًا"(احزاب، آیه 33) معرفی و شناسانده می شود، نه درحد مدیر اجرایی که می تواند خطاء علمی وعملی داشته باشد.
به حکم توقیع از ناحیه حضرت ولی عصر ارواحنا له الفداء به اسحاق بن یعقوب که نوشتند:
"وَأَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِیهَا إِلَى رُوَاةِ حَدِیثِنَا فَإِنَّهُمْ حُجَّتِی عَلَیْکُمْ وَ أَنَا حُجَّةُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ"
واما در حوادث و رخدادهایى که پیش می آید به راویان احادیث ما، رجوع کنید ، زیرا آنان حجت من بر شما ومن حجت بر آنان هستم)) می یابیم که:
ولایت فقیه هم در تحلیل صحیح نیز باطن و تجلی نبوت و امامت است که به برکت رهبری و زعامت فقیه جامع الشرایط، تلاش و مجاهدت( 250) ساله ائمه معصومین علیهم السلام درعصر غیبت عینیت و شکل عملی می گیردو در قالب نظام اسلامی به ثمرمی نشیند.
نکته دوم: (موضع نظری، عملی، قلبی سردار شهید نسبت به ولایت فقیه)
از آغاز انقلاب کسانی که به نوعی نقش درانقلاب داشتند به دوگروه تقسیم شدند.
اقلیت که به شخص حضرت امام علاقه مند بودند؛ ولی به اندیشه امام نسبت به اصل ولایت فقیه باور نداشتند.
پس از رحلت امام، این عده به مرور زمان ریزش کردند نه تنها رهبری آیه الله خامنه ای را به رسمیت نشناختند؛ بلکه بنا را بر مخالف گذاشتند و روبروی نظام و رهبری ایستادند؛ ولی اکثریت به همان اندازه در ده سال پس از انقلاب اسلامی، به رهبری شخص حضرت امام خمینی (ه) به عنوان فقیه جامع الشرایط باور داشتند به همان اندازه به اندیشه ولایت فقیه حضرت امام نیز باورمند بودند.
ازهمین رو پس از رحلت بنیان گذار جمهوری اسلامی و انتخاب آیه الله خامنه ای از طرف اعضای خبرگان همان باوری که به امام داشتند به معظم له باورمند شدند و در حمایت از رهبری در این سی سال از هیچ چیز دریغ نکردند.
ثانیا: از نظر مصداقی رهبر معظم انقلاب آیه الله خامنه ای را از بین فقهای موجود شایسته ترین ولایق ترین شخص برای منصب ولایت فقیه و رهبری جهان اسلام می دانست و چون به این باور داشت درهر کنگره یا سخنرانی پس از طرح نظر یه ولایت فقیه با آن صداقت ویژه اش به معرفی معظم له می پرداخت.
ازهمین رو در سخنرانی کنگره شهدای کرمان به مردم می گوید:
" از من قبول کنید، من عضو هیچ حزب و جناحی نیستم و به هیچ طرفی جز کسی که خدمت میکند به اسلام و انقلاب تمایل ندارم.
اما این را بدانید؛ والله! علمای شیعه را تماماً و از نزدیک می‌شناسم. الان ۱۴ سال شغل من همین است.
علمای لبنان را می‌شناسم، علمای پاکستان را می‌شناسم، علمای حوزه خلیج فارس را می‌شناسم. چه شیعه و چه سنی، والله! اشهد بالله! سرآمد همه این روحانیت، این علما از مراجع ایران و مراجع غیر ایران، این مرد بزرگ تاریخ یعنی «آیت‌الله العظمی خامنه‌ای» است.
من با خیلی از علمای شیعه مکاتبه و از نزدیک مراوده دارم و می‌شناسم آنها را، ارادت داریم. دنبال تبعیت مردم از آنها هستیم. اما اینجا کجا، آنجا کجا؟ بین ارض و سماء فاصله داریم.
در حکمت این مرد، در اخلاق این مرد، در دین این مرد، در سیاست‌شناسی این مرد، در اداره حکومت این مرد، دقت کنیم و در بازی‌های سیاسی، مرزهای خودمان را تفکیک کنیم.
آدم‌ها می‌آیند و می‌روند. آن چیزی که مهم است اتصال ما به ولایت است. آنچه که مهم است، حمایت ما از این نظام است". (کنگره شهدای کرمان- ۱۳۸۹)
و همچنین یادواره شهدای حرم می گوید:
"برادران، رزمندگان، یادگاران جنگ؛ یکی از شئون عاقبت به خیری «نسبت شما با جمهوری اسلامی و انقلاب» است.
والله والله والله از مهمترین شئون عاقبت به خیری همین است. والله والله والله از مهمترین شئون عاقبت به خیری، رابطه قلبی و دلی و حقیقی ما با این حکیمی است که امروز سکان انقلاب را به دست دارد.
در قیامت خواهیم دید، مهمترین محور محاسبه این است". (17-10-96)
و در جمع فرماندهان سپاه می گوید:
"حضرت آیت الله العظمی خامنه ای از اولیاء الهی است و نزدیک ترین صفات را به ائمه اطهار دارند و ما تابع تشخیص ایشان هستیم، چون عاقبت بخیری در این است. حرف حضرت آقا بر من حجت شرعی دارد و همین که ایشان از ما راضی اند و سر ما را می بوسند به همه عالم می ارزد" (12-4-98)
ثالثا: از سال(( 1376 تا 12دی 1399)) که درسمت فرمانده سپاه قدس قرار داشتند ارتباط قلبی خاصی بین مقام معظم رهبری و سپهد شهید به وجود آمد که تبدیل به ((مراد و مریدی)) شد؛
به گونه ای که به همان اندازه سردار سپهد درملاقات ها از سر ارادت دست وصورت معظم له رامی بوسید به همان اندازه رهبر معظم انقلاب نیز باعنایت ویژه ای سروصورت این شهید بلند مرتبه را بوسیده می داد و نه تنهادر نماز جنازه مطهرش عاشقانه دل تنگی کرد و اشک ریخت؛ بلکه درزمان حیاتش می دید که این سرباز دل باخته به فیض شهادت نائل می شودو به مقام محمود می رسد و از جمله شفاعت کنندگان در عالم قیامت می گردد.
از همین رو در اردبیهشت‌ماه سال ۱۳۸۴ به‌همراه شهید حاج قاسم سلیمانی در منزل خانواده شهید محمدرضا عظیم‌پور در کرمان حضور پیدا کردند، در این دیدار جواد روح‌اللهی داماد بزرگ خانواده‌ی شهید عظیم‌پور از رهبر معظم انقلاب درخواست میکنند که ایشان را در قیامت شفاعت کنند، معظم له با اشاره به سردار آسمانی شهید سلیمانی می‌فرماید:
"این آقای حاج قاسم هم از آنهایی است که شفاعت میکند ان‌شاءالله"
بنابراین یکی از درس های کلیدی و بسیار تعیین کننده ((مکتب سلیمانی)) برای این نسل و نسل های آینده همان پیام سرنوشت ساز حضرت امام خمینی است که فرمود:
"پشتیبان ولایت فقیه باشید تابه مملکت آسیب نرسد".
*******
خصوصیت پنجم: فراجناحی بودن مکتب سلیمانی
پنجمین مشخصه بسیار حساس و مهم مکتب سلیمانی ((فراجناحی بودن)) سپهد شهید بوده است.
طرح و تفسیر این مشخصه مبتنی بر توضیح دقیق دو نکته است:
نکته اول:
هرچند در تحلیل صحیح وجود دو جریان فکری بنام ((اصلاح طلب واصول گرا)) واقعیت ندارد، چراکه نمی شود اصلاح طلب درچارچوب اسلامی بود ولی اصول گرا نبود،
وهمچنین نمی توان اصولگرا وپای بند به ارزش های اسلامی وانقلابی بود ولی اصلاح طلب نبود.
ازهمین رو رهبر معظم انقلاب در تاریخ (19\2\1384) و در دیدار با دانشجویان کرمان می فرماید:
"بنده دعوای اصلاح‌طلب و اصولگرا را هم قبول ندارم؛ من این تقسیم‌بندی را غلط می‌دانم. نقطه‌ی مقابل اصولگرا، اصلاح‌طلب نیست؛ نقطه مقابل اصلاح‌طلب، اصولگرا نیست.
نقطه‌ی مقابل اصولگرا، آدم بی‌اصول و لاابالی است؛ آدمی که به هیچ اصلی معتقد نیست؛ آدم هرهری مذهب است.
یک روز منافع او یا فضای عمومی ایجاب میکند که بشدت ضد سرمایه‌گذاری و سرمایه‌داری حرکت کند، یک روز هم منافع‌اش یا فضا ایجاب میکند که طرفدار سرسخت سرمایه‌داری شود؛
حتی به شکل وابسته و نابابش! نقطه‌ی مقابل اصلاح‌طلبی، افساد است. بنده معتقد به اصولگرای اصلاح‌طلبم؛ اصول متین و متقنی که از مبانی معرفتی اسلام برخاسته، با اصلاح روش‌ها به صورت روزبه‌روز و نوبه‌نو"
ولی آنچه که نه قابل انکار است، ونه قابل حذف، این است عده ای موجودیت خود را در اصلاح طلب بودن می دانند و می خواهند با آرم و تابلوی اصلاح طلبی شناخته شوند، و عده دیگر موجودیت خود را در اصولگرایی می دانند.
آنان می خواهند با آرم وتابلوی اصولگرایی شناخته شوند و تازمانی که صندوق انتخابات وجود دارد این دو جریان وجود دارد و همین دو جریان عهده دار مدیریت بخشی از کشور خواهند بود؛ تنها اتفاقی که پس از هر انتخابی می افتد این است جای این دو جریان در مدیریت کلان نظام عوض می شود.
نکته دوم:
سپهد شهید در برخورد با این دو جریان سیاسی ((فراجناحی))بود، مواضع او بگونه ای بود، درقالب و ظرف اصولگرایان و اصلاح طلبان قابل تعریف نبود؛ برای اینکه :
اولا:هم به دلیل متشرع ومتعبد.بودن به دیدگاه و فتاوای حضرت امام خمینی (ه) که ورود نظامیان را به جریان سیاسی منع کرده و فرموده بود:
1-"همه دنیا که دنبال این هستند که ارتششان از امور سیاسی کنار باشد آنها یک چیزی می فهمند که می گویند این را؛
ما که می خواهیم که سپاه و ارتش جند الله باشند و دسته بندی نداشته باشند و جهات سیاسی را کنار بگذارند؛
برای اینکه اگر جهات سیاسی و مناقشات سیاسی در سپاه رفت و در ارتش رفت، باید فاتحه این سپاه و ارتش را ما بخوانیم". (صحیفه امام، ج 19، ص 11)
2-"برای سپاهی ها جایز نیست که وارد بشوند به دسته بندی و آن طرفدار آن یکی، آن یکی طرفدار آن یکی، به شما چه ربط دارد که در مجلس چه می گذرد؟
در امر انتخابات باز هم به من اطلاع دادند که بین سپاهی ها باز صحبت هست، خوب انتخابات در محل خودش دارد می شود، جریانی دارد، به سپاه چه کار دارد که آنها هم اختلاف پیدا بکنند،
برای سپاه جایز نیست این، برای ارتش جایز نیست این. سپاهی را از آن تعهدی که دارد، از آن مطلبی که به عهده اوست باز می دارد و همین طور ارتش را".(صحیفه امام، جلد 19، ص 12)
3- "باید سعی کنید جهات سیاسی در سپاه وارد نشود،که اگر افکار سیاسی وارد سپاه شود، جهات نظامی آن از بین می رود،
همیشه به سپاه سفارش کنید که آنان خودشان را یک جنگنده خدمتگزار مردم بدانند". (صحیفه امام، جلد 18، ص 45)
4-"از امور مهمی که باید تمام نیروهای مسلح از آن پیروی کنند و اغماض از آن به هیچ وجه نمی توان کرد و باز هم تذکر داده ام، آن است که هیچ یک از افراد نیروهای مسلح، چه رده های بالا یا پایین در حزب و گروهی با هر اسم و عنوان نباید وارد شوند،
هر چند آن حزب و گروه صد در صد و به جمهوری اسلامی وفادار باشند و هر کس در یک حزب و گروه وارد شد باید از ارتش و سپاه و سایر قوای انتظامی و نظامی و قوای مسلح خارج شود.
و فرماندهان و مسئولان موظف هستند که هر کس در یکی از احزاب یا گروه های سیاسی یا دینی وارد شد به او تذکر دهند که از حزب و یا گروهها و یا سازمان خارج شود. و اگر تخلف کرد او را از ارتش یا دیگر قوای مسحل اخراج کنند،
و همه افراد موظفند چنین اشخاصی را به فرماندهان معرفی نمایند. و باید توجه داشته باشند که ورود قوای مسلح در احزاب وگروهها و سازمانها، پایه قوای مسلح را متزلزل خواهد کرد و غفلت از این امر موجب پیگرد خواهد بود. (صحیفه)
سردار سلیمانی درمدت چهل سال هرگز وارد هیچ حزب و جریان سیاسی نشد وهضم دردو جریان اصولگرا واصلاح طلب نشد و مواضعی سیاسی اوهمسوی ولی فقیه بود نه احزاب سیاسی، وبرای اینکه جریان سیاسی تکلیفشان را باوی بدانندوهیچ انتظاری نداشته باشند بطور رسمی وشفاف می فرمود:
"از من قبول کنید، من عضو هیچ حزب و جناحی نیستم و به هیچ طرفی جز کسی که خدمت میکند به اسلام و انقلاب تمایل ندارم"
ازهمین رو رهبر معظم در دیدار دانشجویان دانشگاه کرمان در توصیف شهید سلیمانی می فرماید:
"یک نکته مهم این است که در مسائل داخل کشور اهل حزب و جناح نبود لکن به شدت انقلابی بود. انقلاب و انقلابی گری خط قرمز قطعی او بود. این را بعضی ها سعی نکنند کمرنگ کنند این واقعیت اوست. ذوب در انقلاب بود".
ثانیا: شهید سلیمانی به دلیل داشتن همین مرام ((فراجناحی)) اعتقاد به جذب((حداکثری)) و دفع((حداقلی)) داشت، و بر این باور بود هنر انقلابیون و حزب اللهی باید در این باشدکه معاند را به مخالف، ومخالف را به موافق تبدیل نمایند؛
نه اینکه کسی که همسوی با سلیقه و فکر آنها نیست با برچسب ضعف ولایت، اباحه گری، وضد ولایت فقیه موافق را به مخالف و مخالف را به معاند تبدیل کنند، و از اردوگاه نظام و زیر خیمه ولی فقیه خارج نمایند.
چراکه پیام قرآن این است:
"مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّاررُحَمَاءبَیْنَهُمْ" (فتح/29) محمدرسول خداست و کسانى که با او هستند، بر کفّار، سخت و در میان خودشان مهربانند.
پس بایست آیه مبارکه را نصب العین قرار داد و تاجایی که می شود و می توان هر روز افراد را جذب نظامی اسلامی کرد، وفرصت را از دشمن گرفت.
از همین رو سپهد شهید در جمع روحانیون خطاب به آنان می گوید:
"اگر بخواهیم دائم از القاب بی‌حجاب و باحجاب یا اصلاح‌طلب و اصولگرا استفاده کنیم، پس چه کسی می ماند؟ اینها همه مردم ما هستند.
آیا همه بچه‌های شما متدین‌اند؟ آیا همه مثل هم هستند؟ نه. اما پدر، همه اینها را جذب میکند و جامعه هم خانواده شماست.
اینکه بگوییم من هستم و بچه‌های حزب اللهی خودم، اینکه نمیشود حفظ انقلاب. امام جماعت باید بتواند با حجاب و بی‌حجاب را با هم جذب کند".
و در راستای همین روحیه پرهیز از ((افراط وتفریط)) است در وصیت نامه اش، سیاسیون کشور، جناح راست و چپ، اصولگرا واصلاح طلب را دعوت به رقابت سالم در محور ولایت فقیه و نظامی اسلامی می کند و خطاب به آنان می نویسد:
"نکته‌ای کوتاه خطاب به سیاسیون کشور دارم:
چه آنهایی [که] اصلاح طلب خود را می‌نامند و چه آنهایی که اصولگرا. آنچه پیوسته در رنج بودم اینکه عموماً ما در دو مقطع، خدا و قرآن و ارزش‌ها را فراموش می‌کنیم، بلکه فدا می‌کنیم.
عزیزان، هر رقابتی با هم میکنید و هر جدلی با هم دارید، اما اگر عمل شما و کلام شما یا مناظره‌هایتان به نحوی تضعیف کننده دین و انقلاب بود، بدانید شما مغضوب نبی مکرم اسلام و شهدای این راه هستید؛
مرزها را تفکیک کنید. اگر می‌خواهید با هم باشید، شرط با هم بودن، توافق و بیان صریح حول اصول است"
و با این نگاه ((جذب حداکثری)) و ((دفع حداقلی)) بود که
انگشتر عقیق زرد رنگی که از کربلا آورده بود به همسر یکی از شخصیت های متوفی داده که به هنگام دفن بر پیشانی متوفی قرار دهند.
و همچنین وقتی یکی از شخصیت ها، موضع قاطع مقابل آمریکا گرفت و تهدید کرد که اگرشما امریکائیها دست از پا خطاء کنید و امنیت ما را درخطر قرار دهید صادرات نفت از خطر خلیج فارس به رویتان خواهیم بست، سپهد شهید به وی نوشت:
"دست شما را برای ایراد این سخنرانی حکیمانه و صحیح می بوسم و برای هر سیاستی که مصلحت نظام اسلامی باشد در خدمت هستم".
درهمین راستا حجت الاسلام حاجی صادقی نماینده ولی فقیه می گوید:
"یک‌بار به او عرض کردم: حاج قاسم! شما نسبت به بعضی از مدیران این‌همه تواضع نشان می‌دهید چرا این کار را میکنید این سزاوار نیست.
گفت: «من برای رفع مشکلات مردم دست هرکسی را می‌بوسم.»
حاج قاسم یک‌تکه کلامی داشت که می‌گفت: «دست شما را می‌بوسم.»
من به ایشان گفتم: «بعضی از افراد شایستگی این را ندارند که شما این جمله را به ایشان بگویید.»
گفت: «برای مردم دست هرکسی را می‌بوسم.»
و می‌گفت: «اگر دست‌بوسی من سبب شود که مسئولین به این مردم خدمت کنند باکی از این کار ندارم".
همین نجابت و روحیه جذب حداکثری داشتن، موجب شد سردار دل ها شود؛ به گونه ای که برای نخستین بار در تاریخ بشریت هفت میلیون نفر با گرایش و سلایق مختلف، مذهبی و غیرمذهبی، انقلابی و غیر انقلابی، محجبه و غیر محجبه در تشییع جنازه قهرمان ملی خود، ژنرال سپهد شهید سلیمانی حضور پیداکنند و شهادت بر نام و یاد نیک او بدهند، و این پیام و درس دیگری ازمکتب سلیمانی به رهروان اوست که می شود با حفظ اصول نظام و تعبد به اصل ولایت فقیه چنین روحیه و مرام و مسلک جذب ((حداکثری)) و ((دفع حداقلی)) داشت.
تحلیل جامع ده خصوصیت ویژه مکتب شهید حاج قاسم سلیمانی| قسمت دوم
نهم دی ماه به واسطه حرکت عظیم و فوق العاده مردم درتاریخ ماندگار شد
نهم دی ماه به واسطه حرکت عظیم و فوق العاده مردم درتاریخ ماندگار شد
مقام معظم رهبری
9 دی یک نمونه‌ای بود از همان خصوصیتی که در خود انقلاب وجود داشت؛ یعنی مردم احساس وظیفه‌ی دینی کردند و دنبال این وظیفه، عمل صالحِ خودشان را انجام دادند. عمل صالح این بود که توی خیابان بیایند، نشان بدهند، بگویند مردم ایران اینند. با این حرکت مردم، آن حجم عظیم تبلیغات دشمن که میخواست فتنه‌گران را مردم ایران معرفی کند و اینجور نشان بدهد که مردم ایران از انقلابشان، از نظامشان برگشتند، بکلی نقش بر آب شد؛ یعنی مردم نشان دادند که این، مردم ایران است.
21/09/1390
دریافت تصویر با کیفیت اصلی
حجم: 557 کیلوبایت