شهدای نیاک
مرجع خبری و طراح نرم افزارهای مذهبی وزندگینامه شهدا وبیانات رهبری و دفاع مقدس
شهدای نیاک
مرجع خبری و طراح نرم افزارهای مذهبی وزندگینامه شهدا وبیانات رهبری و دفاع مقدسدرباره من
سایت شهدای نیاک مرجع نرم افزارهای مذهبی ومقالات،بیانات رهبری،زندگینامه شهدا،کتاب های مذهبی،صوت وتصویر،جشنواره های شهدای نیاک،مداحی مناسبت های مذهبی،بانک صوت وتصویر،آرشیوفیلم های مذهبی،کلیپ های مذهبی،سخنرانی علما،خبرهای سیاسی،اجتماعی،فرهنگی مذهبی،نظامی،کتابخانه،نرم افزارهای قرآنی،امام خمینی ره،ویژه نامه مذهبی،کودک ونوجوان،محرم،ماه مبارک رمضان،عاشورا و تاسوعا حسینی،امربه معروف ونهی از منکر،حجاب عفاف،سبک زندگی اسلامی
ادامه...
حضور رهبر انقلاب در منزل شهید علی‌محمدی
حضور رهبر انقلاب در منزل شهید علی‌محمدی
رهبر معظم انقلاب اسلامی، پنج‌شنبه شب گذشته (سی‌ام دی‌ماه)، با حضور در منزل شهید دکتر مسعود علی‌محمدی و شهید دکتر مجید شهریاری، با خانواده‌های این دانشمندان شهید دیدار کردند. آنچه در پی می‌‌آید، حاشیه‌هایی است از این دیدار که پایگاه اطلاع‌رسانی حضرت آیتالله خامنه‌ای آن را منتشر می‌کند:
فرقی نمی‌کند استاد دانشگاه باشد یا خانه‌دار؛ به هر کسی بگویند میهمانی که وارد خانه‌اش می‌شود، رهبر است، دست و پایش را گم می‌کند. با اینکه خانه را به خاطر همین میهمان‌ها تر و تمیز کرده و میوه و شیرینی را هم آماده، اما باز هم انگار حس می‌کند چیزی کم است.
همسر دکتر مجید شهریاری هم از این قاعده مستثنی نیست. هرچند چهره بسیار آرامی دارد، اما از وقتی خبر را شنیده مرتب این طرف و آن طرف میرود؛ با همان عصایی که به خاطر ماجرای ترور مجبور شده در دست بگیرد. اولین چیزی هم که درست می‌کند، قاب عکس استاد شهریاری و چند نفر از همکارانش است: «اگه قراره این فیلم رو جایی پخش کنید، بذارید این قاب رو بردارم. چون عکس یکی دیگه از دانشمندان هم توش هست.» حواسش هست که مبادا خاطره تلخ خودش، برای کس دیگری تکرار شود. اما توی قاب، دکتر دارد می‌خندد؛ مثل بقیه اطرافیانش که با او عکس یادگاری گرفته‌اند. گوشه قاب هم نوشته: «یاد آن روز به خیر... همه می‌خندیدند.» عکس برای بهار همین امسال است.
رهبر که وارد می‌شود، پسر دکتر به استقبالش میرود. همسر دکتر اما، کنار مادر و دختر شهید، نشسته روی مبل. نمی‌تواند جلوی رهبر بلند شود. پایش را گذاشته روی میز جلویش و پارچه‌ای انداخته روی آن. همان‌طور نشسته خیرمقدم می‌گوید. استخوان‌های پایش در اثر انفجار خُرد شده؛ اما خودش نه. صورت زخمی‌اش پر است از صلابت زینبی. انگار نمی‌خواهد کسی غم سنگین دلش را در چهره‌اش بخواند. دقیقاً به همین دلیل هم پس از انفجار، در بیمارستان خواسته بود که هیچ خبرنگاری بالای سرش نرود: «آخه من زخمی بودم و داغدار. ممکن بود حرفی بزنم که دشمن سوءاستفاده کنه.»
رهبر که قبلاً صحبت‌های همسر شهید را از تلویزیون دیده، تقدیری از شهید و خانواده‌اش می‌کند: «شهادت دکتر شهریاری، آبرویی داد به جامعه علمی کشور. شهادت همچنین شخصیت برجسته و مورد قبولی، به دشمن نشان داد که در محیط علمی جمهوری اسلامی، اینجور شخصیت‌ها و انگیزه‌هایی وجود دارد.»
و بعد هم از مقام شهید می‌گوید و از عنایت الهی که موجب تسلی بازماندگان است:
«مهم‌ترین تسلایی که انسان در اینجور حوادث به خودش می‌دهد این است که میداند خدای متعال برای این جانفشانی‌ها و این شهادت‌ها و این خون‌های به ناحق ریخته شده، ثواب‌هایی را معین و مدون کرده که به ذهن ما هم خطور نمی‌کند! به قدری این مقامات و درجات الهی، عالی و غیرقابل توصیف است که ما اصلاً نمی‌توانیم درک کنیم؛ و مطمئن باشید ایشان الان در بهترینِ حالات است، که هر مؤمنی و هر انسان صالحی، اگر چنانچه اندکی از آن مراتب را بتواند با دیده‌ی بصیرت خودش ببیند، آرزو می‌کند که ای‌کاش ما به همین سرنوشت دچار بشویم. و الحمدلله رب‌العالمین ایشان (شهید شهریاری) وضعشان اینطور است؛ و بزرگترین تسلی این است.
لکن تسلای دومی هم وجود دارد و آن قدردانی مردم است. دیدید که مردم ما چه قدردانی و چه ارزش‌گذاری کردند از این شهید بزرگوار.»
خانم دکتر که در دانشگاه هم همکار دکتر شهریاری بوده، میرود سراغ خاطرات همسرش: «نماز شبش به‌راه بود. حتی شب عروسی هم سجاده نماز شبش جمع نشد.» میداند که همه می‌دانند همسرش از دانشمندان طراز اول مملکت بوده، دیگر چه اهمیتی دارد که رتبه2 کنکور بوده و مهندسی برق دانشگاه امیرکبیر خوانده، یا نمره درس ریاضی2 را 19.5گرفته؛ درسی که تقریبا هر مهندسی سابقه یکی‌دوبار افتادن در آن را دارد.
دوست دارد مردم از دین و ایمان همسرش هم بدانند: «سرپرستی مالی چند خانواده رو برعهده داشت. تازه، مطمئنم خیلی‌هاش رو هم ما خبر نداریم.» بعد هم از تأسیس صندوق قرض‌الحسنه مسجد و چند کار دیگر می‌گوید. مطمئن است که شهادت دکتر به خاطر این تزکیه نفس بوده، نه آن مدارج علمی. این تلقی را رهبر هم تأیید می‌کند.
رهبر از احوال جسمی خانم دکتر می‌پرسد. دویست ترکش توی بدن خانم دکتر، رهبر را هم به تعجب می‌اندازد. اما وقتی از ترکشی می‌گوید که در کنار قلبش جا خوش کرده، رهبر را می‌برد به 30سال پیش؛ روزی که خودش را ترور کرده بودند: «توقع این که من زنده بمونم نبود. وقتی به هوش می‌آمدم، به نظرم می‌رسید دارم می‌رم. مرگ رو می‌دیدم.»
رهبر اینها را که می‌گوید، به دست راستش اشاره می‌کند؛ یادگار همان ترور: «وقتی خوب شدم، با خودم گفتم حتما علتی داشته؛ خدای متعال از من توقعی داشته. همون موقع به امام(ره) هم گفتم این حرف‌ها رو. البته اون موقع فکر می کردم به خاطر جبهه و جنگ و اینجور چیزهاست. شما هم همین فرض رو بکنید. اگر ترکشی تا نزدیکی قلب می‌ره و وارد قلب نمیشه، اتفاقی نیست. می‌شود گفت که تصادفیه، اما همه تصادف‌ها با اراده الهی صورت می‌گیره. حتما خدا توقع دارد کاری بکنید. زمینه‌اش هم هست. هم زمینه فعالیت علمی دارید، هم دانشجویان و جوانان زیادی زیر دست شما هستند.»
خانم دکتر که فرصت را مناسب دیده، نکته‌ای را برای حفاظت بهتر از دانشمندان مطرح می‌کند و می‌گوید: «من راضی‌ام به رضای خدا. مطمئنم که این شهادت، تقدیر مجیدم بود. برای خودم نمی‌گویم. اما می‌خواهم که بیشتر مواظب دانشمندان دیگر باشند.» بعد هم می‌شنود که رهبر این دستور را قبلاً داده.
درددل‌ها که تمام می‌شود، رهبر به رسم همیشه، قرآنی را به همسر و مادر شهید هدیه می‌کند. اما جمله یادگاری رهبر، این بار کمی با یادگاری‌های دیگر متفاوت است؛ درحد یک کلمه: «بسم الله الرحمن الرحیم. اهدایی به خانواده‌ی دانشمند شهید عزیز؛ آقای دکتر مجید شهریاری. سیدعلی خامنه‌ای. 89/10/30» و انگار تمام ماجرا در همین یک کلمه «دانشمند» بود تا برای خیلی‌ها ثابت شود که درِ باغ شهادت هنوز باز است.
رهبر با خانواده شهید شهریاری خداحافظی می‌کند و میرود به منزل «دانشمند شهید» بعدی؛ دکتر علی‌محمدی. این شهید هم فقط دو فرزند داشته، یک پسر و یک دختر؛ که با مادرشان به استقبال رهبر می‌آیند.
رهبر در اینجا هم تسلی خاطری به خانواده شهید می‌دهد: «شهادت یعنی کشته‌شدن در راه آرمان بلند و الهی، به‌وسیله دشمنان این آرمان. این را به هرکسی نمی‌دهند. این پاداش را فقط به کسانی می‌دهند که مستحق باشند.» این نکته اولی است که رهبر آن را مایه تسلی خاطر بازماندگان میداند و بعد به نکته دومی هم اشاره می‌کند: «قدردانی مردم از زحمات شهید»
بعد هم کمی از پاداش شهید می‌گوید: «به مجرد این که شهید روی زمین افتاد، قبل از آن‌که به آن دنیا برود، ملائکه به استقبالش می‌آیند و به او مژده می‌دهند. او همه اینها را با همین چشم مادی می‌بیند. خدا هم همه گناهانش را می‌بخشد.»
همسر شهید علی‌محمدی هم از خاطرات همسرش می‌گوید. [عکس‌نوشت را از اینجا مشاهده کنید] از این که آمادگی شهادت داشت و می‌گفت خیلی از شبها خواب می‌بیند که به سویش تیراندازی شده. از اینکه چه فضای معنوی خاصی را در سفر حج برایش ایجاد کرده بود: «توی صفا و مروه می‌گفت خودت را بگذار جای هاجر. ببین چه حسی داری و توی رمی جمرات می‌گفت فرض کن جای حضرت ابراهیم(ع) بودی و می‌خواستی فرزندت را ببری به قتلگاه. آن‌وقت شیطان وسوسه‌ات میکرد...» رهبر هم توصیه می‌کنند که این روحیات معنوی را حفظ و به دیگران منتقل کنید.
موقع رفتن می‌شود و جمله همیشگی رهبر در این دیدارها: «خب خانم! مرخص فرمودین؟» و همسر شهید جواب می‌دهد: «افتخار دادید به ما.» اما رهبر می‌گوید: «ما به شما افتخار می‌کنیم؛ به شما همسر صبور و دانای شهید.»
نماهنگ | سردار رو سفید
نماهنگ | سردار رو سفید
حضرت آیتالله خامنه‌ای: «لشکر هشت نجف که آقایان اسم آوردند، یکی از لشکرهای قَدَر در میدانهای دفاع هشت‌‌ساله بود و خود مرحوم شهید کاظمی (رضوان‌الله‌تعالی‌علیه) واقعا یکی از آن فرماندهان برجسته بود. بنده در همان دوران جنگ رفتم خوزستان به مرکز لشکر نجف، [از] آنجا بازدید کردم؛ چیزهایی در آنجا دیدم که در کمتر لشکری آدم میتوانست آنها را مشاهده کند: آمادگی‌‌ها از یک‌سو، روحیه‌‌ی خیلی بالا از یک‌سو و نظم و ترتیب؛ نظم و ترتیبی که من در آن لشکر دیدم، در کمتر جایی انسان آن را مشاهده میکرد.» ۱۳۹۲/۰۴/۱۰
بخش دفاع مقدس پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR به مناسبت نوزدهم دی‌ماه سالروز شهادت سردار شهید حاج احمد کاظمی، نماهنگ «سردار رو سفید» را منتشر می‌کند.
نماهنگ | حجابی که ماند و تاجی که افتاد
نماهنگ | حجابی که ماند و تاجی که افتاد
هفدهم دی‌ماه ۱۳۱۴ در تاریخ ایران یک روز سیاه است. روزی که رضاخان، همسر و دختران خود را برای اولین بار بدون حجاب در انظار عمومی به نمایش درآورد و پس از آن، ماموران شهربانی و پاسبان‌ها در کوچه و خیابان‌ها با خشونت حجاب از سر زنان ایرانی برمی‌داشتند.
بخش زن و خانواده (ریحانه) پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR به همین مناسبت نماهنگ «حجابی که ماند و تاجی که افتاد» را منتشر می‌کند.
نماهنگ | بر همان عهد
نماهنگ | بر همان عهد
قضیه‌ی مسجد گوهرشاد چرا به وجود آمد؟ مرحوم حاج آقا حسین قمی در مسئله‌ی کشف حجاب از مشهد به تهران میرود تا با رضا شاه صحبت کند. گفته بود می‌روم و به او می‌گویم؛ اگر گوش کرد که هیچ، اگر گوش نکرد همانجا خودم خفه‌اش می‌کنم. به تهران رفت و نتوانست رضاخان را ملاقات کند و بعد هم از آنجا به عراق تبعید شد.
تیرماه ۱۳۱۴ علمای مشهد در حمایت از حاج آقا حسین در مسجد گوهرشاد تجمع کردند. اصل اجتماع علما در کشیک‌خانه‌ی مسجد گوهرشاد که بعد منجر به اجتماع مردم شد، برای این بود.
مامورین حکومتی رضاخان با حمله به متحصنین یک فاجعه‌ی تاریخی رقم زدند و ۱۶۰۰ نفر از مردم در این واقعه کشته و زخمی شدند. فاجعه‌ای که در مشهد برای دفاع از حجاب اتفاق افتاد.
آقای «محمدحسین ملکیان» خرداد ماه امسال در دیدار رمضانی شاعران با رهبر انقلاب شعری با این مطلع درباره‌ی ماجرای گوهرشاد خواندند:
یکایک سر شکست آن روز اما عهد و پیمان نه / غم دین بود در اندیشه‌ی مردم، غم نان نه
حضرت آیتالله خامنه‌ای این شعر را تحسین و از پرداخت به این موضوع بعد از ۸۳ سال تشکر کردند.
پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR براساس این شعر و به‌مناسبت ۱۷ دی‌ماه، سالروز تصویب قانون استعماری کشف حجاب در سال ۱۳۱۴، نماهنگ «بر همان عهد» را منتشر می‌کند.
مداحی های درباره شهدا /مجتبی رمضانی
مداحی های درباره شهدا /مجتبی رمضانی
آشنای غریب رمضانی ۲ مگابایت ۱۶۹۸
اول قصه رمضانی ۲ مگابایت ۱۴۷۹
با بسم رب الشهدا رمضانی ۲ مگابایت ۱۶۰۵
باز تو سینه دل نمیشه بند رمضانی ۲ مگابایت ۱۰۶۹
دست رو دلم نزارید رمضانی ۱ مگابایت ۱۲۷۹
دلم گرفته ای یاران رمضانی ۱ مگابایت ۱۱۸۵
دلم گرفته،بازم تو شهر مهمونیه ۱ رمضانی ۳ مگابایت ۱۴۸۵
دلم گرفته،بازم تو شهر مهمونیه ۲ رمضانی ۲ مگابایت ۱۴۴۹
دلم پره از یه جماعت عدو نواز رمضانی ۲ مگابایت ۹۸۹
دوباره قلب عاشقم رمضانی ۲ مگابایت ۹۰۷
غصه رو دلم سنگینی داره رمضانی ۲ مگابایت ۸۳۲
فرمانده من رمضانی ۱ مگابایت ۱۱۶۲
فرزند کربلا رمضانی ۱ مگابایت ۹۸۸
غرب ایران ۱ رمضانی ۱ مگابایت ۹۹۸
غرب ایران ۲ رمضانی ۲ مگابایت ۸۲۶
قصه پرپری گل رمضانی ۲ مگابایت ۸۲۸
هرکی دلش گرفته و هنوز نرفته کربلا رمضانی ۲ مگابایت ۱۶۴۵
جانباز رمضانی ۲ مگابایت ۱۰۰۶
جانباز شیمیایی رمضانی ۳ مگابایت ۱۱۶۸
جبهه غرب رمضانی ۲ مگابایت ۷۶۴
خدا شهیدم کن رمضانی ۲ مگابایت ۱۶۱۷
ما حسینی هستیم رمضانی ۲ مگابایت ۸۵۷
کنار حسینیه ی دل رمضانی ۴ مگابایت ۷۳۵
خاک پای همتونم اگه امشب بتونم… رمضانی ۳ مگابایت ۱۲۹۴
مزار شهدا رمضانی ۱ مگابایت ۸۷۵
معراج الشهدا – سال۹۱ رمضانی ۲ مگابایت ۱۳۹۹
میریم مزار شهدا رمضانی ۱ مگابایت ۱۰۶۷
رهبر … رمضانی ۲ مگابایت ۱۲۵۶
روز عاشورا رمضانی ۱ مگابایت ۹۹۵
سلم لمن سالمکم رمضانی ۱ مگابایت ۹۷۰
شهادت همه آرزومه رمضانی ۱ مگابایت ۱۱۰۰
شلمچه رمضانی ۱ مگابایت ۱۰۵۷
شلمچه آی شلمچه رمضانی ۱ مگابایت ۱۲۷۸
شهدا شرمنده ایم رمضانی ۱ مگابایت ۱۳۴۴
شهدای غرب رمضانی ۱ مگابایت ۷۸۰
تو همه خوبا سری رمضانی ۱ مگابایت ۱۰۶۷
وقتی شبها میخوابم… رمضانی ۱ مگابایت ۱۳۹۴
وصال شهدا رمضانی ۱ مگابایت ۱۱۱۵
مداحی حاج محمدکریمی درجشنواره اشک ولبخند شهدای نیاک1385
مداحی حاج محمدکریمی درجشنواره اشک ولبخند شهدای نیاک1385
