شهدای نیاک
مرجع خبری و طراح نرم افزارهای مذهبی وزندگینامه شهدا وبیانات رهبری و دفاع مقدس
شهدای نیاک
مرجع خبری و طراح نرم افزارهای مذهبی وزندگینامه شهدا وبیانات رهبری و دفاع مقدسدرباره من
سایت شهدای نیاک مرجع نرم افزارهای مذهبی ومقالات،بیانات رهبری،زندگینامه شهدا،کتاب های مذهبی،صوت وتصویر،جشنواره های شهدای نیاک،مداحی مناسبت های مذهبی،بانک صوت وتصویر،آرشیوفیلم های مذهبی،کلیپ های مذهبی،سخنرانی علما،خبرهای سیاسی،اجتماعی،فرهنگی مذهبی،نظامی،کتابخانه،نرم افزارهای قرآنی،امام خمینی ره،ویژه نامه مذهبی،کودک ونوجوان،محرم،ماه مبارک رمضان،عاشورا و تاسوعا حسینی،امربه معروف ونهی از منکر،حجاب عفاف،سبک زندگی اسلامی
ادامه...
پاسخ رهبر انقلاب اسلامی به نامه دبیرکل جنبش جهاد اسلامی فلسطین
پاسخ رهبر انقلاب اسلامی به نامه دبیرکل جنبش جهاد اسلامی فلسطین
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در پاسخ به نامه آقای زیاد النخاله دبیرکل جنبش جهاد اسلامی فلسطین، مقاومت شجاعانه جهاد اسلامی را موجب ارتقاء جایگاه این جنبش در مقاومت و خنثی شدن خدعه رژیم صهیونیستی و به خاک ساییدن بینی آن دانستند و با تأکید بر لزوم حفظ یکپارچگی همه گروههای فلسطینی، خاطرنشان کردند: دشمن غاصب رو به ضعف، و مقاومت فلسطین رو به قوت است.
متن پاسخ رهبر انقلاب اسلامی به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
برادر مجاهد جناب آقای زیاد النخاله دام توفیقه
سلام علیکم،
نامه‌ی متین و مژده‌بخش جنابعالی را دریافت کردم. خداوند به شما پاداش نیک دهد و پیروزی نهائی ملت سربلند و مظلوم فلسطین را نزدیک فرماید.
حادثه‌ی اخیر، افتخارات جنبش جهاد اسلامی فلسطین را مضاعف ساخت و جایگاه جهاد اسلامی را در حرکت مقاومت شکوهمند ملت فلسطین ارتقاء بخشید. شما با مقاومت شجاعانه‌ی خود، سیاست خدعه‌آمیز رژیم غاصب را خنثی کردید. شما ثابت کردید که هر بخش از مجموعه‌ی مقاومت، به‌تنهائی هم میتواند بینی دشمن را به خاک بساید. شما با پیوند زدن مجاهدت در غزه با کرانه، و دیگر نیروهای مقاومت با حمایتشان از حرکت جهاد، توانستید یکپارچگی جهاد ملت فلسطین را به رُخ دشمن خبیث و خدعه‌گر بکشید. همه‌ی سعی گروههای فلسطینی در همه‌ی سرزمین فلسطین باید برای حفظ این یکپارچگی باشد. دشمن غاصب رو به ضعف است و مقاومت فلسطین رو به قوت است، و لا حول و لا قوة الا بالله. ما همچنان در کنار شمائیم. سلام علیکم و العهود بحالها..
سیّدعلی خامنه‌ای
۲۰ مرداد ۱۴۰۱
زیاد نخاله در نامه خود به حضور گسترده مجاهدان فلسطینی بخصوص جنبش جهاد اسلامی و شاخه نظامی سرایا القدس در سراسر فلسطین به ویژه در غزه و کرانه قهرمان غربی اشاره و خاطرنشان کرد: با حضور گردانهای مقاومت جهاد، هیچ روزی نمی‌گذرد مگر آنکه در کرانه غربی درگیری‌هایی با رژیم صهیونیستی به‌وقوع می‌پیوندد.
دبیرکل جنبش جهاد اسلامی در تشریح وضعیت غزه، به ایستادگی مقتدرانه این منطقه در مقابل رژیم اشغالگر اشاره کرد و درباره درگیری‌های سه روزه اخیر افزود: ما این درگیری‌ها را «وحدة الساحات» (اتحاد میدان‌ها) نامیدیم تا بر اتحاد ملت‌مان در برابر دشمنی تأکید کنیم که با تمام قدرت و توطئه‌هایش سعی بر نابودی این اتحاد دارد.
زیاد نخاله با تأکید بر اینکه در این جنگ سراسر سرزمین اشغالی فلسطین تحت بُرد شلیک موشک‌های مقاومت جهاد اسلامی قرار داشت، گفت: این نبرد برآوردهای رژیم صهیونیستی را مختل کرد به شکلی که آنها ظرف سه روز مجبور به تقاضای آتش‌بس و تن دادن به شروط مقاومت شدند.
دبیرکل جهاد اسلامی، نقشه دشمن را ایجاد تفرقه در میان نیروهای مقاومت خواند و افزود: آنها اعلام کردند که هدف از جنگ فقط جهاد اسلامی است اما جهاد اسلامی با مبارزه مقتدرانه و شجاعانه خود، حیرت و حمایت کلیه نیروهای مقاومت در منطقه و جهان را برانگیخت و از سوی ملت فلسطین و همه تشکیلات مقاومت و در رأس آن جنبش حماس، مورد تأیید و حمایت قرار گرفت.
دبیر کل جهاد اسلامی این دستاورد مقاومت را مقدمه پیروزی‌های بزرگ‌تر ملت فلسطین در آینده خواند و با تشکر از نقش جنبش حزب‌الله به رهبری جناب سیّد حسن نصرالله و همچنین حمایت و تأییدهای ایران در همه ابعاد به رهبری و هدایت رهبر انقلاب اسلامی خاطرنشان کرد: اگر این حمایتها و ایستادگی مستمر و همیشگی شما نبود، این پیروزی و پیروزی‌های گذشته به دست نمی‌آمد.
روایت حضور رهبر انقلاب اسلامی در منزل سردار شهید همدانی مستند کوتاه | مزد اخلاص
روایت حضور رهبر انقلاب اسلامی در منزل سردار شهید همدانی مستند کوتاه | مزد اخلاص
سردار شهید حاج حسین همدانی که از او به عنوان نابغه جنگ‌های نامنظم در منطقه غرب آسیا یاد می‌شود، در تاریخ ۱۶ مهر ۱۳۹۴ پس از سال‌ها جهاد و رشادت، در حومه شهر حلب سوریه و در حین انجام ماموریت مستشاری به درجه رفیع شهادت نائل آمد. ویژه برنامه «مزد اخلاص» روایتی از حضور رهبر معظم انقلاب اسلامی در منزل آن شهید بزرگوار است که به فاصله چند روز بعد از شهادت ایشان (۲۶ مهر ۱۳۹۴) انجام شد.
زینب(س) ؛ نماد شهامت و شکیبایی
زینب(س) ؛ نماد شهامت و شکیبایی
جایگاه شهید و شهادت و مفهوم شهادت طلبی
به مقوله شهید، شهادت و شهادت طلبی در اسلام ناب محمدی(ص) اهمیت بسیاری داده شده است. شهید و شهادت دارای جایگاه ویژه ای نزد خداوند می باشند و شهادت به عنوان مهمترین اعمال و بالاترین مراحل تکامل عملی، معرفی گردیده است. پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: "بالاتر از هر نیکوکاری، نیکوکاری دیگری است، تا آن گاه که مرد در راه خدا شهید شود، همین که در راه خدا شهید شد بالاتر از آن نیکوکاری نیست."1
همچنین حضرت علی(ع) در هنگام ضربت خوردن می فرمایند: "سوگند به خدای کعبه که رستگار شدم." یعنی شهادت را مایه رستگاری می دانند.خداوند متعال در قرآن کریم می فرمایند: "کسانی را که در راه خدا کشته شده اند مرده مپندار، بلکه آنها زنده اند و نزد پروردگارشان به ایشان روزی می دهند."2
این است که وقتی شهید، پس از شهادت کرامت و عنایت خداوند را مشاهده می کند، دوست دارد دوباره به دنیا برگردد و دوباره در راه خدا بجنگد و بار دیگر کشته شود.بنابراین، می توان گفت تنها مرحله ای از تکامل که انسان با رسیدن به آن به رستگاری و سعادت جاوید خویش یقین پیدا می کند، مرحله شهادت در راه خداست.فضایل ذکر شده درباره شهید و شهادت، موجب ایجاد روحیه شهادت طلبی در بین مسلمانان می گردد.
پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: "هر که صادقانه از خداوند شهادت را مسألت کند و خداوند او را به منزلتهای شهیدان برساند، هر چند در بستر خود بمیرد."3 و یا اینکه امام علی(ع) در خطبه 156 نهج البلاغه می فرمایند: "گفتم: ای رسول خدا! مگر جز این است که در روز "احد" که گروهی از مسلمانان به شهادت رسیدند و شهادت نصیب من نشد و سخت بر من گران آمد، تو به من فرمودی: "ای علی! مژده باد تو را که شهادت در پی تو خواهد آمد. پیامبر(ص) به من فرمود: همانا این بشارت تحقق می پذیرد، در آن هنگام صبر تو چگونه است؟ گفتم: ای رسول خدا! چنین موردی جای صبر و شکیبایی نیست بلکه جای مژده شنیدن و شکرگزاری است." 4
در معنای شهادت طلبی می توان گفت، شخص با اینکه می داند در جنگ کشته می شود، باز هم در جنگ شرکت کند و همین منشأ قداست شهادت است؛ زیرا شهادت 2 رکن دارد؛ اول اینکه: در راه خدا باشد؛ یعنی هدف مقدس بوده و انسان بخواهد خود را فدای هدف کند و دیگر اینکه آگاهانه صورت گرفته باشد و شهادت به حکم اینکه عملی آگاهانه است و اختیاری و در راه هدف مقدس و از هر گونه انگیزه خودگرایانه منزه و مبراست، تحسین انگیز و افتخارآمیز است و عملی قهرمانانه تلقی می شود و در میان انواع مرگها، تنها این نوع از مرگ است که از حیات و زندگی، برتر و مقدس تر و عظیم تر و باافتخارتر است.
نمونه تاریخی این مطلب، یاران باوفای امام حسین(ع) می باشند، با آنکه آن حضرت در شب عاشورا خطاب به یاران خویش فرمود: "هر که می خواهد برود و هر کس می خواهد بماند، البته هر کس ماند فردا شهید می شود." عده ای رفتند و عده ای که طعم شیرین شربت شهادت را خداوند به آنها قبل از شهید شدنشان چشانده بود، ایستادند و مقاومت کرده و سپس به درجه رفیع شهادت نایل شدند.خاندان رسالت همیشه به عنوان الگوهای برتر شهادت طلبی مطرح می باشند و حضرت زینب(س) نیز به عنوان پیام آور کربلا، الگوی شهادت طلبی هر زن و مرد مسلمانی می باشد.
شهادت طلبی حضرت زینب کبری(سلام الله علیها)
حضرت زینب(س) در خانواده وحی متولد شد. پدر بزرگوارش حضرت علی(ع) شجاع ترین مردان در صحنه نبرد و پیروز همیشه میدان بود و مادرش حضرت زهرا(س) نیز شجاعت را به کمال دارا بود. امام علی(ع) نه تنها آرزوی شهادت داشت بلکه از اینکه در جنگ احد به شهادت نرسید، ناراحت بود، که با مژده رسول خدا(ص) به او، شکرگزاری کرد و سرانجام در 21 رمضان سال چهلم هجری به آرزوی دیرینه خود نایل گشت.
حضرت زهرا(س) نیز در هنگام دفاع از موضع ولایت، در حالی که هنوز بانویی جوان بود، به شهادت رسید.آری! حضرت زینب(س) دختر علی و فاطمه(س) است و مسلماً صفات و ویژگیهای این دو معصوم را به ارث خواهد برد.او از کودکی با شهادت آشنا گشت. قطعاً این انس به شهادت، ریشه شهادت طلبی این بانوی مکرمه است و به همین دلیل در محرم سال شصت هجری، با کاروان شهادت همراه گردید، هر چند این همراهی به شهادت ایشان منجر نگردید، لکن در جایگاههای مختلف آمادگی خود را برای کشته شدن در راه خدا اظهار داشت."در مجلس ابن زیاد، عبیدا...بن زیاد، متوجه حضرت علی بن الحسین(ع) شد و گفت: این مرد کیست؟ گفتند: علی بن الحسین. گفت: مگر علی بن الحسین را خدا نکشت؟!
حضرت فرمود: من برادری داشتم که نام او نیز علی بن الحسین بود و مردم ظالم او را کشتند. گفت: بلکه خدا او را کشت! حضرت فرمود: خداوند، جانها را به هنگام مرگشان می گیرد. ابن زیاد گفت: آیا تو جرأت داری که به من جواب بدهی؟! او را ببرید و گردنش را بزنید! عمه اش زینب(س) شنید و فرمود: ای پسر زیاد! تو کسی را از ما باقی نگذاشتی، اگر قصد کشتن او را داری، مرا نیز با او بکش."
حضرت زینب(س) در این مجلس و در مواضع دیگری با جرأت و شجاعتی که به ارث برده بود، همچون مادرش از مقام"ولایت" دفاع نمود، بدون اینکه از شهادت در راه خدا واهمه ای داشته باشد.پس از شهادت امام حسین(ع)، سپاه عمرسعد برای غارت خیمه های اهل بیت(ع) هجوم بردند. گروهی از آنان به امام سجاد(ع) رسیدند. امام(ع) در آن حال از شدت ضعف و بیماری نمی توانست از جای خود برخیزد.
وقتی سپاه عمرسعد به امام سجاد(ع) رسید، یکی فریاد برآورد: به صغیر و کبیر آنها رحم نکنید و احدی از آنان را باقی نگذارید! دیگری گفت: شتاب نکنید تا با امیر عمر سعد در این باره مشورت کنیم! شمر شمشیر کشید و قصد جان امام(ع) را نمود. حمیدبن مسلم گفت: یا سبحان ا...! آیا کودکان کشته می شوند؟ همانا او کودکی مریض است! شمر گفت: ابن زیاد دستور کشتن فرزندان حسین را صادر کرده است.
حضرت زینب(س) با مشاهده این منظره به امام سجاد(ع) نزدیک شد و گفت: او کشته نخواهد شد تا من در دفاع از او کشته شوم.
سخن حضرت زینب(س) سبب شد تا عمرسعد شمر را از تصمیم خود منصرف سازد.5
شناخت از حضرت زینب(س)
هر چند حضرت زینب(س) همراه سایر شهدا به شهادت نرسید(که البته از مهمترین دلایل آن می توان به پیام رسانی عاشورا، دفاع از جان بازماندگان خاندان حسین(ع) و سرپرستی کاروان اسیران اشاره نمود)، لکن در راه حفظ دین خدا از همه چیز گذشت و مصایب زیادی را تحمل نمود و به جرأت می توان گفت در خاندان شهیدان کربلا از نظر تعداد بستگان شهید، الگوست.
1- فرزند شهید
حضرت زهرا(س) مدتی بعد از رحلت رسول اکرم(ص) بنا بر روایات مشهور در سن هجده سالگی و حضرت علی(ع) نیز در سال 40 هجری به شهادت رسیدند. زینب(س) در زمانی که نیاز به محبت مادر و پدر داشت، از این موهبت الهی محروم گشت؛ لکن به دلیل تعلیمات وحیانی و تربیت الهی، با ارزش و جایگاه والای شهید و شهادت آشنایی داشت و لذا این مصایب برای او قابل تحمل بود.
2- خواهر شهید
قبل از واقعه عاشورا پس از شهادت پدر و مادر، معصوم سوم و پیشوای دوم شیعیان، امام حسن مجتبی(ع) در سال پنجاهم هجری به شهادت رسید.
امام حسن مجتبی(ع) بر اثر زهر به شدت در رنج بود. نیمه های شب، امام حسن(ع) که دیگر نمی توانست درد را تحمل کند، یگانه مونس و غمخوارش، حضرت زینب(س) را صدا زد. زینب(س) برخاست و به بالین برادر آمد و او را به گونه ای دید که چون مارگزیده به خود می پیچد. احوال او را پرسید. امام حسن(ع) فرمود: خواهرم! برو برادرم حسین(ع) را خبر کن و به این جا بیاور. زینب(س) نیز به خانه برادرش حسین(ع) شتافت و ماجرا را به او گفت و او را به بالین برادر آورد. سرانجام زینب(س) با شهادت برادرش امام حسن مجتبی(ع) مواجه شد، و این پایان ماجرا نبود.
بعد از آن در واقعه کربلا، برادران خود عبدا...، جعفر، عثمان، حضرت ابوالفضل العباس بن علی، فرزندان ام البنین و جعفربن علی، عثمان بن علی و ابوبکر بن علی و در رأس همه آنها سید الشهداء، امام حسین(ع) را از دست داد و همگی به درجه رفیع شهادت نایل گشتند.
"هنگامی که زینب(س) برادرش حسین(ع) را دید که تنها از کنار نهر علقمه باز می گردد، با خواهران دیگر با صدای جانسوز فریاد زد: وااخاه! واعباساه! و... زینب(س) به امام حسین(ع)عرض کرد: چرا برادرم عباس را با خود نیاوردی؟ امام(ع) در پاسخ فرمود: خواهرم، با هر چه خواستم بدن برادرم را بیاورم دیدم به قدری اعضای بدنش بر اثر زخمها از همدیگرگسیخته بود که نتوانستم، آن را حرکت دهم.
زینب(س) گفتار فوق را به زبان می آورد و می گریست، از جمله می گفت: "آه! از کمی یاور و فقدان برادر!" امام حسین(ع) فرمود: "آری! آه از فقدان برادر و شکستن کمر!" 6
همچنین پس از شهادت امام حسین(ع) حضرت زینب(س) بر بالین برادر حاضر گشت و فرمود: "ای محمد! ای کسی که آفریننده و اختیاردار آسمان بر تو درود می فرستد، این است حسین که پیکر برهنه اش به خون آغشته و اعضایش از هم جدا شده است... این حسین است که سرش را از قفا بریده اند و عمامه و ردای او را از بدن شریفش بیرون کشیده و به غارت برده اند." 7
در برخی روایات آمده است که وقتی زینب(س) کنار جسد برادر آمد، توقف کرد و با خلوصی خاص متوجه خدا گردید و عرض کرد: "خدایا این اندک قربانی را از ما قبول کن"8 همچنین روایت شده است، در مجلس ابن زیاد حضرت زینب(س) به طور ناشناس در گوشه ای نشسته بود. ابن زیاد پرسید: این زن کیست؟ گفتند: زینب دختر علی است. وی رو به زینب(س) کرده و گفت: "سپاس خدای را که شما را رسوا کرد و دروغتان را آشکار نمود."
حضرت زینب(س) فرمود: جز این نیست که فاسق و زشتکار رسوا می شود و نابکار و فاجر دروغ می گوید و از غیر از ماست. ابن زیاد گفت: کار خدا را با برادرت و اهل بیت خود چگونه دیدی؟ زینب(س) فرمود: "چیزی جز خوبی و زیبایی ندیدم." 9
این جمله به خوبی بیانگر اندیشه، تفکر و دیدگاه حضرت زینب(س) در خصوص شهادت می باشد. همین دیدگاه باعث شده است که ایشان در همه مصائب صبر پیشه کنند.
3- مادر شهید
حضرت زینب(س) علاوه بر مواجهه با شهادت برادران، در راه دفاع از اسلام، فرزندان خود را نیز به عنوان یاور برادر به میدان نبرد فرستاد. آنها نیز پس از اینکه شجاعانه به مبارزه پرداختند، به شهادت رسیدند.
"روز عاشورا، حضرت زینب(س) لباس نو بر تن عون و محمد(فرزندان خود) کرد و آنها را از گرد و غبار پاکیزه نمود و شمشیر به دستشان داد و آماده شهادت ساخت. سپس آن دو را به حضور برادرش حسین(ع) آورد و اجازه خواست که آنها به میدان بروند. امام حسین(ع) نخست اجازه نمی داد، حتی فرمود: شاید همسرت عبدا... خشنود نباشد، زینب(س) عرض کرد: چنین نیست، بلکه همسرم بخصوص به من سفارش کرد که اگر کار به جنگ کشید، پسرانم جلوتر از پسران برادرت به میدان بروند.
زینب(س) بیشتر اصرار کرد. سرانجام امام اجازه داد. عمرسعد گفت: این خواهر عجب محبتی به برادرش دارد که دو نور دیده اش را به میدان فرستاده است. آن دو برادر به جنگ پرداختند. سرانجام محمد به شهادت رسید. عون کنار بدن گلگون محمد آمد و گفت: برادرم شتاب مکن، به زودی من نیز به تو می پیوندم، عون نیز جنگید تا به شهادت رسید. امام حسین(ع) پیکر پاک آن دو نوجوان را به بغل گرفت و در حالی که پاهایشان به زمین کشیده می شد، آنها را به سوی خیمه آورد.
عجیب اینکه بانوان به استقبال جنازه های آنها آمدند. همیشه زینب(س) در پیشاپیش بانوان بود، ولی این بار زینب(س) دیده نمی شد. او از خیمه بیرون نیامده بود تا مبادا چشمش به پیکرهای به خون تپیده پسرانش بیفتد و بی تابی کند و از پاداشش کم شود و شاید از این رو که مبادا برادرش او را در این حال بنگرد و در برابر خواهر شرمنده یا بی جواب بماند. زینب(س) در این هنگام بیرون نیامد."10
نحوه برخورد فرزندان حضرت زینب(س) و دیدگاه ایشان نسبت به مسأله مبارزه در راه خدا و کشته شدن برای حفظ دین، کاملاً بیانگر تربیت شهادت، محور حضرت زینب(س) می باشد؛ یعنی روحیه شهادت طلبی حضرت زینب(س) به عنوان مادر، در فرزندان ایشان نیز تأثیر گذاشته است، به طوری که عون در کنار پیکر برادر می گوید: برادرم شتاب مکن، به زودی من نیز به تو می پیوندم. یعنی شهادت در راه خدا و در صف یاران امام حسین(ع) را همچون مادرشان، افتخار می دانند.
4- عمه شهیدان
در ماجرای کربلا،عده زیادی از خاندان امام حسین(ع) به شهادت رسیدند. فرزندان امام حسن(ع) به نامهای قاسم، عبدا...، ابوبکر و فرزندان امام حسین(ع) به نامهای علی اکبر و علی اصغر نیز همچون سایر شهدا با آگاهی، شناخت، اندیشه و آرمان و اراده به شهادت رسیدند.
روایت شده است پس از شهادت حضرت علی اکبر، حضرت زینب(س) زودتر از برادرش حسین(ع) به بالین علی اکبر رفت، زیرا می دانست که امام(ع) علاقه زیادی به علی اکبر(ع) دارد. اگر او را کشته ببیند، ممکن است روح از بدنش مفارقت نماید. از این رو زینب(س) با این عمل خویش، مثل همیشه امام(ع) را تنها نگذاشت.11
البته در روایت دیگری نیز نقل شده است: همین که صدای وداع علی اکبر به گوش پدر رسید، به سرعت خود را به او رسانید و او را در حالی که بدنش قطعه قطعه شده بود (جای سالمی در بدن نداشت) دید. صدا زد: "خدا بکشد مردمی را که تو را کشتند، چقدر نسبت به هتک احترام رسول خدا(ص) جسور شده اند! و با چشمانی پر از اشک فرمود: "علی جان! بعد از تو خاک بر سر دنیا باد!"
حمیدبن مسلم می گوید: در همین حال دیدم زنی سراسیمه از خیمه ها خارج شد و فریاد می کشید: واحبیباه! یابن اخیاه. دوان دوان به طرف قتلگاه می آمد، پرسیدم: این زن کیست؟ گفتند: زینب دختر علی بن ابیطالب (دختر فاطمه بنت رسول ا...) است. آمد و خود را روی نعش علی اکبر انداخت. حسین(ع) دست او را گرفت و به خیمه برگردانید، دوباره به کنار نعش علی اکبر آمد و فرمود: "جوانان بنی هاشم، بیایید و برادرتان را به خیمه ها ببرید." سپس علی اکبر را به خیمه شهدا بردند. 12
بنابراین، با مقایسه روایتهایی که در مورد شهادت فرزندان حضرت زینب(س) و فرزند برادرش نقل شده است، میزان محبت حضرت زینب(س) نسبت به امام حسین(ع) روشن تر می گردد و همین محبت بی شائبه، موجب همراهی او با کاروان حسین(ع) و شراکتش با امام حسین(ع) در جریان کربلا و مصائب و شداید آن و ابقای دین مبین اسلام است؛ چنانکه او را "شریکة الحسین"13 می نامند.
پس از پایان یافتن واقعه عاشورا و شهادت امام حسین(ع) رسالت خطیر و سنگین زینب کبری(س) آغاز شد. او در سخت ترین شرایط جسمی و روحی، بزرگترین و خطیرترین مسؤولیتها را برعهده گرفت. تصور عظمت و بزرگی کاری که زینب(س) انجام داد، هر انسان منصف و حق جویی را در برابر شخصیت و بزرگی این بانوی باعظمت، به کرنش و تحسین و ستایش وا می دارد.
وظایف حضرت زینب(س)
حضرت زینب(س) پس از واقعه عاشورا، سه وظیفه مهم بر عهده داشت:
1.حفظ جان امام سجاد(ع) و دفاع از ایشان در مقابل تعرضات
2.حمایت و دفاع از زنان و کودکان
با توجه به اینکه مدتی از بازگشت اسرا از میدان نبرد می گذشت و آنها، عزیزترین افراد خود را در مقابل دیدگان به فجیع ترین شکل ممکن از دست داده بودند و در میان دشمنان بی رحم و درنده خو قرار داشتند و همچنین از نظر امکانات و آب، غذا و... از حداقل امکانات برخوردار بودند، نیازمند حمایت شخصی قوی، نیرومند و شجاع بودند تا آنها را تسلی دهد.
از آن جا که امام سجاد(ع) در آن زمان بیمار بودند، وظیفه اصلی حمایت از اسیران ( که اکثراً زنان و کودکان بودند) بر عهده حضرت زینب(س) بود، و او به خوبی از عهده این مسؤولیت خطیر برآمد، زیرا از کودکی و خردسالی از پدر و مادر خود نحوه رویارویی با مشکلات را آموخته بود.
هنگامی که سپاه عمرسعد خیمه ها را آتش زد و با بدترین شیوه هر چه زیورآلات و لباس و وسایل داشتند غارت نمود، حضرت زینب(س) با مشورت امام سجاد(ع) به آنها فرمود فرار کنند و پس از فرو نشستن آتش، زینب کبری(س) برای جمع آوری کودکان به جست و جو در بیابانهای اطراف پرداخت. او در بیابانهای اطراف می گشت و یکایک زنان و کودکان را پیدا می کرد و گرد هم جمع می نمود.
3.دفاع از فاطمه دختر امام حسین(ع)
"در مجلس یزید در شام، مردی از اهل شام، متوجه فاطمه دختر امام حسین(ع) شد و به یزید گفت: این کنیز را به من ببخش! فاطمه با شنیدن این سخن، در حالی که به شدت می لرزید، خود را به عمه اش زینب(س) رسانید و گفت: یتیم شدم، کنیز هم بشوم؟
زینب(س) با شهامت کامل رو به مرد شامی کرد و گفت: به خدا دروغ می گویی و رسوا شدی! نه تو و نه یزید هیچ کدام قدرت به کنیزی بردن این دختر را ندارید! یزید با شنیدن این سخن به خشم آمد و گفت: به خدا دروغ می گویید. من چنین قدرتی را دارم و اگر بخواهم انجام می دهم.
زینب(س) گفت: چنین نیست، به خدا سوگند! خداوند چنین حقی را به تو نداده است مگر اینکه از دین ما خارج شوی و آیین دیگری را بپذیری.
در این هنگام، یزید بسیار خشمگین شد؛ لکن وقتی مرد شامی متوجه شد این دختر فرزند امام حسین(ع) است، بسیار ناراحت شد و گفت: خداوند تو را لعنت کند ای یزید! عترت پیامبر(ص) را می کشی و فرزندان او را اسیر می کنی؟ آنگاه یزید دستور داد گردن او را بزنند."
4.پیام رسانی خون شهدا و بیدارگری و آگاهی بخشی
پیام شهیدان برای ابدیت در تاریخ حیات بشری باید حفظ می شد. عاشورا حادثه ای ساده و گذرا نبود، زیرا برای جاودانگی و حفاظت دین مبین اسلام پدید آمد و برای تحقق این رسالت باید عاشورا از یک حادثه به یک فرهنگ تبدیل می شد؛ فرهنگی که تا اعماق زندگی فردی و اجتماعی انسانها تا ابد نفوذ کند. حفظ و زنده نگهداشتن عاشورا بدین دلیل اهمیت داشت که اولاً عاشورا و عبرتهای آن به فراموشی سپرده نشود، ثانیاً این جریان عظیم، تحریف نگردد و ثالثاً به مردم یادآور شوند که در راه حفظ دین خدا باید از جان خود و خانواده گذشت. همان گونه که سیدالشهدا(ع)، جهت شرکت در جنگی که انتهای آن معلوم و مبرهن بود، خانواده خود را راهی نمود.
حضرت زینب(س) به خوبی این رسالت را انجام داد و در کاروان اسرا، با سخنرانی های قرای خویش در مجامع مختلف و افشای چهره حکومت وقت و پس از آن با برپایی مراسم مختلف عزاداری و گریه بر شهدای کربلا، تصویر این حادثه را در اذهان مردم ترسیم نمودند.
5.سرکشی از بازماندگان شهیدان کربلا
"زینب کبری(س) در دوران رهبری کاروان آزادگان سرافراز انقلاب عاشورا، از کربلا تا به کوفه و پس از آن تا شام و سپس تا مدینه از بازماندگان شهیدان کربلا سرپرستی و پرستاری و سرکشی می کرد و سنگ صبور آنان و پناهگاه کودکان و زنان بود و با تمام توان و نیروی خویش به آنان کمک می نمود و آنان را دلداری می داد و مشکلاتشان را برطرف می نمود و به سلامتی، پوشیدگی، رفع گرسنگی و تشنگی آنان توجه ویژه و تأکید داشت و سرانجام مبارزان و آزادگان همراه انقلاب حسینی را به وطن خویش بازگرداند. علاوه بر آنچه ذکر شد، در مدینه نیز بازماندگان و بستگان شهیدان کربلا را فراموش نکرد و غمخوار و مددکار و یاور آنان ماند.
زینب(س) هنگامی که از کربلا به مدینه بازگشت، به ملاقات و دیدار ام البنین، مادر چهار شهید بزرگوار کربلا، عباس، جعفر، عبدا... و عثمان شتافت و پس از آن هم تا زنده بود همواره روزهای عید نیز از وی دیدار می کرد." 14
سخن آخر
مطلب مهم و قابل توجهی که از مجموع مطالب ذکر شده به دست می آید این است که حضرت زینب(س) به خاطر پرورش یافتن در خاندان وحی و آگاهی از قدر و منزلت شهید و شهادت و همچنین جایگاه و ارزش شهادت طلبی، همراه امام حسین(ع) به سفر رفت و حتی فرزندان خود را به میدان نبرد فرستاد تا اینکه به شهادت رسیدند.
پی نوشت ها
1- شهادت در نهج البلاغه، محمد محمدی ری شهری
2- سوره آل عمران، آیه 3
3- منتخب میزان الحکمه، ج1، ص 552
4- نهج البلاغه، ترجمه محمد دشتی، خطبه 156
5- همان
6- 200 داستان از فضایل، مصایب و کرامات حضرت زینب(س) عباس عزیزی، ص 64
7- لهوف، سیدبن طاووس، ص 179
8- 200 داستان از فضایل، مصایب و کرامات حضرت زینب(س)، ص 109
9- لهوف، ص 210
10- قطعه ای از بهشت، علی نجاتی، صص 427-426
11- 200 داستان از فضایل، مصایب و کرامات حضرت زینب(س)، ص 96
12- حسین نفس مطمئنه، محمدعلی عالمی، ص 260
13- خصایص زینبیه، سید نورالدین جزائری، ص 93
14- تداوم انقلاب عاشورا با رهبری زینب کبری(س)، محمدرضا جواهری، ص 62-61
منبع
بخش دین پژوهی سایت راسخون
حضرت عباس علیه السلام و درس های مدیریت کلان
حضرت عباس علیه السلام و درس های مدیریت کلان
مدیریت بحران در میدان بی نظیر عاشورا نیازمند مدیران اجرایی همانند حضرت عباس علیه السلام بود که کارهای به ظاهر ناشدنی و سخت را تحقق بخشند. امروز نیز جامعه اسلامی نیازمند مدیرانی با همان ویژگی ها است.
اگر هرم شخصیتی واقعه بی بدیل عاشورا را ترسیم کنیم بی تردید در رأس هرم، وجود مقدس حضرت ابا عبدالله الحسن علیه السلام قرار دارند که همه صحنه عاشورا از وجود این امام همام نور می گیرد.
امام علیه السلام، علَم سپاه خود را به حضرت عباس علیه السلام دادند. بر این اساس، به سادگی می توان نتیجه گرفت که حضرت عباس علیه السلام تأثیرگذارترین شخصیت پس از خود امام حسین علیه السلام در میدان کربلا است.
تا کنون نکات تربیتی گوناگونی از سیره و عملکرد حضرت عباس علیه السلام در کربلا استفاده شده است اما این بار در این نوشتار می خواهیم از زاویه مدیریت کلان به ویژه در بحران ها، به شخصیت ذو ابعاد و برجسته حضرت عباس علیه السلام نظر کنیم و ویژگی های مدیران ارشد و ایده آل جامعه اسلامی را بررسی کنیم.
ولایت پذیری
سرپرستی امت اسلامی برعهده خدای متعال است چنان که می فرماید: «اللَّهُ وَلِیُّ الَّذینَ آمَنُوا؛ [1] خداوند سرپرست مؤمنان است.» و پیامبران الهی و پس از آخرین آن ها، ائمه معصومین با نصب از طرف خدای متعال عهده دار اِعمال اراده و ولایت الهی هستند.
بر این اساس، اولین ویژگی قطعی و ضروری کارگزاران ارشد جامعه اسلامی، تبعیت صد در صدی از ولایت است و حضرت عباس علیه السلام با وجود تمام شایستگی های ظاهری و باطنی، قبل از هر چیز مطیع محض امام و ولی زمان خویش بودند چنان که در زیارتنامه آن حضرت، این گونه توصیف شده اند: «اَلْمُطیعُ لِلّهِ وَلِرَسُولِهِ وَلأمیرِالْمُؤْمِنینَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ صَلّی اللّه ُ عَلَیْهِمْ وَسَلَّمَ؛ [2] فرمانبردار خدا و پیامبر خدا و امیرمؤمنان و حسن و حسین که درود و سلام خدا بر آنها باد!»
خطاب محترمانه به امام حسین علیه السلام با عنوان «سیدی و مولای»، فرمانبرداری در همه اوامر امام حسین علیه السلام از جمله جلوه های بارز ولایت پذیری همه جانبه ایشان از ولی زمان خویش است.
مدیرانی که فکر می کنند به خاطر تخصص و توانمندی خاصی که دارند می توانند حداقل در برخی موارد امر و دستور ولایت را نادیده بگیرند شایسته مدیریت در نظام اسلامی را ندارند چنان که خسارت تمرد مسئولین از دستور ولایت فقیه به عنوان نائب عام امام عصر علیه السلام، بارها در نظام اسلامی ایران تجربه شده است.
بصیرت و ژرف نگری
ولایت پذیری مسئولین ارشد نظام اسلامی بدون داشتن بصیرت و ژرف اندیشی به معنای دادن شمشیر به دست کسی است که دوست و دشمن را نمی شناسد. مدیر ارشد باید از چنان نظر عمیق و دقیقی نسبت به شرایط و بایدها و نبایدهای میدانی مبارزه با دشمن بهره مند باشد که نزدیک ترین فرد از نظر فکری به ولی زمان خویش به شمار آید.
حضرت عباس علیه السلام از نظر بصیرت و فهم عمیق، برترین فرد پس از حضرت عباس علیه السلام به شمار می روند؛ چنان که امام صادق علیه السلام می فرمایند: «کانَ عَمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِیٍّ نافِذَ البَصیرَةِ صُلبَ الإیمانِ جاهَدَ مَعَ أبی عَبدِاللّهِ و أبلى بَلاءً حَسَنا و مَضى شَهیدَا؛ [3] عموى ما، عبّاس، داراى بینشى ژرف و ایمانى راسخ بود؛ همراه با امام حسین علیه السلام جهاد کرد و نیک آزمایش داد و به شهادت رسید.»
همان گونه که از این روایت روشن می شود، عمق بینش و قوت ایمان حضرت عباس علیه السلام به اندازه ای است که به عنوان «مجاهد همراه امام حسین علیه السلام» معرفی شده است که حاکی از نزدیکی بینش و عملکرد آن حضرت به امام زمانش دارد.
توانمندی و تجربه
مدیر ارشد لایق، مدیری است که در هر شرایطی توانمندی حل هر مسآله ای را داشته باشد. توانمندی اجرایی و کارآمدی در جهت حل انواع بحران ها از جمله خصوصیاتی است که در مورد حضرت عباس علیه السلام به بهترین شکل تحقق یافته است زیرا هر کار مشکل و پیچیده و به ظاهر ناشدنی به ایشان سپرده می شد و ایشان به بهترین شکل آن را انجام می دادند.
علمداری برای سپاهی که از نظر تعداد افراد در مقایسه با افراد دشمن، بسیار اندک است، دفاع از خیمه ها در شرایط سخت بیابانی و نامتقارن، آب آوری در شرایطی که رسیدن به شریعه فرات غیر قابل تصور و بسیار مشکل می نمود، همه این ها نیازمند توانمندی به همراه تجربه ای در خصوص چنین جنگ هایی است.
حضرت عباس علیه السلام تجربه شرکت در جنگ های مهمی از جمله جمل و به خصوص جنگ تاریخی صفین در رکاب پدرشان امیر المؤمنین علیه السلام را در کارنامه درخشان خویش دارند.
ایشان در جنگ صفین به همراه افراد دیگر و با فرماندهی مالک اشتر مأمور آب آوردن برای لشکر خسته و تشنه امیر المؤمنین شدند. [4]
کارآمدی نظامی و قدرت جنگاوری ایشان، نیز پیش از این، در میدان های گوناگونی از جمله در جنگ صفین به اثبات رسیده بود که طی یک هم آوردطلبی، یکی از قدرتمندترین جنگجویان سپاه معاویه را به همراه هفت پسرش یکی پس از دیگری به هلاکت رساندند. [5]
بر این اساس، در همه عرصه های جنگ سخت و نرم، نیازمند مدیران توانمندی هستیم که پیشینه درخشانی در همه امور اجرایی مربوط به مسئولیت خود داشته باشند چنان که امام حسین علیه السلام نیز بهترین نیروی اجرایی خود را علمدار، مدافع حرم و سقای لشکر خویش ساخت.
حضرت عباس علیه السلام و درس های مدیریت کلاناحساس مسئولیت شدید
یکی از اساسی ترین شاخصه های مسئولین به خصوص مدیران ارشد در جامعه اسلامی درجه احساس مسئولیت آن هاست. هر چه احساس مسئولیت در یک مسئول بیشتر باشد تلاش او برای انجام صحیح و به موقع کاری که به او واگذار شده، بیشتر خواهد بود.
در همه عرصه های جنگ سخت و نرم، نیازمند مدیران توانمندی هستیم که پیشینه درخشانی در همه امور اجرایی مربوط به مسئولیت خود داشته باشند چنان که امام حسین علیه السلام نیز بهترین نیروی اجرایی خود را علمدار، مدافع حرم و سقای لشکر خویش ساخت.
یک جلوه از احساس مسئولیت حضرت عباس علیه السلام زمانی نمایان شد که برای آخرین بار به قصد آب آوردن برای خیمه ها، به سمت نهر آب حرکت کردند و وقتی به آب رسیدند مشک را پر از آب کردند و با وجود این که بسیار تشنه بودند، آب ننوشیدند. [6]
ایثار و فداکاری
در بیان ایثار و فداکاری حضرت عباس علیه السلام نیاز به هیچ توضیح و تبیینی نیست و بیان امام سجاد علیه السلام در این باره کافی است که پس از حادثه کربلا وقتی نگاهشان به پسر حضرت عباس علیه السلام افتاد گریه کردند و فرمودند: «رَحِمَ اللَّهُ الْعَبَّاسَ فَلَقَدْ آثَرَ وَ أَبْلَى وَ فَدَى أَخَاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّى قُطِعَتْ یَدَاه؛ [7] خدا حضرت عباس را رحمت کند! حقا که امام حسین را بر خویشتن مقدم داشت و جان خود را فداى آن حضرت نمود تا این که دست هاى مبارکش قطع شد.»
از این روایت به خوبی روشن است که اگر ایثار و فداکاری حضرت عباس علیه السلام نبود امام حسین علیه السلام پیش از ایشان به شهادت رسیده بود.
مدیران ارشد در نظام اسلامی نیز باید از چنان روحیه ایثار و فداکاری برخوردار باشند که هر گونه خطری را از جامعه و ولایت زمان خویش دور سازند. یعنی عملکرد جهادی و فداکارانه شان به منزله بازوی ولایت و دور کننده خطرات و سختی ها از ایشان باشد.
جامع نگری
جامع نگری، یکی از لوازم مدیریت کلان در جامعه اسلامی است. کسی که تصمیماتی در رده بالای مدیریتی می گیرد پیش از هر چیز باید جامع نگر باشد و ضمن در نظر گرفتن همه زوایای آشکار و پنهان امور تصمیماتی اتخاذ کند که در بر گیرنده همه مشکلات باشد. همین ویژگی است که اعتماد ولی زمان به چنین نیروی کارآمدی را بیشتر می کند.
در غیر این صورت، عملکرد او اگر به حل مسأله ای منجر شود غفلت از دیگر مسائل مهم را به دنبال خواهد داشت که چه بسا کار خوب قبلی او را نیز تحت تأثیر قرار خواهد داد.
حضرت ابالفضل العباس علیه السلام چندین مسئولیت اساسی در صحنه کربلا به عهده داشتند که توجه به هریک از آن ها، هرگز موجب غفلت از مسئولیت های دیگرشان نشد. علمداری، دفاع از خیمه ها و آب آوری، بخشی از مسئولیت هایی است که ایشان یک تنه تا آخرین لحظه به خوبی به انجام رساندند.
برای درک بهتر این ویژگی مهم، به عبارتی که امام حسین علیه السلام پس از شهادت برادرشان حضرت ابالفضل علیه السلام بیان کردند اشاره می کنیم که فرمودند: «الْآنَ انْکَسَرَ ظَهْرِی وَ قَلَّتْ حِیلَتِی؛ [8] الان پشتم شکست و راه چاره ام قلیل و اندک شد.»
پی نوشت
[1] سوره بقره، آیه 255.
[2] جعفربن محمد بن جعفر بن قولویه القمی، کامل الزیارات، بیروت، دارالسرور، 1418 ق.، ص441.
[3] ابن عنبة، احمد بن على؛ عمدة الطالب فی أنساب آل ابی طالب، ناشر: مؤسسة أنصاریان للطباعة و النشر، قم، 1417ه.ق، ص327.
[4] معالی السبطین، محمدمهدی حائری مازندرانی، بیروت، مؤسسة النعمان، بی تا، ج2، ص437.
[5] بیرجندی، محمدباقر؛ کبریت الاحمر، تهران، کتابفروشی اسلامیه، 1377 ق.، ص385.
[6] مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار (ط - بیروت) - بیروت، چاپ: دوم، 1403 ق، ج45 ؛ ص41.
[7] ابن بابویه، محمد بن على، الأمالی( للصدوق) - تهران، چاپ: ششم، 1376ش، ص462.
[8] ابن‌اعثم کوفی، محمد بن علی؛ الفتوح، مترجم: مستوفی هروی، محمد بن احمد؛ ناشر: سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی، تهران، 1372 ش، چاپ اول، ص907.
منبع : سایت راسخون
«بصیرت عاشورایی»؛ ضامن سعادت ابدی
«بصیرت عاشورایی»؛ ضامن سعادت ابدی
گروه استان‌های دفاع‌پرس- ابوالقاسم محمدزاده؛ عاشورا حادثه‌ای نبود که در یک نیم روز سال ۶۱ هجری رقم بخورد و همه چیز تمام شود.
عاشورا به استناد تاریخ، شروع و آغاز یک حرکت جهانی بود و مصباح‌الهدایتی بود که جهان بشریت را تحت تأثیر خود قرار داد. بنا بر وعده اللهی و اعتقاد شیعه و همچنین فرمایشات رسول مکرم اسلام (ص) این چراغی است که هرگز خاموش نمی‌شود. چراغی که ریشه در خون دارد و انوارش پیام‌هایی را از خود متصاعد میکند که هدایت‌گر و روشنی‌بخش است.
عاشورا، دارای پیام‌ها و مفاهیم بلندی است اما از میان همه درس‌ها، ره‌آوردها، عبرت‌ها، هشدارها و عملکردها فقط به تشنگی و شهادت امام حسین (ع) و یارانش پرداخته شده و تنها از تاراج خاندانش در بعدازظهر عاشورا، به انگشت و انگشتر و آواره شدن اهل‌بیت عصمت و طهارت، اسارت، سختی و مشقت کوفه تا شام و فراموش کردیم گفته حضرت زینب (س) را که فرمود «ما رأیت الا جمیلا»، و یادمان رفت که عاشورای حسینی ترجمه همین مفاهیم بلند انسانی است. مفاهیمی که هرکدام از آنها دنیایی حرف برای گفتن و روشنگری دارند.
عاشورای حسینی ترجمه و تجسم عینی ارزش‌هایی است که برخی در جامعه به حاشیه رانده شده و یا فراموش شده‌اند، یکی از آن مفاهیم «بصیرت» است.
در نگاه ظاهری به حوادث کربلا، مناظر زیبا و جمیل آن به چشم نمی‌آید. جهل و نفاق کوفیان فراموش می‌شود و تنها زینب کبری (س) است که فریاد می‌زند:
- بر نیزه سری روانه در صحرایی
یک مشک و دو دست و غربت و تنهایی
با لحن خوشی حضرت زینب (س) می‌گفت؛ من هیچ ندیده‌ام به‌جز زیبایی ...
این سخن نشان از بصیرت عقیله بنی‌هاشم داشت که حتی تا واپسین لحظه حیات مبارکش، لحظه‌ای از ذکر یاد و نام برادرش حسین (ع) غافل نبود و همواره این قیام بزرگ و هدفش را متذکر می‌شد.
بصیرت یعنی هوشیاری، آگاهی، استفاده درست از عقل و منطق و در یک کلمه، بصیرت به معنای «چشم عقل» است، نوری درونی که شناخت درست دین را به همراه دارد و از میان ۳۰ هزار نفر لشکر گم‌شده در غرور و کذب و دنیاپرستی و اسیر شهوت بودن عمر بن سعد، شامل حر بن یزید ریاحی می‌شود و راهش را با انتخابی درست و آگاهانه به سمت روشنی و نور سوق می‌دهد و سعادت ابدی را در دامن حسین (ع) می‌یابد و بی‌بصیرت‌ترین فرد تاریخ در روز عاشورا شمرابن‌ذی‌الجوشن است که به بزرگترین جنایت تاریخ بشریت دست می‌زند.
غفلت، عامل مهمی بود که شمر و لشکر ۳۰ هزار نفره کوفیان دچارش شدند و بصیرت را از آنها گرفت و امام زمان خود را نشناختند و زمانی به خود آمدند که پشیمانی سودی نداشت. هرچند که باید! ریشه‌های این غفلت را در سقیفه بنی‌ساعده و صفین جستجو کرد.
مراسم عزاداری شام غریبان حسینی (علیه‌السلام)
مراسم عزاداری شام غریبان حسینی (علیه‌السلام)
سخنرانی | روضه‌خوانی
مراسم عزاداری شام غریبان در حسینیه امام خمینی(ره) با حضور رهبر انقلاب اسلامی برگزار شد.
در این مراسم، حجت‌الاسلام والمسلمین رفیعی در سخنانی، با اشاره به خطاب تاریخی حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام در لحظات آخر به لشکر دشمن مبنی بر اینکه «اگر دین ندارید لااقل در امر دنیایتان آزاده باشید»، گفت: حریّت یعنی آزادی درونی انسان از هوای نفس و شهوات، و پنج ویژگی و علامت انسان آزاده عبارت است از: «پرهیز از به وحشت انداختن مردم»، «حیاء و عفت»، «پرهیز از مکر و خیانت»، «تلاش برای کسب مال حلال» و «رعایت حقوق عمومی».
همچنین در این مراسم، آقای محمود کریمی به ذکر مصیبت و نوحه‌خوانی پرداخت.
علمدار حق
علمدار حق
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «امام حسین باید تا ابد به عنوان پرچم حق باقی بماند؛ پرچم حق نمیتواند در صف باطل قرار گیرد و رنگ باطل بپذیرد. این بود که سید الشهدا فرمود: «هیهات منّا الذّلّة». افتخار متعلّق به آن انسان، ملت و جماعتی است که پای حرفشان بایستند و نگذارند پرچمی را که آنها بلند کرده‌اند، توفانها از بین ببرد و بخواباند. امام حسین این پرچم را محکم نگه داشت و تا پای شهادتِ عزیزان و اسارتِ حرم شریفش ایستاد.» ۱۳۸۱/۰۱/۰۹
رسانه KHAMENEI.IR به مناسبت فرارسیدن عاشورای حسینی علیه‌السلام لوح «علمدار حق» را منتشر میکند.
