وزیر بهداشت عربستان: آماده همکاری هستیم/ابلاغ پیام تسلیت پادشاه سعودی/پیکر همه قربانیان به ایران انتقال مییابد
به گزارش عمارنامه؛ به نقل از روزنامه الریاض عربستان، خالد الفالح و حسن هاشمی وزرای بهداشت عربستان سعودی و ایران در جده با یکدیگر دیدار و درباره آخرین وضعیت روابط دو کشور درپی حادثه منا و همچنین وضعیت افراد زخمی شده در این حادثه در بیمارستانهای سعودی گفتوگو کردند.
براساس گزارش روزنامه الریاض، دو طرف درباره وضعیت پیکر قربانیانی که هنوز شناسایی نشدند، نیز رایزنیهایی انجام دادند.
همچنین خالد الفالح ضمن ابلاغ پیام تسلیت سلمان بن عبدالعزیز پادشاه عربستان به دولت ایران و خانواده قربانیان تصریح کرد که ریاض آمادگی دارد تا با جمهوری اسلامی ایران همکاری داشته باشد.
روزنامه عربستانی گزارش داد که وزیر بهداشت ایران از پذیرش درخواست ملاقات توسط همتای عربستانیاش تشکر کرده و خواستار ارائه خدمات پزشکی به تمامی مجروحان حادثه شده است.
همچنین دو طرف توافق کردند که تمام اجساد قربانیان حادثه منا در اسرع وقت به ایران انتقال پیدا کنند و این روند با ادامه شناسایی هویت قربانیان ادامه خواهد یافت و مراقبت از مجروحان نیز استمرار خواهد داشت.
مهدی محمدی: ۴۰۰ جنازه ایرانی روی زمین مانده، اما دیپلمات های ما عاشقانه آستانه کاخ سفید را می بینند!
به گزارش عمارنامه، مهدی محمدی در یادداشتی در وطن امروز نوشت:
حدود 2 ماه قبل، چند روز پس از اعلام برجام، وقتی یک مقام مسؤول در جلسهای خصوصی به مخاطبانش گفت: «اشتباه نکنید! بزرگترین دستاورد این دو سال مذاکره، برجام نبوده بلکه شکلگیری یک زیرساخت ارتباط با آمریکا بوده است» - و این خبر عمدا به بیرون درز داده شد - کمتر کسی توانست به عمق مساله پی ببرد. این سخن، مستقیما موید آن تئوری بود که مدتها پیش از اعلام برجام به جد معتقد بود تبعات فراهستهای و فرامتنی برجام بسیار مهمتر از چیزی است که درون متن نوشته شده و اساسا بخش عمده خطر متن به دلیل «بستر»ی است که قرار است این متن در آن بنشیند و اجرا شود.
از آن زمان، مکررا شاهد به دست آمدن شواهدی بودهایم که این دیدگاه را تایید میکند. آنچه پیدرپی در حال تایید شدن است این است که برجام بخشی از یک برنامه بزرگتر است و برای طرف آمریکایی ـ و برخی در دولت روحانی نیز - فقط تا جایی ارزش دارد که تکمیلکننده پازل بزرگتر «گذار از نهضت به نظام» در ایران باشد. از دید آمریکا و دوستان داخلیاش، برجام قرار است زیرساختی فراهم کند که با شکلدهی یک سلسله اتفاقات در حوزههای افکار عمومی، دیپلماسی، اقتصاد و فرهنگ، ایران را از کشوری انقلابی به کشوری عادی بدل کند. زمانی شاید این ادعا گزاف بود اما امروز با اطمینان میتوان گفت دو طرف یک نقشه راه تعریف شده و مذاکره شده در این باره دارند و طبق یک جدول زمانبندی در حال پیش بردن آن هستند. این نوشته جای بحث تفصیلی درباره جزئیات این مساله و اینکه چه میزان از این پروژه «وابسته به متن» و چه مقدار از آن «وابسته به فرامتن» است، نیست. این مساله را بزودی در نوشتهای بسیار تفصیلیتر بررسی خواهیم کرد. آنچه در اینجا اهمیت دارد این است که معنای درست آنچه را اکنون - به تعبیر آقای رئیسجمهور- در جهان پس از برجام در حال رخ دادن است دریابیم و در ظواهر متوقف نشویم.
قبل از هر چیز، واضح است که تلاشی جدی برای تغییر ادبیات نسبت به آمریکا در دولت آقای روحانی وجود دارد با این پیش فرض که همان طور که رئیسجمهور با لحنی تهدیدآمیز گفته، پس از توافق نمیتوان با جهان همانگونه سخن گفت که پیش از آن سخن میگفتیم. پس از آن، دیدیم که آقای رئیسجمهور وعده میدهد مشتاقان گشایش سیاسی و اجتماعی در داخل کشور پس از توافق هستهای، منتظر تحقق قریبالوقوع رویای خود باشند. اندکی بعد از آن، دولت آشکارا وارد مذاکرات منطقهای در چارچوبی شد که حقیقت آن چیزی جز «مذاکره ژئوپلیتیک با آمریکا» نیست ولو اینکه در هزار لفافه پیچیده شده باشد. در همین اثنا، رئیسجمهور چندین بار در سخنان علنیاش کنایهوار از شکلگیری نوع جدیدی از قدرت در ایران با عنوان قدرت سیاسی و دیپلماتیک سخن گفت که میتواند جانشین انواع سنتیتر قدرت یعنی قدرت نظامی شود و اکنون جلوتر آمده و به دیدار و مصافحه تصادفی محمد جواد ظریف و باراک اوباما رسیدهایم.
توجه کنید که همه اتفاقات به اتکای برجام رخ میدهد اما لزوما ربطی به متن آن ندارد. پیش فرض همه این تحولات این است که دنیای پسابرجام دنیای جدیدی است، قواعد خود را دارد و در آن میتوان ریسکهای جدیدی کرد با هزینهای بسیار کمتر نسبت به آنچه پیشتر وجود داشت.
به همین نمونه آخر توجه کنید. میدانیم که در سطح رئیسجمهور آمریکا هیچ چیز تصادفی رخ نمیدهد. این را هم میدانیم که حسن روحانی و محمدجواد ظریف پیش از سفر به نیویورک و در حین آن بارها گفته بودند برنامهای برای دیدار با اوباما ندارند اما اکنون این اتفاق رخ داده است. نه فقط دیدار رخ داده بلکه آنگونه که منابع آگاه ایرانی به رسانهایهای نزدیک به دولت گفتهاند دقایقی هم به خوش و بش گذشته است.
بسیار سادهدلانه خواهد بود اگر کسی تصور کند همه این اتفاقات بدون هیچ قصد و نیتی و صرفا به قول آن مرحوم «همینجوری» در حال رخ دادن است. کاملا واضح است که دولت در حال نگهبانی از زیرساخت رابطه با آمریکاست بدون اینکه به افکار عمومی توضیح بدهد در ازای به حراج گذاشتن سرمایه انقلابی و اعتبار ملت ایران مشخصا چه دستاوردی جز تعطیلی حقوق ملت یا تحقیر شدن توسط حکومت جاهلی عربستان سعودی به دست آورده است؟ برنامه سیاست خارجی دولت روحانی را فعلا در یک جمله میتوان خلاصه کرد: پیدا کردن بهانههایی جدید برای باز ماندن مسیر تماس با آمریکا یا به تعبیر آن جانباز بصیر در دیدار با رهبر معظم انقلاب اسلامی «نگه داشتن پا لای در». مهمترین سوالی هم که پیش روی این نوع دیپلماسی است این است که تماس با آمریکا صرفا بیزینس سیاسی دولت روحانی است یا اینکه بناست ملت ایران هم چیزی از آن عاید شود؟ اکنون که روابط با آمریکا خوب شده و در راهروهای سازمان ملل اوباما را هم تصادفا میشود دید، چرا همپیمان منطقهای آمریکا عزت و آبروی ایران را به بازی گرفته و برای صدور یک ویزا حاجت به زانو زدن و واسطه تراشیدن افتاده است؟ آیا همین خود نشانهای از واقعیتهای «جهان پسابرجام» که دولت عامدانه درصدد تحریف مشخصات واقعی آن است، نیست؟
نکته جالب در این میان اما این است که این روند چندان هم نگرانکننده نیست. مردم ایران خیلی زودتر از آنچه تصور میشد در حال فهمیدن این حقیقت هستند که «دیپلماسی هپروتی» راه به هیچ کجا نمیبرد. این نوع از دیپلماسی، در نوع خود مدلی ویژه است. در حالی که همه جهان را مصیبت فراگرفته، در حالی که تروریسم پشت مرز کشورها پا بر زمین میکوبد، در حالی که 400 جنازه ایرانی در صحرای تفتیده منا روی زمین مانده و در حالی که دولت ورشکسته سعودی برای ایران شاخ و شانه میکشد، این نوع خاص از دیپلماتها لبخند بر لب، عاشقانه آستانه کاخ سفید را مینگرند تا شاید معجزهای نمایان شود. مردم ایران اکنون دیگر میدانند که از این نوع دیپلماسی بزم و تفریح برای عدهای، شاید؛ اما حل مشکلات آنها بیرون نخواهد آمد و میهمانی که تمام شد آنچه باید انتظارش را داشته باشند، علاوه بر برنامهریزی برای میهمانی بعدی، این است که آقای صاحبمنصب بیرون بیاید و بگوید: «انتظارها خیلی بالا رفته، توقع نداشته باشید مشکلات به این زودیها حل شود»! این تصورکه دولت فقط باید درباره برجام پاسخگو باشد، هم اشتباه و هم بینهایت خطرناک است. پرسش بزرگتر این است که برجام بخشی از کدام چشمانداز بزرگتر است و چه برنامههایی در پیش است؟ جامعه ایرانی به اینکه توافق هستهای گرهگشای زندگی و معیشتش باشد ظاهرا نباید چندان امید ببندد اما حداقل حق دارد بداند در گامهای بعدی برای کدام بخش از آبرو و عزت آن نقشه کشیدهاند.
زاکانی: دستدادن آقای ظریف با اوباما مستحق برخورد جدی است
علیرضا زاکانی در گفتوگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم، افزود: آنچه در نیویورک توسط آقای ظریف اتفاق افتاد از دو حال خارج نیست: یا تلاش عامدانه برای عادیسازی ارتباط با آمریکاست که پشت پا زدن به آرمانهای انقلاب است یا ناتوانی در پیشبینی حرکت دشمن و اتخاذ اقدام مناسب در برابر آن که خلاف هوش دیپلماتیک است.
وی گفت: دست دادن آقای ظریف با اوباما مصداق بارزی از زمینه سازی عامدانه یا جاهلانه برای نفوذ سیاسی دشمن در شرایط پسابرجام و خطایی نابخشودنی است و مایه تأسف است که وزیر خارجه ما که باید نخستین سنگر در برابر نفوذ سیاسی استکبار جهانی باشد خود دست به تابوشکنی بزند و دست شیطان بزرگ را بفشارد.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در پاسخ به ادعای اتفاقی بودن ماجرا گفت: این ادعا اولاً در عرف بینالملل پذیرفتنی نیست و معمولاً چنین کارهایی با هماهنگیهای دلالان سیاسی پشتپرده صورت میگیرد. ثانیاً "دیپلماسی اتفاقی" خود وهن همان دولتی است که با شعار تدبیر رأی مردم را کسب کرده و مدعی صداقت با مردم است؛ ثالثاً این سؤال به ذهن متبادر میشود: چرا همواره امور مشکل سازی نظیر این ماجرا یا گفتوگوی تلفنی آقای روحانی با اوباما بهصورت اتفاقی رخ میدهد؟ چرا بهطور اتفاقی قیمت کالاها پایین نمیآید یا کیفیت خودروها ارتقا نمییابد؟ چرا بهطور اتفاقی نرخ بیکاری کاهش پیدا نمیکند؟ و چندین سؤال مشابه آن.
انتهای پیام/*
مراسم بزرگداشت شهدای حج
به گزارش روابط عمومی حزب الله سایبر، مراسم بزرگداشت شهدای حج، به همت ستاد مدافعان حرم، نصر تی وی، هیئت الرضا و حزب الله سایبر روز چهارشنبه 8 مهرماه 93 ساعت 19 در آستان مقدس امام زاده صالح (ع) با حضور جمع کثیری از مردم شهید پرور و مسئولین در تهران برگزار می شود.
بر اساس این گزارش، در این مجلس باشکوه حجت الاسلام سید ابراهیم رییسی، دادستان کل کشور به عنوان سخنران مراسم و حاج منصور ارضی به مداحی می پردازند.
خاطر نشان می کند شرکت در این مراسم معنوی برای عموم آزاد است.
«کمپین جمعآوری یک میلیون امضاء» در محکومیت فاجعه «مِنا»
به گزارش عمارنامه، به همت جانبازان موزه صلح تهران و اقشار مختلف هنرمندان و خانه سینما، کمپین میلیونی جمع آوری امضاء درسایت موزه صلح تهران برای محکومیت فاجعه منا و همچنین درخواست پیگیری از سازمان ملل برای کمک به افشاء حقایق این واقعه، در دسترس عموم قرار گرفت.
قرار است با جمع آوری بیش از یک میلیون امضاء، این متن به عنوان یک سند رسمی، به نماینده سازمان ملل در ایران تقدیم گردد.
ادرس سایت موزه صلح تهران (tpm.ir) و متن و اسامی اولیه تعدادی از امضاءکنندگان به شرح زیر است.
جناب آقای بان کی مون
دبیر کل محترم سازمان ملل متحد
با سلام و عرض ادب
ما هنرمندان، ایثارگران، اصحاب رسانه، فرهنگیان، دانشگاهیان، ورزشکاران و سایر اقشار جامعه ایران، بدینوسیله همدردی و پشتیبانی خود را از همه بازماندگان اندوهگین فاجعه سرزمین منا در مناسک آیینی حج امسال اعلام کرده و از شما درخواست داریم تا با دخالت مستقیم و مسئولانه خود تمامی ابعاد این واقعه خونین را شفافسازی نمایید.
بیگمان پی گیری مجدانه این موضوع، بهترین نوع حرمت گذاری به جان و امنیت انسانهای بیگناه، با توجه به شعار امسال روز جهانی صلح "همیاری برای صلح و کرامت انسانی برای همه" از سوی سازمان ملل متحد خواهد بود.
با امید جلوگیری از تکرار چنین فجایعی در آینده برای همه بشریت
برای حمایت از این بیانیه اینجا را کلیک کنید.
هنرمندان
عزت اله انتظامی، علی نصیریان، مجید مجیدی،منوچهر محمدی ، رخشان بنی اعتماد، پرویز پرستویی، کمال تبریزی، امین تارخ،عبدالحسن برزیده ، حسین حقیقی ، همایون اسعدیان ، رضا میرکریمی، ابراهیم مختاری، محمدرضا مویینی، بهمن اردلان، آتیلا پسیانی، علیرضا رضاداد، سید مهدی خادم، کامران ملکی، شادمهر راستین، مریلا زارعی، عبداله اسفندیاری، فرهاد توحیدی ، محمد حسین حقیقی، رضا انصاریان، محمد عباسی فرد، علیرضا کریمی صارمی، بهروز مفید، احد صادقی، حسن کلامی، جواد نوروزبیگی، جعفر صانعی مقدم، امیر سماواتی، اکبر نبوی، ایرج تقی پور، حجازی مهر، فرشته طائرپور، مسعود کرامتی، نوید محمودی، مهدی همایونفر، علی حضرتی، عباس احمدی مطلق، منوچهر شاهسواری، ناصر عنصری، حبیب احمد زاده
جانبازان، کارکنان و داوطلبان موزه صلح تهران
حسن حسنیسعدی، علیرضا یزدانپناه، محمد رضایی، اسدالله محمدی، علی اکبر فضلی، حمید صالحی، محمدرضا سروش، محمدرضا تقیپور، محمدحسین شگرف، بهروز عباسی، کاظم مقدس، حسن حسنتبار، علیاکبر علافزاده، احمد سلیمی، غلام هاشمی، مراد درویشی، رمضانعلی علیعسگری، صبا بابایی (کونیکو یامامورا)، هدایت الله روستاپور، محمدباقر نیکخواه، علیرضا حجتی، فضل الله موسوی، احمد فضلی، میترا سلطانمحمد، سپیده کیکاوسی، مریم مصباحی مقدم، فاطمه بابها
این نامه هم اکنون در حال گردش در میان گروههای مختلف اهالی رسانه، هنرمندان و اصحاب فرهنگ و ادب برای جمعآوری امضا است.
اندراحوال دوربین مداربسته وخندیدن آقادزده به ریشمون
یادمه یه بار ورودی نیاک( تخته پل )با چند تا از دوستامون واستاده بودیم یه ماشین از اهالی پایتخت نگه داشت تا چشمش به بنر نصب شده روی دیوار خورد خندید و سریع با یه عکس سعی کرد اون مطلب رو بزاره توی شبکه های مجازی . اون مطلب این بود : این روستا مجهز به دوربین مدار بسته می باشد . اون روز متوجه خنده ی اون بنده خدا نشدم . گفتم خب مگه چه ایرادی داره که این روستا هم با تکنولوژی پیش بره . امروز که با وجود این دوربین ها بازم دزد به محلمون میاد و اموال هم محلی هامون رو غارت میکنه به این نکته پی میبرم که نه تنها این دوربینهای بی کیفیت که بدون مشورت با صاحبنظراش و مطمئنا با مبالغ بالایی خریداری شده به کارمان نمیاد بلکه از چند نظر هم اشکال داره اولا اینکه میل به دزدی رو زیاد میکنه دوما اطمینان خاطر کاذب بوجود میاره سوما میتونستیم به جای هزینه کرد برای دو یا سه دوربین بی کیفیت یک دوربین با کیفیت اچ دی و دارای زوم بالا جهت نصب در بهترین نقطه اونهم با خدمات پس از فروش استفاده کنیم . چرا همیشه با دست زدن به کارهایی که از روی فکر انجام نمیشه سعی دارین کاری کنین که مردم به ریشمان بخندن . اون از بنر زدنتون که اونجور بهمون خندیدن اینهم از این آقا دزده که الان داره به ریشمون میخنده .
امیر ف :نیاک
مرگبارترین سال حادثه منا
مکه مکرمه صحنه حوادث متعددی بوده است که در اثر آن بسیاری از حجاج خانه خدا جان خود را از دست دادهاند.خونبارترین این حادثه به دوم ژوئیه ۱۹۹۰ سال برگردد که درپی ازدحام جمعیت در یک زیرگذر در منا و قطع سیستم تهویه ۱۴۲۶ نفر در اثر خفگی جان باختند
به گزارش فرهنگ نیوز، مکه مکرمه در فاصله سالهای متمادی صحنه حوادث متعددی بودی است که قربانی شدن تعداد زیادی از زائران خانه خدا را به دنبال داشته است.
این حوادث به دلایل متعددی رخ داده است، از جمله ازدحام جمعیت در رمی جمرات، آتش سوزی در چادرهای اقامت حجاج به اضافه حوادث دیگر که در زیر مهم ترین این حوادث بر اساس تسلسل زمانی فهرست شده است:
-سقوط جرثقیل در مسجد الحرام در 11 سپتامبر 2015:
در این حادثه دست کم یکصد و هفت نفر جان باخته و 238 نفر دیگر نیز مجروح شدند
-ششم ژانویه 2006:
فروریختن یک هتل قدیمی در مرکز مکه که جان باختن 76 نفر را به دنبال داشت.
12 ژانویه 2006:
ازدحام جمعیت در مراسم رمی جمرات در منا که موجب جان باختن 346 حاجی شد.
-22 ژانویه 2005:
جان باختن سه حاجی در رمی جمرات در منا.
-اول فوریه 2004:
در نخستین روز از مراسم رمی جمرات 251 حاجی در اثر ازدحام جمعیت جان خود را از دست دادند.
-11 فوریه 2003:
کشته شدن 14 حاجی از جمله 6زن در نخستین روز از رمی جمرات در منا.
-پنجم مارس 2001:
کشته شدن 35 حاجی و مجروح شدن تعداد
زیادی از آنان با جراحت های سطحی در رمی جمرات.
-نهم آوریل 1998:
کشته شدن بیش از یکصد و 18 حاجی و مجروح شدن بیش از یکصد و 80 نفر دیگر در اثر ازدحام جمعیت در رمی جمرات.
-15 آوریل 1997:
کشته شدن 343 حاجی و مجروح شدن بیش از یک هزار و 500 نفر دیگر در اثر آتش سوزی در چاردهای حجاج در منا.
-هفتم می 1995:
کشته شدن سه نفر و مجروح شدن 99 نفر دیگر در آتش سوزی در چاردهای اقامت حجاج در منا.
-24 ژوئیه 1994:
کشته شدن 270 حاجی در ازدحام جمعیت در رمی جمرات.
-دوم ژوئیه 1990:
ازدحام جمعیت در یک زیرگذر در منا و قطع سیستم تهویه که جان باختن یک هزار و 426 در اثر خفگی را به دنبال داشت.
-دهم ژوئیه 1989:
حمله به وروی های مسجد الحرام یک کشته و 16 مجروح بر جا گذاشت.
-31 ژوئیه 1987:
کشته شدن 402 حاجی از جمله 275 ایرانی در برخورد نیروهای امنیتی سعودی با تظاهرات حجاج ایرانی.
-20 نوامبر 1979:
برخورد نیروهای امنیتی سعودی با افراد مسلح که دو هفته در مسجد الحرام تحصن کرده بودند، جان باختن یکصد و 53 حاجی و مجروح شدن 560 نفر دیگر را به دنبال داشت.
- دسامبر 1975:
آتش سوزی در چادر حجاج 200 کشته بر جا گذاشت.