گلچین مراسم شب بیست هفتم ماه رمضان94- حاج منصور ارضی
مراسم مناجات شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان با سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین سیدحسین مومنی و مناجات حاج منصور ارضی با حضور پرشور مردم مومن و شب زنده دار در مسجد ارک تهران برگزار گردید.
گزارش جلسه
این مراسم با قرائت قرآن و سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین سید حسین مومنی آغاز گردید و پس از ذکر چهارده صلوات، حاج منصور ارضی به بیان سخنانی در شرح دعای غیبت امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف پرداخت و در ادامه به مناجات با خدا و قرائت دعای ابوحمزه ثمالی و شعرخوانی پرداختند و در آخر نیز این مجلس با مدیحه سرایی توسط حاج ابوالفضل بختیاری و حاج سید محمد جوادی به پایان رسید.
اجمالی از سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین سید حسین مومنی در شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان 1394 مسجد ارک
سخنرانی شب 27 ماه رمضان 94 مسجد ارک با هدیه سلام و صلوات بر مادر امام عصر و زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و همین طور کمک گرفتن از حضرت معصومه سلام الله علیها آغاز شد. حجت الاسلام والمسلمین سید حسین مومنی ابتدا به یادآوری مطالب ذکر شدهی جلسه قبل پرداخته شد(انگیزه شیطان و حربههای او در مقابل انسانها) مراقبه و محاسبه از ملزومات شکر و استغفار حقیقی خداوند است. راه دفاع و رد حربههای شیطان ذکر خداوند است "أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ" (سوره رعد آیه 28) البته به شرط اهل ذکر بودن انسان است. "اذْکُرُوا اللّهَ ذِکْراً کَثِیراً" (سوره احزاب آیه 41) قرآن در اوصاف منافقین آنها را حیله گرانی مینامد که خداوند به آنها را در جهل خود باقی گذارده و علاوه براین از ذکر کثیر هم غافلند "إِذَا قَامُواْ إِلَى الصَّلاَةِ قَامُواْ کُسَالَى یُرَآؤُونَ النَّاسَ وَلاَ یَذْکُرُونَ اللّهَ إِلاَّ قَلِیلاً" (سوره نساء آیه 143) چون به نماز برخیزند با اکراه و کاهلی برخیزند و برای خودنمایی نماز کنند و در نماز جز اندکی خدای را یاد نکنند.
حالات مختلف ذکر و ذکر کثیر:
1- توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها فوق العاده تاثیر دارد بیاییم از تسبیحات حضرت زهرا بعد از نمازها استفاده ببریم. ذکر الله اطمینان قلوب و آرامش قلب میآورد.
2- به جای توجیه مردم به دامان خداوند روی بیاوریم " آیَتُکَ أَلاَّ تُکَلِّمَ النَّاسَ ثَلاَثَةَ أَیَّامٍ إِلاَّ رَمْزًا وَاذْکُر رَّبَّکَ کَثِیرًا وَسَبِّحْ بِالْعَشِیِّ وَالإِبْکَارِ" (سوره آل عمران آیه 41) حضرت مریم بعد از میلاد حضرت عیسی علیه السلام از خدا نشانه ای خواست تا پاکدامنی خود را به مردم ثابت کند ولی خداوند به او دستور داد؛ نشانه ات این است که سه روز با مردم، جز به اشاره سخن نگویى و پروردگارت را بسیار یاد کن، و شبانگاه و بامدادان[او را] تسبیح گوى.
3- در هرحالتی حتی خواب به ذکر خداوند بپردازیم مثل: "لِّأُوْلِی الألْبَابِ الَّذِینَ یَذْکُرُونَ اللّهَ قِیَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىَ جُنُوبِهِمْ وَیَتَفَکَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ" (سوره آل عمران آیات 90و 91) در این آیه به توصیف اولی الالباب میپردازد؛ آنان که خدا را ایستاده و نشسته و به پهلو خفته، یاد میکنند و در آفرینش آسمانها و زمین میاندیشند.
4- بعد از هر فریضه و به خصوص نماز در تعقیبات به ذکر خدا بپردازید "فَإِذَا قَضَیْتُمُ الصَّلاَةَ فَاذْکُرُواْ اللّهَ قِیَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِکُمْ" (سوره نساء آیه 103) حتی قبل از نماز و یا زیارت و مناجات ذکر بگویی"بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ" به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى اش همیشگى است، جنبش و نیرویى نیست جز به خداى والاى بزرگ.
عواقب دنیوی و اخروی دوری از ذکر:
1- استرس و نگرانی و عدم آرامش قلبی از عواقب دوری از ذکر خداوند است"أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ" (سوره رعد آیه 28)
2- خودنمایی،کاهل نمازی و ریا از دیگر عواقب دورافتادن از ذکر خداوند است "إِذَا قَامُواْ إِلَى الصَّلاَةِ قَامُواْ کُسَالَى یُرَآؤُونَ النَّاسَ وَلاَ یَذْکُرُونَ اللّهَ إِلاَّ قَلِیلاً" (سوره نساء آیه 143)
3- "مَعِیشَةً ضَنکًا" معیشت تنگ در زندگی دنیایی، "نَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَعْمَى" نابینا در محشر و قیامت (سوره طه آیه 124) یعنی دوری از شفاعت روز قیامت.
4- اشتغال به امور دنیوی، بی توجهی به ابعاد معنوی و توقعات بیجا از خداوند، محصول دوری از ذکر خداوند است "أَتَتْکَ آیَاتُنَا فَنَسِیتَهَا وَکَذَلِکَ الْیَوْمَ تُنسَى" (سوره طه آیه 127) همان طور که نشانه هاى ما بر تو آمد و آن را به فراموشى سپردى، امروز همان گونه فراموش مى شوى.
5- رویگردانی از ذکر خداوند روی آوردن به شیطان است "وَمَن یَعْشُ عَن ذِکْرِ الرَّحْمَنِ نُقَیِّضْ لَهُ شَیْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِینٌ" (سوره زخرف آیه 36) هرکس که از یاد خدای رحمان روی گرداند، شیطانی بر او میگماریم که همواره همراهش باشد.
6- هدایت به صراط مستقیم تنها درسایه ذکر خداوند امکان پذیر است دوری از ذکر خداوند انحراف آفرین است "وَإِنَّهُمْ لَیَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِیلِ وَیَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ" (سوره زخرف آیه 37) و مسلما آن شیطان ها آنان را از راه(هر خیرى) بازمى دارند، و آنها گمان مى کنند که هدایت یافتگانند.
انواع ذکر خداوند در روایات و قرآن:
1- ذکر یونسیه "وَذَا النُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَى فِی الظُّلُمَاتِ أَن لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنتُ مِنَ الظَّالِمِینَ" (سوره انبیاء آیه 78) و ذوالنون را، آنگاه که خشمناک برفت و پنداشت که هرگز بر او تنگ نمیگیریم و در تاریکی ندا داد: هیچ خدایی جز تو نیست، تو منزه هستی و من از ستمکاران هستم.
2- "لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ" کلید همه اذکار است. "یا لله" و "یا ربّ" و "یا سیدا" اذکاری که از معصومین به ما رسیده است. کلاً اسماء الله را زیاد بگوییم قلب را نورانی میکند. دعای جوشن کبیر را در غیر ماه رمضان هم بخوانیم.
3- سوره حمد که بسیار بر آن تاکید شده تاجایی که فرمودند اگر بر مرده خواندی و زنده شد تعجب نکن.
4- "لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ" آرامش قلوب و تهذیب بصر.
5- ذکر اهل بیت و عترت پیامبر صلی الله علیه و آله و بالاخص امام حسین علیه السلام بهترین ذکرهای خداوند است.
نتیجه بحث امروز:
امیرالمومنین علی علیه السلام در مناجات شعبانیه و دعای کمیل زیباترین حاجات انسانی را همراه عالیترین مضامین الهی بیان میدارند و این نیست مگر برای اهل ذکر، ما نیز به اندازه ایشان مقام و لیاقت نداریم، ولی سماجت که داریم! سماجت مومنین در ذکر، تفسیری از ذکر کثیری است که در ابتدا بحث به آن اشاره شد. حالا برای رسیدن به ذکر کثیر از اذکارالهی و قرآنی فیض ببریم. "یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ" (سوره تغابن آیه 1) هرآنچه در زمین و آسمان است مشغول تسبیح و حمد خداوند هستند، همراهی انسان در ذکر خدا کمترین کار ممکن برای هماهنگی با نظام هستی میباشد.
بیانات حاج منصور ارضی در شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان مسجد ارک تهران
اَعُوذُ بِاللّهِ منَ الشّیطانِ الرَّجیم بِسْمِ ٱللّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِیمِ الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ اَلْحَمْدُ لِلّهِ بِجَمیعِ مَحامِدِهِ کُلِّهَا عَلی جَمیعِ نِعَمِهِ کُلِّها
یک سری از دستورات دینی مثل امر به معروف و نهی از منکر واقعا دارد محو میشود.
"وَ لا تُبْقِیَ لَهُمْ آثَارا طَهِّرْ مِنْهُمْ بِلادَکَ وَ اشْفِ مِنْهُمْ صُدُورَ عِبَادِکَ" خدایا در زمانی که آقا تشریف میآورند اثر از خدانشناسها نباشد، پاک کن شهرها را "طَهِّرْ مِنْهُمْ بِلادَکَ" از وجود این ناکسان و این منافقان. "وَ اشْفِ مِنْهُمْ صُدُورَ عِبَادِکَ" دلهای مومنین چگونه شفا پیدا میکند؟ زمانی که حضرت ریشه منافقان و ناکسان و کافران را بکند. "وَ جَدِّدْ بِهِ مَا امْتَحَى مِنْ دِینِکَ" و تجدید شود آنچه را از دین تو محو شده است. یک سری از دستورات دینی مثل امر به معروف و نهی از منکر واقعا دارد محو میشود، چند سال پیش سپاه با عنوان گشت ثارالله وارد عمل شد و البته خوب هم عمل کردند، اما بعضی از مسئولین در مقابلش ایستادگی کردند. یک سری از ارکان دین مانند حجاب، ضروریات دین و فروع دین اینها محو شده، زمان حضرت "وَ جَدِّدْ" دوباره احیا میشوند. پس تجدید میشود "مَا امْتَحَى مِنْ دِینِکَ" آن که از دین تو محو شده است.
شبها در ابوحمزه از وحشت "یغسلنی" می گویی، حتی امام مفترض الطاعة گریه میکند. بعد دیگران غسل دادن را مسخره میکنند، قبر را مسخره میکنند.
"وَ أَصْلِحْ بِهِ مَا بُدِّلَ مِنْ حُکْمِکَ" اصلاح شدن حکمهای خدا که تغییر کردند، الان خیلی چیزهایی که شما متوجه میشوید را بالای منبر در هیئتها میشنوید، جای دیگری قبول ندارند. خدا نکند شما به گوشهی یک فیلمی اعتراض کنی، بعضی از هیئتیها هم دلخور میشوند، شبها در ابوحمزه ای که میخوانیم از وحشت "یغسلنی" می گوییم. حتی امام مفترض الطاعة گریه میکند، امام زمان علیه السلام هم ابوحمزه میخواند، بعد دیگران غسل دادن را مسخره میکنند، قبر را مسخره میکنند. پس یک سری حکمهای خدا مبدل شده، حرام جای حلال را گرفته، در بانکها که دیگر وحشتناک است، دروغ هم میگویند قرض الحسنه اسلامی. "وَ أَصْلِحْ بِهِ مَا بُدِّلَ مِنْ حُکْمِکَ وَ غُیِّرَ مِنْ سُنَّتِکَ" وقتی آقا میآیند یک سری سنت اهل بیت علیهم السلام تغییر کرده که ایشان اصلاح میکنند. "حَتَّى یَعُودَ دِینُکَ" تا این که دین تو به وجود حضرت علیه السلام درست شود."وَ عَلَى یَدَیْهِ غَضّا جَدِیدا صَحِیحا" به دست سلطنت او این موضوع صحت پیدا میکند، "لا عِوَجَ" همه ما قبول داریم که هیچ کار اشتباهی حضرت انجام نمیدهد، "وَ لا بِدْعَةَ" آقا کار بدعت انجام نمیدهد میکند بلکه بدعتها را جمع میکند. "حَتَّى تُطْفِئَ بِعَدْلِهِ نِیرَانَ الْکَافِرِینَ" آن آتشی که کافران روشن کرده اند به عدل حضرت خاموش میشود.
هیچ پرچمی دیگر بالا نیست غیر از پرچم امام زمان علیه السلام، همه زمین میخورند.
"فَإِنَّهُ عَبْدُکَ الَّذِی اسْتَخْلَصْتَهُ لِنَفْسِکَ وَ ارْتَضَیْتَهُ لِنَصْرِ دِینِکَ وَ اصْطَفَیْتَهُ بِعِلْمِکَ وَ عَصَمْتَهُ مِنَ الذُّنُوبِ" این صفات حضرت است، حضرت ذره ای گناه در حول او نمیچرخد، "وَ بَرَّأْتَهُ مِنَ الْعُیُوبِ" یک ذره عیب ندارد، نه در عملش نه در حکومتش نه در خودش، "وَ أَطْلَعْتَهُ عَلَى الْغُیُوبِ وَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِ وَ طَهَّرْتَهُ مِنَ الرِّجْسِ وَ نَقَّیْتَهُ مِنَ الدَّنَسِ" این همان تفسیر آیهی 33 سورهی احزاب "إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا" است. "اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَیْهِ وَ عَلَى آبَائِهِ الْأَئِمَّةِ الطَّاهِرِینَ وَ عَلَى شِیعَتِهِ الْمُنْتَجَبِینَ" یک سری را حضرت انتخاب میکند، اول هم همان سیصد و سیزده نفر هستند، اما آنها نیرو میخواهند، فکر نکنی همان کافی است و آقا کاری هم با ما ندارد، با همهی کسانی که ادعا کرده اند شیعه هستند کار دارد. "وَ قَتْلِ أَعْدَائِکَ فِی بِلادِکَ حَتَّى لا تَدَعَ لِلْجَوْرِ یَا رَبِّ دِعَامَةً إِلا قَصَمْتَهَا وَ لا بَقِیَّةً إِلا أَفْنَیْتَهَا" هیچ از دشمنان خدا را باقی نمیگذارد، آنهایی هم که بیداد کردند نابود میکند، "وَ لا قُوَّةً إِلا أَوْهَنْتَهَا" هیچ قدرتی نیست مگر قدرت امام زمان علیه السلام، بقیه ناتوان میشوند، "وَ لا رُکْنا إِلا هَدَمْتَهُ" هرجایی ادعای قدرت کند نابود میشود، "وَ لا حَدّا إِلا فَلَلْتَهُ وَ لا سِلاحا إِلا أَکْلَلْتَهُ" غیر از سلاح حضرت بقیه سلاحها نابود میشود. وقتی امام زمان علیه السلام میآید "وَ لا رَایَةً إِلا نَکَّسْتَهَا" هیچ پرچمی دیگر بالا نیست غیر از پرچم امام زمان علیه السلام، همه زمین میخورند. "وَ لا شُجَاعا إِلا قَتَلْتَهُ وَ لا جَیْشا إِلا خَذَلْتَهُ" در هر پناهگاهی که لشکریان کفر باشند همه نابودند.
کم پیدا میشود در جمع ما کسی از دنیا کنده شود.
یک سری از مومنان "تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ" (سوره سجده آیه 16) هستند. شبها خودشان را از بستر جدا و با خدا مناجات میکنند، برای این چنین حالی باید تمرین بکنی. در دعای شب بیست و هفتم میخوانی "اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی التَّجَافِیَ عَنْ دَارِ الْغُرُورِ" ، اولا بدانید رزق آنی و ساعتی است. اگر ذکر را در زمان خودش نگویی، این رزق را به تو نمیدهند. شما در مورد برائت در عاشورا چه میگویی؟ "وَ رَزَقَنِی الْبَرَاءَةَ مِنْ أَعْدَائِکُمْ" و اگر رزقت شود صد مرتبه میگویی "اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ ، وَآخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِکَ" . باز دلت آرام نمیشود، میگویی "اَللَّهُمَّ خُصَّ اَنْتَ اَوَّلَ ظالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنّى وَابْدَأْ بِهِ اَوَّلاً ثُمَّ الثَّانِىَ وَالثَّالِثَ والرَّابِعَ" . بعضی فقط میخوانند ولی به بعضیها رزق میدهند و تا صد مرتبه نگوید آرام نمیشود. تجافی را باید تمرین کنی، کم پیدا میشود در جمع ما کسی کنده شود از دنیا"التَّجَافِیَ عَنْ دَارِ الْغُرُورِ" . بعضی از ما که میگوییم "التَّجَافِیَ عَنْ دَارِالْخُلُودِ" برعکسش را میگوییم. یک عده ای گیر کرده اند در دنیا "اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الأَرْضِ أَرَضِیتُم بِالْحَیَاةِ الدُّنْیَا" (سوره التوبه آیه 38) راضی شدید به حیات دنیا؟
هر مقدار که انسان بهتری باشی، بیشتر گیر میکنی تا گناهانت به قیامت کشیده نشود.
اما امام در اوج عشق بازی اش میفرماید "اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی التَّجَافِیَ عَنْ دَارِ الْغُرُورِ" . یعنی همه جوره من آماده ام، بدهی که داشتم دادم، امانتها را پس داده ام. پدرش که عالم جلیل القدری بود را در خواب دید، گفت من اینجا گرفتار شده ام کتابی قرض گرفته بودم با این نشانی آن را زود به صاحبش برسان. هرمقدار هم که انسان بهتری باشی بیشتر گیر میکنی تا گناهانت به قیامت کشیده نشود. امشب تو در دعا میگویی رزق من قرار بده این تجافی را، کنده شدن از این دنیا را که به آن دلبسته نشوم، تو بیست و هفت شب تمرین کردی. "وَ الْإِنَابَةَ إِلَى دَارِ الْخُلُودِ" بازگشت به سمت "دَارِ الْخُلُودِ" . انابه یعنی بنده گریه میکند من چرا به اهل بیت علیهم السلام نمیرسم. دیدند اباعبدالله علیه السلام در قتلگاه افتاده و چیزی زمزمه میکند، فکر کردند حضرت دارد نفرین میکند، سرش را آورد جلو تا مقابل صورت حضرت شنید حضرت گریه میکند و میگوید "رِضاً بِرِضِاکَ" ، این انابه است. حالا فهمیدی "انا لله" یعنی چه؟ بچه وقتی به دنیا میآید گریه میکند، برای این است که از خدا جدا شده است، آمده این طرف تا امتحان دهد، اگر مومن برگردد "و انا الیه راجعون" میشود.
آقا سید علی آقا میرهادیگفت خواب دیدم بلندگو را از مقابل من برداشتند، فهمیدم سال آخرم است.
"وَ الاسْتِعْدَادَ لِلْمَوْتِ قَبْلَ حُلُولِ الْفَوْتِ" یک عده ای این گونه هستند، این که پیغمبر اکرم صلوات الله علیه میفرمایند "موتوا قبل أن تموتوا" یعنی کسی که همیشه آمادهی مرگ است، حساب و کتابش درست است، وصیت نامه اش را مینویسد. بزرگان همیشه وصیت نامه زیر سرشان بود، کفنشان آماده بود. سید علی آقا میرهادی که استاد بسیاری از مداحان بودند، به ایشان گفتم آقا شما امسال ماه رمضان برنامه دارید؟ یک ذره فکر کرد گریه کرد، گفت خواب دیدم بلندگو را از مقابل من برداشتند، فهمیدم سال آخرم است. دیر یا زود نوبت ما هم میشود، اما اینها استعداد موت داشتند، باید ما هم این استعداد را داشته باشیم، در سومین مرحله میگوید اگر به آن دو عمل کردی، این نشانهی استعداد موت است.
حلول ماه را میبینی خوشحال میشوی، حلول فوت را ببینی هم خوشحال میشوی؟
بعضیها گفته اند شب بیست و هفتم مانند لیله القدر است، امشب اعمال خاصی دارد. تمام جلوه هایی که لیله القدر دارد امشب هم دارد منتها به شرطی که بگویی "اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی التَّجَافِیَ عَنْ دَارِ الْغُرُورِ وَ الْإِنَابَةَ إِلَى دَارِ الْخُلُودِ وَ الاسْتِعْدَادَ لِلْمَوْتِ قَبْلَ حُلُولِ الْفَوْتِ" . ما داشتیم کسانی را که خانواده هایشان بعدا به ما منتقل کردند که میگفته من فکر کنم در این شبهای ماه رمضان بمیرم، فوتش را میبیند، حلول ماه را میبینی خوشحال میشوی، حلول فوت را ببینی هم خوشحال میشوی؟ لذا آن مرد بزرگ گفت مرگ در اختیار من است، هروقت بخواهم میمیرم، هیچ بدهکاری ندارم، اعمالی که به گردنم بود کامل انجام دادم، عاشق اهل بیت علیهم السلام هم بوده، روبه قبله میخوابد و از دنیا میرود. ما حتی قبر را هم نمیرویم ببینیم، الان در این ماه رمضانی چند دفعه رفتی قبرستان فاتحه بخوانی؟ ان شاءالله که ما مسیر را درست برویم، باید دستمان را بگیرند، رزق را باید در دستت بگذارند، باید دستت را بگیرند بکشانند "وَسِیقَ الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا" (سوره الزمر آیه 73) لذا اهل بهشت را میکشانند تا امام حسین علیه السلام. بزرگان در ماه رمضان همه بدن هایشان میلرزیده، مخصوصا شبهای آخر که اصلا با کسی حرف نمیزدند و فقط با خدا مناجات میکردند. ما هنوز چندتا رفیقمان را نتوانستیم رها کنیم.
اشعار خوانده شده توسط حاج منصور ارضی در شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان
اشعار مناجاتی حاج منصور ارضی در ابتدای جلسه
آخرین شبهاست کم کم رفع زحمت میکنیم
جیبمان خالیست احساس خجالت میکنیم
بین مسجد بیشتر باخود تعلق میبریم
حق صاحبخانه را کمتر رعایت میکنیم
هرچه روزی میدهی خرج معاصی میشود
ما فقط سواستفاده از رفاقت میکنیم
بیشتر دارد اجل سربه جوانان میزند
پس چرا ما اینقدر داریم غفلت میکنیم؟
کار دنیارا ببین که متهم شاکی شده
جای تو ما دائما از تو شکایت میکنیم
سهم ما از قال صادقها به این و آن رسید
وقت منبر هم فقط داریم صحبت میکنیم
ذره ای دربندگی سختی نمیبینیم ما
روز و شب جای ریاضت استراحت میکنیم
نهی از منکر نکردن معنی اش این میشود
از فساد و بی حیاییها حمایت میکنیم
عمر ما موقوفه عشق حسین و کربلاست
هرچه را داریم یکجا خرج هیئت میکنیم
خاک خاک کربلا باشد غذاهم میشود
روزه را افطار با یک ذره تربت میکنیم
از حرم تا قتلگه زینب تماما پیرشد
گریه بر خم بودن آن قد و قامت میکنیم
.......................................................................................
اشعار خوانده شده توسط حاج منصور ارضی در میان جلسه
نفسِ سوخته را مرهم و درمانی نیست
همه زندگی ات غیرپریشانی نیست
خواهش آب نکن پاسخ تو هلهله است
از کنیزان تو امید به احسانی نیست
رسم این است به مهمان همه تکریم کنند
زهر دادن، به خدا سنت مهمانی نیست
خواهری نیست بیاید به سر بالینت
خواهری نیست، سر تو روی دامانی نیست
لبهی پله مزاحم شده تا رد بشوی
سرشکسته شدی و درد تو پنهانی نیست
راهی بام شدی مرثیه خوانی بکنی
مثل تو چشم کسی این همه بارانی نیست
سایه بانت پر مرغان هوایی شده است
بدنت روزی هر گرگ بیابانی نیست
باز هم شکر که دشداشه تنت هست هنوز
غصهی مادر تو غصهی عریانی نیست
عده ای سنگ به پیشانی ات اصلا نزدند
به سر تو اثر سم ستورانی نیست
منبع:سایت قدیم الاحسان پایگاه انتشاربرنامه های حاج منصورارضی
www.ghadimolehsan.ir