شهدای نیاک
مرجع خبری و طراح نرم افزارهای مذهبی وزندگینامه شهدا وبیانات رهبری و دفاع مقدس
شهدای نیاک
مرجع خبری و طراح نرم افزارهای مذهبی وزندگینامه شهدا وبیانات رهبری و دفاع مقدسدرباره من
سایت شهدای نیاک مرجع نرم افزارهای مذهبی ومقالات،بیانات رهبری،زندگینامه شهدا،کتاب های مذهبی،صوت وتصویر،جشنواره های شهدای نیاک،مداحی مناسبت های مذهبی،بانک صوت وتصویر،آرشیوفیلم های مذهبی،کلیپ های مذهبی،سخنرانی علما،خبرهای سیاسی،اجتماعی،فرهنگی مذهبی،نظامی،کتابخانه،نرم افزارهای قرآنی،امام خمینی ره،ویژه نامه مذهبی،کودک ونوجوان،محرم،ماه مبارک رمضان،عاشورا و تاسوعا حسینی،امربه معروف ونهی از منکر،حجاب عفاف،سبک زندگی اسلامی
ادامه...
گفتگو و شوخی با زنان [نامحرم] سبب نزول بلا خواهد شد
گفتگو و شوخی با زنان [نامحرم] سبب نزول بلا خواهد شد
هر کس با زن نامحرمی شوخی کند، برای هر کلمه که بااو در دنیا گفته است، خداوند او را هزار سال زندانی می‌کند
به گزارش فرهنگ نیوز، دوباره صدای خطبه
های جذاب رسول خدا شنیده می شود که همگان را به آمدن بهترین ماه خدا بشارت
می دادند، سخنرانی با شکوهی که در دل و جان انسان ها نفوذ کرده است و هر
ساله با نزدیک شدن ماه مهمانی خداوند جان تازه می گیرد. و چقدر با شکوه است
وقتی دوباره با گوش جان صدای رسول خدا را می شنوی که می فرماید:
«اى
مردم! همانا ماه خدا، همراه با برکت و رحمت و آمرزش، به شما روى آورده
است؛ ماهى که نزد خدا برترینِ ماه هاست و روزهایش برترینِ روزها ،شب هایش
برترینِ شب ها و ساعاتش برترینِ ساعات است .ماهى است که در آن به میهمانى
خدا دعوت شده اید و از شایستگانِ کرامت الهى قرار داده شده اید» و چقدر
شنیدنی و تأثیرگزار است سوالی که فقط شنیدن آن آدمی را به فکر فرو می برد
که یا رسول الله بهترین اعمال در این ماه مهمانی خداوند چیست؟ سوالی که راه
قرب الهی را برای عارفان و سالکان و رهپویان طریق معرفت و قرب الهی هزاران
فرسنگ نزدیک تر کرد،سوالی که سوال کننده آن امیر مومنان بود و پاسخ دهنده
آن رسول خدا صلی الله علیه و آله.که یا رسول الله بهترین اعمال در این ماه
کدام است؟: «الورع عن محارم الله » و این پاسخی بود که امیر مومنان علی
علیه السلام از زبان رسول خدا شنید.
هنوز دل های میلیون ها نفر به
سخنرانی پیامبر خدا گرم و نورانی است که ندای الهی در آسمان طنین انداز می
شود، ندایی که هر قلب پاکی می تواند آن را بشنوند، ندایی که هر انسان
بیداری را به یک بزم بزرگ و بی نظیر دعوت می کند و مگر می شود که قلبی پاک
باشد و به این ندای الهی پاسخی منفی بدهد. و ندای الهی در آسمان طنین انداز
می شود:
«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کتِبَ عَلَیْکمُ الصِّیامُ
کما کتِبَ عَلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِکمْ لَعَلَّکمْ تَتَّقُون[البقرة:۱۸۳]
اى کسانى که ایمان آوردهاید، روزه بر شما مقرر شده است، همان گونه که بر
کسانى که پیش از شما [بودند] مقرر شده بود، باشد که پرهیزگارى کنید.»
به
تحقیق یکی از فلسفه های مهم روزه داری که در آیات و روایات متعدد به آن
اشاره شده است پرهیز و اجتناب از گناهان و معاصی است چنانچه در انتهای این
آیه شریفه این فلسفه مهم بیان شده است .
این فلسفه مهم را در جامعه
اسلامی در این ماه به خوبی می توان مشاهده کرد چرا که آمار به خوبی از کم
شدن جرم و جنایت در این ماه خبر می دهند، اما با این حال یک عده نیز هستند
که هم روزه دار هستند و هم مشغول به انجام گناهان، هم روزه دار هستند و هم
به روابط نادرست خود با جنس مخالف ادامه می دهند ،هم روزه دار هستند و
همچنان حریمی برای محرم و نامحرم در زندگی خود قرار نداده اند و به راحتی
با جنس مخالف دست می دهند و شوخی می‌کنند.
اگر چه این اعمال در
تمامی ماه های سال مذموم است اما شخص روزه دار برای اینکه بتواند از همه
فوائد و آثار روزه داری بهره مند شود باید این مسائل را در ماه رمضان بیشتر
رعایت کند چرا که روزه داری به امساک از نخوردن و نیاشامدین خلاصه نمی شود
و چنانچه روایات متعددی در این زمینه وارد شده است روزه اعضا و جوارح
بسیار مهم تر از روزه شکم است چنانچه روایت شده است:
« زنی روزه
دار، به کسی ناسزا می گفت، پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: که به این
زن طعام دهید تا بخورد، زن به حضرت عرض کرد که من روزه ام، حضرت فرمودند
چگونه روزهای که فحاشی می کنی؟ روزه تنها همین نیست که کسی آب و غذا
نخورد، بلکه روزه دار باید سایر اعضاء و جوارح را نیز با خود به روزه
بدارد، و از گفتار و کردار بد احتراز نماید».
چرا در ماهی که سراسر
رحمت و برکت است، ماهی که در آن همه قلب ها در آن با دعوت نامه ای که از
طرف خداوند فرستاده شده است هدایت می شود، ماهی که در آن همه دل ها نورانی
می شودبا ارتباط با نامحرم،سبب نزول بلا و انحراف در دل ها و خاموشی آن
شویم چنانچه امیر مومنان علی علیه السلام می فرماید:
«ِعبادَ
اللَّهِ اِعْلَمُوا... مُحادَثَةُ النِّسَاءِ تَدْعُوا اِلَی الْبَلاءِ وَ
یزیغُ الْقُلُوبَ وَ الرَّمْقُ لَهُنَّ یخْطَفُ نُورَ اَبْصارِ الْقُلُوبِ
وَ لَمْحُ الْعُیونِ مَصائِدُ الشَّیطانِ؛ ای بندگان خدا! بدانید که...
گفتگو با زنان [نامحرم] سبب نزول بلا خواهد شد و دلها را منحرف می‌سازد. و
پیوسته به زنان چشم دوختن نور دیده دلها را خاموش می‌گرداند و همچنین با
گوشه چشم [به زنان] نگاه کردن از حیله‌ها و دامهای شیطان است»[تحف
العقول:ص۱۴۹]
چرا در ماهی که حتی نَفَس های روزه دار در آن عبادت
است با شوخی کردن با نامحرم چه در فضای مجازی و چه در فضای حقیقی عذابی سخت
را برای خود ثبت کنیم،عذابی که به دلیل هر کلمه از این ارتباط در نظر
گرفته می شود:
«مَنْ فَاکهَ امْرَأَةً لَا یمْلِکهَا [حَبَسَهُ
اللَّهُ] بِکلِّ کلِمَةٍ کلَّمَهَا فِی الدُّنْیا أَلْفَ عَامٍ؛ هر کس با
زن نامحرمی شوخی کند، برای هر کلمه که با او در دنیا گفته است، خداوند او
را هزار سال زندانی می‌کند.»[وسائل الشیعه، ج ۲۰، ص ۱۹۸]
خلاصه کلام
آنکه ،ماه رمضان بهترین فرصت برای رهایی و اجتناب از این امور است چرا که
رسول خدا صلی الله علیه و آله یکی از مهمترین اثرات روزه داری را بریده شدن
رگ های شهوت بیان می کنند و می فرمایند:
«علَیکُم بالصَّومِ ؛
فإنّهُ مَحسَمَةٌ للعُرُوقِ ومَذهَبَةٌ للأشَرِ: بر شما باد به روزه
گرفتن، که آن رگها(ى شهوت) را مى بُرد و سرمستى را مى بَرد »[کنز
العمال:۲۳۶۱۰]
گذری برمراسمات وسنت های مذهبی ماه مبارک رمضان درروستای نیاک
چند روز قبل از رسیدن ماه مبارک رمضان خانم ها و آقایان برای تمیز کردن و گردگیری مسجد به آنجا رفته و به گردگیری و تمیز کردن و مرتب کردن وسایل مورد نیاز برای مراسم شب ها مشغول می شوند و سپس از مراسمات این ماه این است که معمولا حتی نماز صبح در آستانه مبارکه سید حسن ولی (ع) به طور جماعت برگزار می شود و خانم ها صبح از ساعت 9 تا 12 هیئت قرآن در تکیه سید الشهدا دارند و برپایی نمازجماعت ظهر وعصر درمسجد جامع نیاک وبعد نمازهم سخنرانی روحانی محل وگفتن احکام ودرادامه کلاس قرآن وتلاوت قرآن وتفسیر تا بعد افطار که نماز مغرب وعشاء به جماعت برگزار می شود ومراسم شب های ماه رمضان که با خواندن قرآن و دعای مبارک افتتاح ، مداحی وسپس سخنرانی ،خاتمه پیدامی کند.
دعای افتتاح جزء ادعیه حذف نشدنی در نیاک لاریجان است و مسجدجامع نیاک جزء مساجدی هست در ایران که هرشب این دعا بطور دسته جمعی خوانده می شود ، در کل طایفه بزرگ سادات نیاکی برای مراسمات مذهبی خود احترام خاصی قائل هستند واعتقادات قلبی به خواندن ادعیه های وارده از اهل بیت ع دارند شاید به جرأت بتوان گفت اهالی روستای نیاک چه پیر وچه جوان تمامی سعی خود را دارند تا در نماز جماعت شرکت کنند و کمتر می توان غیبت آنها را دید و حس کرد .
در نیمه ماه مبارک رمضان این مراسم قدری تغیییر می کندواین هم با میلاد مسعود و با عظمت و پر برکت کریم اهل بیت آقا امام حسن مجتبی (ع)می باشد که مراسم جشن ومولودی خوانی به مراسمات دیگر اضافه می شودوآن شب را افطار می دهند .
هر کسی که نذر دارد به عموم نماز گراران افطار می دهد و آن شب طائفه بزرگ سادات نیاکی درشادی و جشن جد بزرگوارشان سپری می کنند .طائفه سادات نیاکی شجره شان به امام بزرگوار امام حسن مجتبی (ع) می رسد .
و پس از شب پانزدهم به بعد در مسجد و مراسمات( افطاری هم داده می شود ) و شبی هم با عنوان شبی با قرآن مراسم پر فیضی برای نوجوانان و جوانان و تشویق قاریان و حفاظ محترم قرآن برگزار می شود .
صبج روز بیست ویکم روز شهادت مولی موحدین امیر المؤمنین امام علی (ع) از تکیه نیاک تا آستانه سید حسن ولی مراسم دسته روی و عزاداری است .
و اینکه در شب نوزدهم و بیست ویکم و بیست وسوم به اعمال مخصوص و عبادی این شب ها ازجمله قرآن به سر گذاشتن وتلاوت سوره های دخان وعنکبوت و قدرو زیارت عاشورا و مناجات امام علی (ع) و مداحی ... می پردازند .
ولی در شب پر عظمت عید فطر که در روایات سفارش شده و یکی از شب های مبارک می باشد ،
مراسم دیگری اضافه می شود که در ذیل شرح خواهم داد :
قبلا در نیاک لاریجان که منطقه سرد وییلاقی می باشد خانم ها در منازل نان دستی پخت می کردند که برای تناول و مصرف روزانه خانواده بوده است ، امّا با احداث نانوایی ماشینی درروستای نیاک دیگر حتی خبری از تنورها در منازل نیست . ودر کل از ساختار خانه ها ورچیده شده است، شاید در گذشته به جرأت بتوان گفت ، نقش اصلی در ساختار هر خانه بوده است .
در کل دو روزقبل از عید سعید فطر خانمها از صبح به خمیر گرفتن مشغول می شوند و تا غروب دم تنورهامشغول پختن نان دسته جمعی با دهان روزه می شوند ،
زیرا بخشی از وصیت جدشان آقا سید حسن ولی(ع) است که در این شب افطاری بدهند با نان که قبلا از گندمزارهای وقفی آقا سید حسن ولی ع بوده و حتی در آسیاب آبی ایشان آرد می شد و سپس در ((تَنیِرسُون )) همان (( تنورِستان )) مخصوص و وقف آقا سید حسن ولی(ع) ، پخت می شده است .
این نشانه ارادت این زنان فداکار و مومنه نسبت به جد بزرگوارشان است که با دهان روزه بر سرتنورها ی گرم می نشینند و نان دستی (محلی ) پخت می کنند
و در پایان تنور گرم را می بوسند وباور دارند تنور گرم برای حضرت فاطمه زهرا (س) بوده و از او شفاعت می خواهند و در پایان ازطرف هیئت امناء آستانه مبارکه سید حسن ولی (ع) برای آنان ته کیسه ای به تبرک می آورند .مثلا یک اسکناس صد تومانی و... مقدار اسکناس اهمیت ندارد بلکه به تبرک تا آخر عمرشان نگاه می دارند تا در مالشان بر کت بیاید و از آن طرف خانم های دیگری در آشپزخانه تکیه سید الشهدا ی نیاک مشغول پاک کردن سبزی، برنج و ... می باشند .
پخت فرنی و شیرنی دستی (مَرمَکِه) که با برنج نیم دانه یا شکسته وشکر و هل ورازیانه و گردو و روغن پخت می شود وشیرینی مخصوص مردم نیاک لاریجان می باشد .به صورت لوزی برش داده می شود تا در این شب عزیزاز مهمانان پذیرایی شود . وهئیت امنا به این خواهران و برادران هم ته کیسه ای می دهند .
کل این هزینه از موقوفات آقای با کرامت و بزرگور آقا سید حسن ولی (ع)جد بزرگوار طائفه بزرگ سادات نیاکی می باشد .
غیر از نان محلی پنیر گوسفندی که از گوسفندان وقفی این بزرگوار می باشد در سر سفره موجود می باشد و بخشی از نذرهایی که قبول می شود را می آورند و در کل قبل از اذان سفره ها چیده می شود و بعد از نماز ، روزه داران با سفره افطار جد بزرگوارشان روزه می گشایند و به خواندن دعای فرج آقا امام زمان (عج) می پردازند .و خود را برای عید سعید فطر آماده می کنند و اما ازصبح عید فطر از بعد از اذان صبح نان محلی و پنیر گوسفندی که قبلا ذکر شد از موقوقات آقا سیدحسن ولی (ع) در آستانه مبارکه ایشان تقسیم می شود .
خانواده ها می روند و به تعداد نفراتشان نان وپنیر می گیرند وافطار می کنند و می آیند به نماز عیدفطر در آستانه مبارکه سید حسن ولی (ع) مشغول می شوند و سپس روبوسی می کنند .فطریه هم معمولا در روستا به سید و غیر سید داده می شود و به بازدید از خانواده های عزادار می روند که معمولا در جاهای مختلف ایران مرسوم است .
و سپس به منزل رفته و روز خوبی را با خانواده سپری می کنند .
جای سپاس دارد که هنوز بخشی از مراسمات مذهبی وآئینی در نیاک لاریجان آنقدر خوب حفظ شده و ارزش خود را حفظ کرده است .
دست نوشته های : ستاره کرمی نیاکی
چگونه نماز شب بخوانیم +لینک دانلود پاورپوینت
چگونه نماز شب بخوانیم +لینک دانلود پاورپوینت
به گزارش فرهنگ نیوز: نماز شب باعث صحّت بدن و کفّاره گناهان روز و برطرف کننده وحشت قبر است رُوى را سفید و بُوى را پاکیزه و روزى را جَلْب مى نماید و آنکه مال و پسران زینت حیات دنیایند و هشت رکعت نماز در آخر شب با نماز وتر زینت آخرت است...
امام صادق (ع ) فرمود: درخانه هایی که نماز شب، خوانده می شود و قرآن تلاوت می گردد، آن خانه ها نزد آسمانیان همچون ستاره ها درخشانند.
- فضیلت نماز شب
- کیفیت و آداب نماز شب
- نماز والدین
- دستور نماز غفیله
- دعای توبه
به منظور دانلود کتابچه فضیلت نماز شب روی تصویر فوق کلیک نمایید.
آیت‌الله جوادی‌آملی:اعتدال از پستترین رذائل است
آیت‌الله جوادی‌آملی:اعتدال از پستترین رذائل است
به گزارش فرهنگ نیوز ، آیت الله جوادی آملی از جمله کسانی است که با گفتمان اعتدال بارها اعلام مخالفت کرده است. علیرغم اینکه ایشان در سال ۸۴ به آقای هاشمی رفسنجانی رای داده و از ایشان حمایت کردند، پس از طرح تشکیل جبهه اعتدال از سوی وی، به انتقاد از این گفتمان پرداخت که در آثار و گفتار ایشان بازتاب بسیاری داشته است.
ایشان با طرح دوگانه عدل و اعتدال وظیفه امت اسلامی را عدل می‌شمارد و اعتدال را از پستترین رذایل شمرده است.
بازخوانی سخنان این عالم دینی، از آن رو مهم است که می‌تواند در زمانی که دولت جدید گفتمان خود را از گفتمان تدبیر و امید در انتخابات به گفتمان اعتدال پس از انتخابات تغییر داده است، از آسیب‌های آن جلوگیری کند و از انحراف در حرکت جامعه اسلامی پرهیز دهد.
رسانه‌ها برای برقراری عدل تلاش کنند و نه اعتدال
حضرت آیت الله جوادی آملی نوزدهم اسفند هشتاد و هفت در دیدار با مسئولان رادیو معارف و رادیو جوان با بیان این که باید جامعه را با آرامش اداره کرد، عاقل و عالم کردن مردم را از اهداف رسانه ها عنوان کردند و گفتند: ما موظف به اجرای عدل هستیم نه اعتدال، زیرا اعتدال فقط معنایش آن است که ببینیم دیگران چه می خواهند نه آنکه عدالت چه اقتضایی دارد. بنابراین رسانه ها باید برای برقراری عدل در جامعه تلاش کنند نه آنکه به ایجاد اعتدال روی آورند.
وی تصریح کرد: فرق اساسی عدل و اعتدال آن است که در عدل هرچیزی در جای خود قرار می گیرد پس نقصی ندارد؛ ولی در اعتدال و تعادل با توجه به عرضه و تقاضا کارها صورت می گیرد، و برابر خواست مردم سخن گفته و برنامه تولید می‌شود.
عدل از بافضیلتترین فضایل و اعتدال از پستترین رذائل است
آیت الله جوادی آملی در دیدار سینماگران و کارگردانان مطرح کشور، از جمله مجید مجیدی، رضا میرکریمی، محمدمهدی حیدریان، محمد داودی، محمدمهدی عسگرپور و… در ۱۳۸۹/۹/۱۷به نقد گفتمان اعتدال پرداختند.
معظم له افزودند: تبلیغ باید حاصل تحقیق محقق باشد اما چون در بخش هنر، محقق وجود ندارد، باید از مردم تقاضا شود که این نوعی اعتدال است و اعتدال از رذیلترین رذایل است.
ایشان عدل را از بافضیلتترین فضایل و اعتدال را از پستترین تقاضاها برشمردند و درباره اعتدال در احکام اسلامی تصریح کردند: کسی که در کنوانسیون زنان میگوید زن و مرد با هم یکسان هستند، این شخص از روی عدل حرف نمیزند. باید بدانیم او که انسان را آفرید جای انسان را تشخیص میدهد.
عدل خوب اما اعتدال بد است
آیت الله جوادی آملی در واپسین روزهای سال ۸۷ با مدیران روزنامه فرهنگ آشتی دیدار کرد و به آنهاگفت: ما موظف به عدل هستیم، نه اعتدال و تعادل، و فرق اساسی عدل و اعتدال آن است که در عدل هرچیزی در جای خود قرار می گیرد پس نقصی ندارد؛ ولی در اعتدال و تعادل با توجه به عرضه و تقاضا کارها صورت می گیرد، و برابر خواست مردم سخن گفته و برنامه تولید می شود.
آیت الله جوادی آملی اضافه کرد: اگر رسانه های گروهی اینچنین بیاندیشند معتدلند نه عادل، اما وظیفه ما این است که فرهنگ عدالت را بالاببریم.
دیدار دیگر آیت الله با مدیران همین روزنامه در سال ۹۰ نیز تاکیدات ایشان را درباره عدل‌خواهی به جای اعتدال‌گرایی را برایشان تکرار کرد: باید به فکر عدل باشیم و نه اعتدال بدان معنا که هر چیزی را در جای خود قرار دهیم، اعتدال یعنی تقاضا و عرضه و ما موظفیم که عادلانه زندگی کنیم و در صدد این نباشیم که خود را با عرضه و تقاضا هماهنگ کرده و لذا باید هر آن چه که مورد نیاز جامعه است را تدارک ببینیم.
نقد حمل تعبیر قرآنی «امت وسط» بر اعتدال
آیت الله جوادی آملی همچنین در تفسیر خود، بیان داشته است که عدالت هسته مرکزی اعتدال را هم در خود دارد. (تسنیم، جلد ۱۴ – صفحه ۶۵)
ایشان در جای دیگر در تفسیر آیه «و کذلک جعلناکم امه وسطا…»، حمل «وسط» بودن امت اسلامی بر اعتدال را نادرست دانسته و بیان داشته‌اند:
برخی وسط بودن امّت اسلامی را چنین توجیه کرده‌اند که اینان درباره پیامبران نه مانند بعضی افراط کرده‌اند تا آنها را فرزند خدا بدانند؛ نظیر آنچه درباره حضرت عیسی پنداشته شده، و نه نظیر برخی تفریط کرده‌اند که به قتل آنها اقدام کنند: (یقتلون النبیّین بغیر حقٍّ).[سوره آل عمران، آیه ۲۱، التفسیر الکبیر، ج ۴، ص ۹۸] البته این معنا مندرج در کمالهای یاد شده است و طبق بعضی از آیات دیگر صحیح است؛ ولی در محور اصلی آیه مورد بحث نیست، گذشته از آنکه در این امت نیز گروهی طغیانگر به قتل امامان معصوم(علیهم السلام) که همتای پیامبران پیشین بوده‌اند مبادرت ورزیدند.
غرض آنکه دین همه انبیای الهی(علیهم السلام) اسلام است و امّت‌ها نیز در هر عصر و مصر و نسلی به افراط و تفریط مبتلا بوده‌اند: (هلک فیّ إثنان محبٌّ غالٍ و مبغضٌ قالٍ)[نهج‌البلاغه، حکمت ۱۱۷]، هرچند کیفیت افراطها و تفریطها یکسان نبوده و نیست.
(تفسیر تسنیم؛ جلد ۷؛ صفحه ۳۳۱)
فقط آنها که اهل نماز شب اند بخوانند
فقط آنها که اهل نماز شب اند بخوانند
به گزارش فرهنگ نیوز، انسان در این
دنیا همواره با حوادث تلخ وشیرینی دست و پنجه نرم می کند که هریک به نوبه
خود می تواند فراز و نشیب های فراوانی را در جاده ی زندگی پیش روی او قرار
دهد.
در این میان آنچه نمی توان نادیده گرفت آن است که آدمی با
توجّه به ساختاری که دارد در برخورد با این حوادث به تنهایی نمی تواند
آرامش و ثبات روحی خود را حفظ نماید، و لذا ما می بینیم که بسیاری از
انسان ها در پیچ و خم زندگی، خود را آسیب پذیر نشان داده و پس از مدتی
ضربه های بسیار سنگین و طاقت فرسایی را از نظر روانی متحمل می شوند،که این
امر به قدری واضح و روشن است که هر گاه به نوای دل آنها گوش جان فرا دهیم،
خستگی روحی و فرسودگی باطنی را به خوبی در وجودشان احساس خواهیم کرد.
خالق
بی همتا که بر اوضاع جهان هستی و موجودات آن تسلّط و اشراف کامل دارد از
این موضوع با خبر بوده و به منظور حل مشکل، نسخه ای شفابخش را به او تجویز
نموده، تا در سایه ی عمل به آن بتواند به طور معجزه آسا دردهای روحی و
باطنی خود را درمان کند، و از این طریق یک زندگی شیرین و لذّت بخشی را در
این دنیا تجربه نماید.
آن نسخه شفابخش که همچون آبی بر آتش، می تواند شعله های آتش درون را خاموش نماید، عمل بسیار ارزشمند تهجّد و شب زنده داری است.
یگانه
معبود حقیقی عالم در کلام زیبا و نورانی خویش خطاب به رسول گرامی اسلام می
فرماید: «وَ مِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَکَ عَسى أَنْ
یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقاماً مَحْمُوداً»:۱
و پاسى از شب را بیدار
باش و تهجّد و عبادت کن، و این وظیفهاى افزون براى توست، باشد که
پروردگارت تو را به مقامى محمود و پسندیده برانگیزد.
آنچه در توضیح
سخن گهربار خالق متعال می توان گفت آن است که: اگر چه خطاب این آیه متوجّه ی
پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه وآله) است اما این امر بدین معنا نیست
که نماز شب یک عمل اختصاصی برای شخص پیامبر عزیز اسلام است، به گونه ای که
سایرین نسبت به این عمل نورانی دستور و سفارشی نداشته باشند، زیرا مطابق
آیات دیگر قرآن کریم و نیز روایات معتبر، شب زنده داری و خواندن نماز شب
یکی از صفات نیکو و مثبت مۆمنین حقیقی به حساب آمده است، که این خود بیانگر
ترغیب و تشویق عمومی است تا همگان با ذوق و شوق نسبت به این کردار شایسته
اهتمام ورزیده و از تعلّل و سستی در این باره به طور جدّ پرهیز کنند.
به
عنوان نمونه در سوره ی مبارکه فرقان وقتی سخن از بندگان خاص خداوند به
میان می آید خالق متعال شب زنده داری و نماز شب را یکی از ویژگی های آنها
برشمرده و در این باره می فرماید: «وَ الَّذِینَ یَبِیتُونَ لِرَبِّهِمْ
سُجَّداً وَ قِیاماً »۲:
آنها کسانى هستند که شبانگاه براى پروردگارشان سجده و قیام مىکنند.
از
میان روایات نیز می توان به این روایت اشاره نمود که در آن پیامبر گرامی
اسلام (صلی الله علیه وآله) می فرماید: «خیرکم من اطاب الکلام و اطعم
الطعام و صلى باللیل و الناس نیام»۳:
بهترین شما کسانى هستند که در سخن گفتن مۆدبند، گرسنگان را سیر مىکنند، و در شب در آن هنگام که مردم خوابند نماز مىخوانند.
یا
در روایت دیگری امام صادق (علیه السلام) در یک کلام زیبا و دلنشین می
فرماید: «ثلاثة هن فخر المۆمن و زینة فى الدنیا و الآخرة، الصلاة فى آخر
اللیل و یأسه مما فى ایدى الناس و ولایة الامام من آل محمد»۴:
سه
چیز است که افتخار مۆمن و زینت او در دنیا و آخرت است: نماز در آخر شب، و
بى اعتنایى به آنچه در دست مردم است، و ولایت امام از اهل بیت پیامبر «صلی
الله علیه وآله» .
بنابراین شب زنده داری و نماز شب یکی از برترین
اعمال نیک و شایسته است که همگان نسبت به آن ترغیب و تشویق شده اند، حال که
چنین است همه باید بکوشیم که سفارش الهی را نصب العین خود نموده و با تأسی
به انبیای الهی و بالأخص رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه وآله) و خاندان
پاک و مطهّر ایشان کمر همّت را محکم کنیم، و با پشت پا زدن به سستی و
تنبلی، سحرگاهان دل و جان از بستر گرم و نرم بریده، و به جای سر به بالش
گذاشتن، سر بر مهر بندگی نهاده، و پاسی از شب را به محفل اُنس و دلدادگی به
خالق هستی _ که معشوق حقیقی ما به شمار می آید- اختصاص دهیم.
**نماز شب روزی را زیاد می کند!
نکته
ی بسیار مهم پیرامون نماز شب و شب زنده داری، توجّه به آثار و برکات بسیار
سودمندی است که بر این عمل ارزشمند مترتب می شود، که هر یک به نوبه ی خود
می تواند ارزشی فوق حدّ تصوّر را برای ما به همرا ه داشته باشد. که ما در
ادامه به ذکر یکی از آنها می پردازیم به امید آنکه با قلم ناتوان خویش
بتوانیم قطره ای از دریای آثار و فواید بیشمار نماز شب را در قالب سخن به
تصویر بکشیم.
بر اساس روایات معتبر یکی از مهمترین آثار سودمند نماز
شب گشایش و وسعتی است که در زمینه ی رزق و روزی برای انسان حاصل می شود و
ما در اینجا به ذکر پاره ای از آنها می پردازیم.
در روایتی ششمین
اختر تابناک آسمان ولایت و امامت امام صادق (علیه السلام) در این باره
فرموده است: «صَلَاةُ اللَّیْلِ تَجْلِبُ الرِّزْق»۵:
نماز شب روزی را جلب می کند.
در روایتی دیگر از آن حضرت چنین می خوانیم که حضرت فرمود: تُدِرُّ الرِّزْقَ وَ تَقْضِی الدَّیْن۶:
نماز شب روزی انسان را زیاد و قرض را ادا می کند.
پرسش
مهمّی که پیرامون کلام زیبای امام صادق (علیه السلام) مطرح می شود این است
که چگونه نماز شب باعث گشایش و وسعت رزق و روزی می شود؟! چه ارتباطی میان
نماز شب و گشایش روزی وجود دارد بگونه ای که می توان بوسیله ی آن دری تازه و
نو از رزق و روزی را به روی خود گشوده و از انواع نعمت های الهی بهره مند
شد؟!
آنچه در پاسخ به این پرسش مهمّ و اساسی می توان گفت آن است که:
مطابق روایات فراوانی که در زمینه ی رزق و روزی وجود دارد، بزرگترین مانع
بر سر راه نزول برکات مادی و معنوی از ناحیه ی حضرت حق، ارتکاب گناه و
اقدام به کارهای ناشایست است. این گناه است که میان ما و خداوند مهربان
فاصله ایجاد نموده، و با افکندن پرده ی ظلمت و تاریکی بر صفحه دل، سدّی
بسیار عظیم را بر سر راه خوشبختی و سعادت انسان قرار می دهد.
بنابراین
ارتباط نزدیک و تنگاتنگی میان گناه و کم شدن روزی وجود دارد، حال اگر
انسان در اثر غفلت و فراموشی یاد خدا در دام گناه و معصیت گرفتار شد باید
مانع ایجاد شده را از سر راه بردارد تا در نتیجه بتواند مرغ دل را به آسمان
رحمت الهی پرواز داده و از سرچشمه ی فیض جوشان خالق هستی کام وجود خود را
سیراب نماید.
در آموزه های دینی ما برای برداشتن این مانع راه های
بسیار مناسب و کارآمدی وجود دارد که در این میان می توان به نقش مهمّ و
تأثیرگذار نماز شب اشاره نمود.
در روایتی امام صادق (علیه السلام)
در ذیل این آیه شریفه «إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ»: همانا
نیکی ها بدی ها را از بین می برد. می فرماید: «صَلَاةُ اللَّیْلِ تَذْهَبُ
بِذُنُوبِ النَّهَار»۷: نماز شب گناهانی را که در روز انجام گرفته است از
بین می برد.
با توجّه به فرمایش امام صادق (علیه السلام) می توان
گفت: نماز شب همچون باران رحمت می تواند لکه های تاریک گناه را از مملکت
باطن پاک نموده و با این اقدام معنوی خانه قلب را با عطر پاکی و پیراستگی
عطر آگین نماید.
خالق هستی در کلام نورانی خویش این حقیقت را به این
صورت بیان می کند که:« وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى آمَنُوا وَ
اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ»۸:
و اگر مردمى که در شهرها و آبادیها زندگى می کنند ایمان آورده و تقوا پیشه کنند، برکات آسمان و زمین را بر آنها مىگشاییم.
**کلاس نماز شب را پایین نیاوریم!
نکته
ی بسیار مهمّ در مورد نماز شب آن است که اگر چه خداوند مهربان بنده ی
سحرخیز و شب زنده دار خویش را از رزق و روزی مادی و دنیوی بی نصیب نمی
گذارد، اما این نکته را نباید نادیده گرفت که، بزرگترین هدیه ای که از جانب
خداوند به بنده می رسد، رزق معنوی است. رزقی که به وسیله ی آن، محفل اُنس و
دوستی با خالق هستی برقرار شده، و بند بند وجود آدمی را به دریای محبّت
الهی پیوند می زند و دریای بیکرانی که کویر جان انسان را از آب زلال خود
براحتی سیراب می سازد.
بنابراین به نماز شب نباید صرفاً نگاه مادی
داشت، و کلاس آن را در این حدّ پایین آورد که به وسیله ی آن از خالق متعال،
خانه وسیع، ماشین گرانقیمت، پول هنگفت، و سایر امور دنیوی را _که همگی
در معرض زوال و نابودی است_ مطالبه نماییم، چرا که چنین نگرشی نسبت به نماز
شب، یک نگاه سطحی و بچه گانه است، که به هیچ وجه در شأن این عمل ارزشمند
ملکوتی نمی باشد.
در حقیقت کسی که توفیق نماز شب را پیدا کرده، از
ناحیه ی خداوند بی همتا بالاترین رزق را دریافت نموده است، رزقی که هیچ یک
از امور مادی و دنیوی، توانایی برابری با آن را ندارد، که اگر ما در این
باره به کلمات حضرات معصومین (صلوات الله علیهم اجمعین) مراجعه نماییم به
خوبی به این حقیقت خواهیم رسید.
ارزش نماز شب به اندازه ای است که
عزیز ترین شخصیت عالم وجود رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه وآله) به آن
اهتمام ویژه داشته و در مقام ارزش گذاری پیرامون نماز شب می فرماید:
«الرَّکْعَتَانِ فِی جَوْفِ اللَّیْلِ أَحَبُّ إِلَیَّ مِنَ الدُّنْیَا وَ
مَا فِیهَا»۹:
دو رکعت از نماز شب که در دل شب خوانده می شود نزد من از دنیا و تمام آنچه در آن است محبوب تر می باشد.
چنان
چه ملاحظه فرمودید: شدّت علاقه ی رسول خدا به نماز شب در حدّی است که اگر
تمام دنیا را هم به او بدهند حاضر نمی شود حتی دو رکعت از آن را از دست
بدهد.
آن پیامبر رحمت با اینکه می داند امیرالمۆمنین علی (علیه
السلام) هیچ گاه نماز شبش را ترک نمی کند، اما با این وجود به دلیل اهمیت
والای نماز شب در یکی از وصیّت های خویش خطاب به امیرالمۆمنین این چنین
سفارش می کند که: «و علیک بصلاة اللیل، و علیک بصلاة اللیل، و علیک بصلاة
اللیل!»۱۰:
بر تو باد به نماز شب، بر تو باد به نماز شب بر تو باد به نماز شب!
نظر آیت‌الله جوادی‌آملی درباره موسیقی عرفانی
نظر آیت‌الله جوادی‌آملی درباره موسیقی عرفانی
به گزارش فرهنگ نیوز، حضرت آیت‌الله
جوادی‌آملی در پاسخ به سئوالی نظر خود را در خصوص نزدیک شدن به خدا از طریق
موسیقی‌های عرفانی یا اشعار عارفانه اعلام کردند، متن سئوال و پاسخ
معظم‌له به شرح ذیل است
آیا موسیقی‌های عرفانی یا اشعار عارفانه می‌تواند ما را به خدا نزدیکتر کند؟
انسان
دارای بینش و گرایش است. از نظر بینش و علم، بسیاری از افراد، امکان ترقی
دارند؛ یعنی این استعداد که خوب و بد را بفهمیم، در ما وجود دارد و با درس و
بحث شکوفاتر می‌شود. همه ما در مسئله فهم خوب و بد، در یک مرز مشترک قرار
داریم؛ یعنی هم بدها و همه خوب‌ها را به درستی تشخیص میدهیم .
اما
در حوزه گرایش، ما انسانها در برابر بد و خوب، گرایش یکسانی نداریم؛ ما به
کارهای خوب گرایش کامل داریم، به کارهای بد هیچ گرایشی نداریم، پس بینش ما
نسبت به بد و خوب یکسان است؛ اما گرایش ما به آنها اینگونه نیست؛ برای
مثال ما غذای خوب و بد یا سودمند و زیانبار را به صورت یکسان تشخیص میدهیم
که تشخیص ما درباره هر دو یکسان است؛ اما گرایش دستگاه گوارش ما به هر دو
یکسان نیست؛ دستگاه گوارش، غذای خوب را به راحتی هضم می‌کند؛ امّا غذای
مسموم را تحمل نکرده، با تهوع پس میزند. این رفتار در روح انسان هم وجود
دارد.
روح اخلاق خوب و بد، عدل و ظلم، امانت و خیانت، و صدق و کذب
را به صورت یکسان تشخیص میدهد؛ اما به همه اینها گرایش یکسان ندارد؛ یعنی
به عدل، امانت و صدق گرایش دارد، بنابراین، وقتی کودکی برای نخستین بار
دروغ میگوید، بدنش میلرزد؛ ولی هنگام راستگویی با شجاعت حرف میزند.
برای
تنظیم دستگاه بینش و دانش (عقل نظری)، باید راههای برهانی، نظیر فلسفه ،
حکمت، کلام و عرفان را بپیماییم و برای تنظیم گرایش (عقل عملی)، باید
کارهای عملی را پیبگیریم.
«عقل عملی»، همه تصمیمگیریهای گرایشی
انسان را بر عهده داشته و کارهایی نظیر عزم، اراده، محبت، اخلاق، نیت و...
را مدیریت می‌کند. اگر این مدیر به درستی تربیت شود، در برابر فتواهای عقل
نظری خضوع می‌کند؛ یعنی برای انجام هر کار از عقل نظری فتوا می‌گیرد؛ ولی
اگر این مدیر به درستی تربیت نشود، خودسری کرده، از مرکز فرهنگی خود که عقل
نظری و دانش است، استفتا نمیکند و به عکس، از زیرمجموعه خود که شهوت و
غضب است، نظر میخواهد و بر اساس میل آنها عمل می‌کند.
بدین ترتیب،
عقل عملی دیگر مدیر نیست، بلکه شیطان است. برای آنکه این مدیر هدایت شود،
راههای فراوانی وجود دارد. یکی از راههای هدایت، چنان که در دعای شریف کمیل
آمده است: «وسلاحه البکاء»، اشک، آه و گریه است که اسلحه درونی مؤمن است.
بنابراین،
اگر باطن مؤمن به سلاح اشک و ناله مسلح باشد، در مقابل خواستههای غضب و
شهوت ایستاده و از آنها پیروی نمیکند، در غیر این صورت، طبق میل خشم و
شهوت تصمیم می‌گیرد. برخی می‌گویند: من هر کار بخواهم انجام میدهم و به
کسی کاری ندارم؛ یعنی این انسان از مرکز فرهنگی روح پیروی نمیکند و در پی
ارضای خواستههای شهوت و غضب است.
اگر عقل عملی کسی با دعا، مناجات و
گریه سر و کار داشته باشد، نرمش صادق مییابد و از عقل نظر پیروی کرده و
بر خلاف رضای خدا، کاری انجام نمیدهد. خواندن و گفتن شعرها یا نثرهای
دلپذیر، در نرمی عقل عملی بسیار مؤثر است. ما باید بکوشیم از نواختن، به
خواندن اشعار، منتقل شویم، چون نواختن، نرمش و اشک کاذب به وجود می‌آورد.
همانطور
که خنده صادق و کاذب وجود دارد، گریه صادق و کاذب هم وجود دارد: گاه انسان
با یک طنز ادبی ظریف میخندد که خندهای صادق است. گاهی هم با قلقلک
میخندد که کاذب و بیارزش است. گریه هم اینگونه است: گاه انسان برای
مظلومیت امام حسین(علیه‌السلام) گریه می‌کند. گاهی هم با مارش عزا ،
بیآنکه متوفا را بشناسد، اشک میریزد که اشکی کاذب است.
موسیقی
ممکن است چنین خطری داشته باشد؛ یعنی اشکی کاذب به همراه بیاورد و ما خیال
کنیم که در عقل عملی ما نرمش ایجاد کرده است. این مشکل موسیقی‌های «به
اصطلاح» عرفانی است. سایر موسیقیها نیز (مسلما)ً مخرب و مخدراند و باعث
نافرمانی عقل عملی، از عقل نظری، شده و انسان را در دام گناه میافکنند.
مرحوم
الهی قمشهای میفرمود: من شعری درباره نَیازُردن مور سرودم که برخی آن را
از شعر جناب فردوسی ظریفتر می‌دانند. فردوسی فرموده است:
میازار موری که دانه کش است ٭٭٭٭ که جان دارد و جان شیرین خوش است
و مرحوم الهی قمشهای میفرماید:
هرکس که دلی دارد یک مور نیازارد ٭٭٭٭ کان مور هم از دلبر، دارد اثری بر دل
سپس
فرمود: زمانی به خراسان رفته بودم و در آنجا با انجمن ادبی خراسان ملاقاتی
داشتم، در آن دیدار دو غزل از خود به آنها تقدیم کردم تا در این باره (که
کدام غزل از جوانی و کدام یک در پیری سروده شده)، داوری کنند و آنها کاملاً
وارونه داوری کردند.
گفتند: پس چرا شور و عشق در سروده ایام پیری
شما بیشتر است. گفتم: باید به همین صورت باشد. شاعر هرچه پیرتر شود،
عاشقتر می‌شود. انسان در جوانی، شور و عشقی خام دارد و در پیری میفهمد که
معشوق حقیقی کیست.
انسان هرچه بالاتر میرود، سخنانش عاشقانهتر و
شورانگیزتر می‌شود. آنگاه که در قدم نخست، نواختن را رها کرد، در گام
بعدی خواندن را نیز کنار مینهد. البته خواندن، اگر غنا نباشد، از بهترین
نعمتها است. اگر میخواهید در بهشت از صوت خوش داود(علیه‌السلام) (قاری
بهشت) بهرهمند شوید، باید از گوش خود مواظبت کنید تا هر چیزی را نشنود و
در آخر، در گام سوم، به جایی میرسید که وقتی اشعار یا مطالب اخلاقی-
عرفانی را مطالعه میکنید، اشک از دیدگانتان جاری می‌شود.
مکر با خدا از نگاه آیت‌الله مجتهدی
مکر با خدا از نگاه آیت‌الله مجتهدی
ملا محمدعلی مجتهد، معروف به مرحوم آیت‌الله احمد مجتهدی تهرانی، از علمای بنام تهران بود که در سال 86 بدرود حیات گفت، اما سخنرانی‌ها و پندهای عرفانی و اخلاقی وی به یادگار مانده است و می‌توانیم هر چند به صورت مجازی هم که شده، پای درس این استاد اخلاق تلمذ کنیم.
آیت‌الله مجتهدی رابطه خوبی با طلاب داشت، طوری که فضای گرم و صمیمی بر حوزه علمیه‌شان حاکم بود. این استاد برجسته اخلاقی، مباحث را چنان رسا ارائه می‌داد که بر دل می‌نشست؛ به طوری که حتی هم اکنون نیز نشستن پای صحبت و کلاس اخلاق ایشان خالی از لطف نیست.
مکر و حیله، صفتی از صفات رذیله
صفتی از صفات رذیله متعلق به قوه عاقله، مکر و حیله کردن است، از این جهت، حضرت رسول اکرم(ص) فرمودند: «از ما نیست هر که مکر کند با مسلمی.» و جناب امیرالمۆمنین (ع) فرمودند: اگر نه این بودی که عاقبت مکر و خدعه آتش جهنم است، من از همه مردمان، مکّارتر بودم؛ و مکرر آن سرور آهی بلند می‌کشیدند و می‌فرمودند: «واویلا، با من مکر می‌کنند و می‌دانند که من مکر ایشان را می‌فهمم و راههای مکر و حیله را بهتر از ایشان می‌شناسم، ولیکن چون می‌دانم که مال مکر و حیله و خدعه، آتش جهنم است، بر مکر ایشان صبر می‌کنم و آنچه را ایشان مرتکب می‌شوند، من مرتکب نمی‌گردم». طریقه خلاصی از این صفت خبیثه آن است که متذکر بدی عاقبت آن گردد و تأمل کند که صاحب آن در آتش سوزان، همنشین شیطان است. (1)
|
بلی، نبـــود ره نا امیـــدی |
سیاهی را بــــود روز سپیدی |
|
ز صد در، گر امیدت بر نیاید |
به نومیدی جگر خوردن نشاید |
غش در معامله نمونه‌ای از مکر
بله این‌هایی که غش در معامله می‌کنند. گندم نشان می‌دهند، اما جو می‌فروشند، این هم مکر است. آب به شیر می‌ریزند، مکر است. یک سطل ماست، زیرش یک مزه دارد، وسطش یک مزه، رویش یک مزه. سه رقم ماست را قاطی می‌کند، به شما عوض یک ماست میدهد. اینها را دقت کنید. قرآن آیه‌ای دارد: «و مکروا و مکرالله والله خیر الماکرین» (1). بعضی‌ها مکر می‌کنند و جزای این مکر به خودشان برمی‌گردد.
قدیم‌ها یک نفر آب به شیر می‌ریخت و به مردم می‌فروخت. پول‌ها را جمع کرد، همه را اشرفی کرد (حالا می‌گویند بهار آزادی) و گذاشت در یک کیسه و با کشتی رفت مکه. کیسه را پهلوی خودش گذاشته بود که مبادا دزد ببرد. پر اشرفی بود. حواسش نبود که یک میمونی وارد کشتی شد، با دندانش این کیسه را گرفت و از نردبان کشتی رفت بالا روی طاق کشتی نشست. در کیسه را با دندانش باز کرد، یک دانه از اشرفی‌ها را می‌ریخت در آب، یکی را می‌ریخت در دامن حاجی... یکی می‌ریخت به آب، یکی می‌ریخت به دامن حاجی ...تا کیسه تمام شد.
هرچه آب به شیر ریخته بود، میمون ریخت به آب. این‌هایی که کلاه سر مشتری می‌گذارند و مکر می‌کنند، خیال نکنند که به جزای مکر خودشان نمی‌رسند. یک دفعه بچه‌اش، شب دل درد می‌گیرد و دو میلیون تومان باید به مریض‌خانه پول بدهد. مکر همین است دیگر! سرمردم کلاه می‌گذاری، سر خدا که نمی‌توانی کلاه بگذاری.
|
ببری مال مســـــلمان، چو مالت ببـــرند |
بانگ و فریاد بر آری که مسلمانی نیست؟ |
در حدیثی داریم: «اگر کسی مال خدا را ندهد، خمس ندهد، حق خدا را ندهد، ما کسانی را بر او مسلط می‌کنیم که همان مقدار را از او بگیرد.» مثلاً یک مالیات برایش می‌آورند. اصلاً کاسبی ندارد، مالیات می‌آورند بیست میلیون تومان. کاسه و قوطی‌ها همه خالیست. مأمور مالیات فکر کرده قوطی‌ها پر است، صورت نوشته بیست میلیون. داد و بیداد راه می‌اندازد.
مال مردم را خورده حالا که می‌آیند مالش را می‌برند، میگوید یک مسلمان نیست توی این دنیا؟ این چه جور اسلامی است؟! خب مال مردم را خوردی، حالا مال تو را خورده‌اند.
|
عیسی به رهی دید یکی کشته فتاده |
حیران شد و بگرفت به دندان ســر انگشت |
|
تا تو که را کشتی تا کشته شــدی زار |
آن کس که تو را کشت کی کشته شود زار |
نمایش فیلمی از سِر خدا
یک روزی حضرت موسی کلیم(ع) برای مناجات به طور رفته بود، به خدا گفت: خدایا یک سِرّ از اسرارت را به من نشان بده. خدا فرمود: موسی، برو کنار فلان چشمه بنشین ببین چه می‌بینی. رفت نشست و دید یک سواری آمد. پیاده شد و یک آبی به سر و صورتش زد. یک کیسه پول داشت، یادش رفت ببرد، کیسه پول را گذاشت آنجا، سوار اسب شد و رفت.
یک بچه‌ی ده یا پانزده ساله آمد و دید یک کیسه پول آنجاست. برداشت و رفت. حضرت موسی هم دارد تماشا می‌کند. از آن طرف، سواره یک دفعه یادش آمد که ای وای، من یک کیسه پول داشتم، یادم رفت بیاورم. برگشت دید یک پیرمرد نابینایی آنجاست. پسر نیست، ولی یک پیرمرد نابینایی آنجاست. گفت: پیرمرد این کیسه پول مرا ندیدی؟ گفت: نه. اظهار بی اطلاعی کرد. گفت من نابینا هستم. مال تو را برنداشتم. زد و با شمشیر پیرمرد را کشت. گفت: تو برداشتی من همین الآن رد شدم از اینجا کس دیگری نبوده.
حضرت موسی گفت: خدایا! این پیرمرد بی گناه کشته شد، اما پول‌ها را آن بچه برد. قصه چیست؟ خطاب رسید که این سوار که پول‌هایش را جا گذاشت. یک موقع پدر این بچه برایش کار کرده و همان مقدار پول بابای این بچه را خورده بود، حالا این پول نصیب بچه‌اش شد. آن پیرمرد هم که دیدی کشته شد، یک موقع پدر این سوار را کشته بود و خود سوار هم نمی‌دانست که قاتل پدرش این است. اصلاً نمی‌دانست. خیال کرد پول‌ها را برداشته؛ به هوای این که پول‌ها را برداشته، او را کشت.
آنقدر گرم است بازار مکافات عمل/ بی دیده گر بینا بود هر روز روز محشر است
از هر دست بدهی، از همان دست پس می‌گیری
دنیا فیلم است. حالا ما نمی‌دانیم در پس پرده چیست؟ این‌هایی که ظلم می‌کنند، خیال می‌کنی به جزای خودشان نمی‌رسند. همه‌شان به جزای خودشان می‌رسند. پس از خدا بخواهیم که ما ظلممان حتی به یک مورچه هم نرسد.
حاج میرزا جواد آقای تهرانی(استاد اخلاق) رفت سبزی خرید، (بهشت رضا قبرش است) می‌برد خانه و می‌بیند که پر مورچه است. می‌آورد پس میدهد. سبزی فروش میگوید: آقا، سبزی‌اش تازه است، چرا پس آوردید؟ فرمودند: آخر دیدم این مورچه‌ها از خانه و زندگی‌شان دور شده‌اند. این سبزی‌ها مال اینجاست. مورچه‌ها بروند سر خانه و زندگی‌شان. اینها خانه دارند، زندگی دارند، زن و بچه دارند. چند سال انبار توشه دارند. اینها ذخیره دارند برای زمستان. اینها در خانه من بمانند، رها می‌شوند. او آزارش به یک مورچه هم نمی‌رسید.
خداوند هیچ چپز به درد نخور نیافریده
حضرت داوود کنار یک دریا نشسته بود. یک کرمی در لجن بود. عرض کرد: خدایا این کرم چیست که خلق کرده‌ای؟ به چه درد می‌خورد؟ خدا فرمود: این کرم همین الآن به ما می‌گفت این داوود را برای چه خلق کردی؟ چیزی که خدا خلق کرده باشد، به درد نخور نیست. هر چیزی به درد می‌خورد.
پیوست‌ها:
1. برگرفته از سخنرانی شهریور 84.
2. سوره مبارکه آل عمران، آیه 54.
منبع: ایسنا